My Innocent Love

Prologue

In our life, sabi nga nila it is compose of series of choices. Mula pa nga lang sa pagpili ng damit natin sa umaga hanggang sa pagpili ng channel na papanuorin sa TV. Pero hangga't dumadating tayo sa point na tumatanda tayo, mas lalong bumibigat ang mga choices na yan at sometimes may katapat pang consequences.

Sabi nga ng magaling nating Adviser sa klase, "Think a hundred times before making a decision."

Pero bakit heto ako ngayon?

Bakit naging ganito ang kinalabasan ng desisyon na ginagawa ko?

I thought it would be for his good? for our relationship?

*Blaaaaaaaaaaaaaag *Screeeeeeeeeeeeech

"Bakit Shana? Saan ba ako nagkulang? I know naman na binigay ko ang lahat para sa atin, para sa'yo. Hindi pa ba sapat yun?"

Tama na please! Hindi ko kakayanin kong pati ikaw ay makikita kong nasasaktan at umiiyak. Tama nang ako na lang. Tama nang ako lang ang nasasaktan.

"Stan, please tama na! Can't you see na nahihirapan na ako? Nasasakal na ako sa namamagitan sa ating dalawa. Itigil na natin to!"

Kahit na parang puputok na ang dibdib ko sa sakit na nararamdaman ko, I need to do this. I have to do this. I tried my best to be calm and to show him na wala lang sa akin ang pakikipaghiwalay ko sa kanya. I need to be strong.

" Bakit huh? Bakit kita papakawalan? Para makabalik ka na dun sa gag*ng yun? Handa mo akong ipagpalit para sa kanya huh? Ganyan ba kababaw ang pagmamahal mo sa akin?"

His emerald eyes are full of hatred at mababakas mo dun ang sakit na nararamdaman niya sa mga oras na yun.

"Oo Stan! Hanggang dito lang! Hanggang dito lang ang babaw ng pagmamahal ko sa'yo. Be thankful at sinuklian ko pa ang pagmamahal mo! Oo kaya kitang ipagpalit sa kanya, dahil sa simula't simula pa lang naman ay siya naman talaga ang minahal ko."

Lies, lies, lies.. This is really for you, im doing this for you, for your future. I dont want you to settle with someone like me. Mababa, mahirap. 

I saw hurt in his eyes at gustuhin ko mang lapitan siya at aluhin na hindi ako aalis sa tabi niya, hindi ko kayang gawin, i really need to do this. Lumandas ang mga luha niya sa kanyang mga pisngi. How i wish i could stop those tears from falling. Nanghihina ako habang nakikita ko siyang umiiyak.

"Thats pure bullsh*t Shana! Please! I'm pleading. Wag mo akong iwan, i dont know what will happen to me if you'll not be on my side. Please!"

Ang sakit lang. Ang sakit sakit na makita ang taong mahal mo na nagmamakaawa sayo. Unti-unti na akong nanghihina.

"Tumigil na tayo Stan, don't make fool of yourself. Tapusin na natin to."

Yeah, we have to stop now. I know that someday, you'll find someone who wouldn't hurt you. Someone who can love you with all her heart.

"SO THIS IS IT HUH? Shana?  I thought you'll be one of those people na hinding hindi ako kayang iwan, pero katulad ka lang pala nila. Iiwan na lang ako na parang wala lang. Am i just a trash for you?"

Buong lakas niyang sigaw sa akin. Bigla na lang niya akong nilapitan at hinapit sa aking baywang. Tumama na ang likod ko sa pader. He kissed me aggressively at unti-unti ko ng nalalasahan ang dugo mula sa aking mga labi.

Nagpumiglas ako, " Stan! Stop it!" Pero parang wala siyang naririnig at nagsimula na rin siyang hawakan ang iba't ibang parte ng katawan ko.

"Stan! Please! Stop!" 

Umiiyak na ako habang nagpupumiglas.

"No Shana. I wont stop this time. I wont stop until you love me again."

Naramdaman ko na lang na unti unti na niyang natanggal ang mga suot kung damit. Hiyang-hiya ako sa sarili ko. I told myself na hindi ako bibigay sa kanya. But now, what am i doing?

He undressed me at buong lakas niya ako pinahiga sa sahig. He kissed me forcefully in my neck pababa habang hawak niya ang dalawa kong kamay. My tears are all streaming down my face. Parang hindi ko na kilala ang taong nasa harap ko.

Yeah, we never ever did 'that' thing dahil daw nirerespeto niya ako. But now? Eto na siguro ang kapalit nga lahat ng sakit na naibigay ko sa kanya.

He took out his member and stroke it on me. He aggressively entered me without hesitations at paulit-ulit niya lang ginawa yun. Ramdam ko ang sakit. At mas masakit isipin na imbis na aluhin niya ako sa sakit na nararamdaman ko ay parang wala lang sa kanya ang ginagawa niya.

Paulit-ulit niyang ginawa yun habang hinahalikan ako sa iba't ibang parte ng katawan ko hanggang sa naramdaman ko na lang na parang may sumabog sa loob ko. At kasabay nun ay ang pagbagsak niya sa katawan ko.

"Please Shana, don't leave me. I love you."