Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-red flowers-
❀
Sabaha karşı hastane yakınlarında bir kaza olmuştu o gece.
Bir arabanın çarptığı çocuğun elinde sarı çiçekler vardı. Cebinde ise kağıtlar.. yani mektuplar.
Çocuk hastaneye getirildiğinde çoktan ölmüştü. Kimsenin yapabileceği bir şey yoktu.
Hastanedeyken küçük kız onu gördü. Elinde sarı çiçekleri vardı yine. Yüzünde huzurlu bir ifade ve sanki hayatı pahasına tuttuğu küçük bir kağıt parçası..
Küçük kağıt elinden kayıp giderken rüzgar onu ayak uçlarına sürüklemişti bile.
Ama küçük kız anlamıştı onun kim olduğunu.
Sarı çiçeklerin sahibiydi o.
Bir melekti o.
Çiçek bahçesi gibi kokan parmaklarında artık kırmızı lekeler vardı.
Sarı çiçekleri kırmızıydı artık.
Ruhu da simsiyahtı artık.
Küçük kağıdı sanki ömrünün sonuna kadar kalbinde taşıyacakmış gibi ince parmakları arasına hapsetti.
Sanki hala sarı çiçekler getirecekmiş gibi ona.
Gözlerinden damla damla akan yaşlar akarak çöktü yere.
Biliyordu çünkü.. bir daha asla sarı çiçekleri göremeyecekti.
Mutluydu bir yandan.. kendisi gittiğinde geride kalacak kimsesinin olmayacağından.
Ve o gece gökyüzünden iki yıldız birden kaydı.
Birincisi dilek dileyip onunla karşılaşmak isteyen küçük kız için.. ikincisi her gün mutlu olması için çabalayan çocuk için..
