my ex // yeonbin

19'

choijun: neden korkuyorsun?

açık ol bsns

tamam mı

dinliyorum

choisoobin: hayır

olmaz

choijun: yine aynı şeyi yapıyorsun işte

hep bunu yapıyesun

choisoobin: yeonjun

ağlıyor musun sen?

neden yazamıyorsun

choijun: sanane

seni ilgilendirie mş?

choisoobin: bekle

ağlama lütfen

geliyorum yanına

görüldü.

elindeki telefonu hızlıca cebine tıkıştırmış, bulunduğu yerden hızlıca kalkmıştı soobin. ağlıyordu. biriciği ağlıyordu ve o bunu asla istemiyordu. kenardan aldığı ceketini üstüne geçirdiği gibi koşarak çıkmıştı evden. her ne kadar ayrılmış olsalar da yeonjun hala onun için çok özeldi. bir şey yapmasına gerek yoktu işte, özeldi.

ellerini cebine yerleştirmiş, hızlı adımlarla sokakta ilerlemeye başlamıştı. ne kadar hızlı olursa ona o kadar erken kavuşurdu. karşıdan karşıya geçecekken sağına ve soluna kısa bir bakış attıktan sonra atlamıştı yolun ortasına. fazla araba olmaması sebebi ile zorlanmamıştı karşıya geçmekte.

yaklaşık 10 dakika sonra adımlarını yeonjun'un oturduğu evin kapısında durdurmuştu. kısa bir süre ellerini dizine yerleştirmiş, yere doğru eğilerek soluklanmıştı. aradan geçen saniyeler ile kapıya tıklayarak doğrulmuştu eğildiği yerden.

çok geçmeden açılan kapı ile endişeli bakışlarını gözlerinin altı ağlamaktan kızaran yeon'a çevrilmişti. bu hali bile güzeldi ve bu delirmek istemesine sebep oluyordu. ağzından çıkan tek kelime hey olmuş, ona doğru bir adım attığı gibi kollarını sarmıştı yeonjun'a.

yeonjun her ne kadar bunu beklemiyor olsa da bir süre öylece durmuş, hemen ardından kollarını hafifçe sarmıştı ona. sıkı saramazdı, bir kere yaparsa bir daha ayrılamazdı ondan.

"sorun değil.. sarıl bana, sarıl ki sana iyi geleyim"

duyduğu güven dolu cümleler ile burnunu hafifçe çekmiş, ellerini ve kollarını sıkıca sarmıştı soobin'e. güven veriyordu işte. her zaman böyle olmuştu bu. onu güvenli yeri olarak görüyordu ki öyleydi de.

"sakin ol meleğim tamam mı? yanındayım ben, özür dilerim yaptıklarım için"

tekrar duyduğu cümleler gözünden yaşlar düşmesine sebep oluyordu. soobin'in sırtındaki ellerini hafifçe onun sırtında hareket ettirmiş ve kokusunu çekmişti içine. özlemişti, onu çok özlemişti.

"soobin ben.. üzgünüm seni rahatsız ettim ama"

kısık ses tonu ile konuşmaya başlayan yeonjun'a tebessüm etmişti soobin. onun bu kadar ince ruhlu birisi olması gerçekten alışılmamıştı.

"rahatsız etmedin, ben gelmek istedim ve geldim"

duyduğu cümle ile hafifçe geriye doğru çekilmiş ve gözünün altını silmişti yeonjun.

"iyi ki geldin"

"iyi ki geldim"