Yazmayalı uzun süre olmuşken. Gönlüm acı keder öfke ve nefretle dolmuşken. İçimdeki iyi ve kötü savaş vermeye başladığı dakikalarda insanlardan daha fazla duygusu olduğuna inandığım o beyaz kağıtlarla başbaşayım. Düzeltme yapmayacağım imla kurallarına yazım hatalarına da takılmayacağım. Belki de insanları düzeltme çabama karşı bir tepkidir bu ya da artık yaptığım en basit bir eylemi de kendim için yapmış olmak istememden kaynaklıdır. Hayatı başkaları için yaşamaktan bunalmaktayım sevgiyi aradığım her insanda kırılmaktan öfkeyle dolmaktan duvarları yumruklamaktan başımı her çevirdiğimde karamsar bakmaktan bıkmış durumdayım gülmeyi de unutmuş durumdayım fazlaca söz dökmek geliyor içimden kinimi kusmak bütün öfkemi dökmek istiyorum. Sahi yapabilir miyim sanmıyorum. Yapabilecek bir karakterde olsam bu kadar kırılmazdım herhalde git demeyi bile beceremeyen biriyim lan ben. Yapılan hatalara göz yuman en azılı düşmanına bile iyilikle yaklaşan en ufak olaydan etkilenen düz sıradan kimine göre saf kimine göre salak. Anlatmaya başlasam susmayacağımı bilirsiniz olayları abartmayı sevdiğimi de. Değişmek istiyorum değiştirmek. Önceden sorsalar insanları derdim. Bu düzeni sevgisizliği kini öfkeyi artık değil kendim için olsun istiyorum artık yaptığım her eylemi kendim için yapmak istiyorum siktir edilen değil seçilen olmayı diliyorum. Gözlerimi her kapattığımda gözümde canlanan o güzel hayalleri gerçekleştirmek istiyorum. O hayallerin amına koyan insanın bu yazımı okuduğunda gözünde ki yaşları görmeyi istiyorum...
