dear sweetie'||Hyunlix-

8 (son)

Saçımı kuruttuktan sonra yemeğe indik ama Felix beni durdurdu "Hyunjin bugün bişey hazırlama üstünü giy dışarı çıkalım "hemen tamam dedim. Üstümüzü giydikten sonra hemen çıktık.

Zaman kaybetmek çok korkunç.

Yemek yiyeceğimiz yere geldik çok büyük ve lüks bir yere benziyodu, Felix'ten başka bir yer beklenmez zaten diye içimde güldüm.

"Hayırdır neye gülüyosunuz" dediğini duyduğumda boğazımı temizleyip onu geçiştiedim ve sonunda arabadan inmiştik.

Yemeklerimizi yiyip biraz içki içtikten sonra eve gittik ama çok fazla içmedik sonuçta Felix'in araba kullanması gerekiyodu.

Bende izin vermedim tabi çok içmesine malum yine kapımıza dayanmasın.
.
.
.
.
.
.
.

Sabah olduğunda yanımda Felix yoktu aşağıdan sesler geliyodu. Yüzümü falan yıkadım ve aşağı indim Felix kahvaltı hazırlıyodu.

"Günaydın sevgilim"

"G-günaydın aşkım" biraz şaşkın söylemiştim çünkü ilk defa bana böyle sesleniyodu.

"Hyunjin bugün kahvaltı yaptıktan sonra dışarı çıkalım mı?" "Tabiki de evet sormana lüzum yok" ikimizde gülmüştüm.

Ağlamak üzereyim birden gözlerim doldu çünkü hiç böyle hayal etmemiştim ve şuan gerçekten birlikteyiz hemen Felix'in yanına gittim onu kendime çevirdim ve birden kollarımı boynuna sardım. Öyle sarılıyodum ki sanki 10 yıldır görmediğim anneme sarılıyo gibiydim. Onu çok seviyordum.

"Sevgilim iyi misin" birden gelmeme şaşırmış olmalı ben olsam bende şaşırdım şahsen. "Evet sadece bigün gerçekten böyle olacağımızı düşünmüyordum" öyle dedikten sonra oda ellerini belime sarmış kafasını boynuma gömmüştü.

"Hyunjin ben özür dilerim daha önce fark etmemem benim aptallığım, bunca zaman bana karşı hissettiğin duygular hiç azalmadı ve beni her zaman sevdiğin için teşekkür ederim"

"Felix biraz daha konuşursak ağlicam" öyle dedikten sonra benden ayrıldı yanaklarımdan tutup alnıma bir öpücük kondurdu ve yemek yapmaya geri döndü ve bir ses.

Gözlerimi açtığımda hastanedeydik bir dk bekle hastanedeydik Felix hayır lütfen en son Felix yemek yapıyodu ocak kahretmesin hemen yerimden kalktım kolumdaki serumu hemen çekip attım tam kapıdan çıktım bir koridora girdim ki ameliyat odasından üstü örtülü bi sedye.

Hemen yanına koştum ve birden eli beyaz örtünün içinden bir el sarktı Felix'in bileklikleri. Hayır.

Birden yere çöktüm tam bağıracaktım ki bir ses geldi biri sanki beni dürtüyodu.

Birden gözlerimi açtığımda gözlerimden yaşlar süzülüyodu ve yanımda Seungmin vardı.

"Hyunjin lütfen yeter Felix 2 sene önce öldü bunu atlatman gerekiyo"

Tabi ya Felix öldü hemde benim yüzümden...