İlk sesler

27 2 49
                                    

Merhaba ben Seule 10 yaşındaki bir kız çocuğuyum. Ortaokula yeni başladım. Ve bunu kendim yazmak zorundayım. Çünkü bana kimse inanmıyor, neden mi? En yakın arkadaşım Sombre'nin olmadığını söylüyorlar . Tanıdığım insanlara söylediğimde "O kim? ,Ben duymuyorum, Yalan atma" gibi şeyler söylediler. Bunlar gerçekten bazen kırıcı oluyor. Ama Sombre yanımda ve bana destek çıkıyor. Üzülmememi ve mutlu olup onları dinlemememi istiyor. Onu gerçekten seviyorum. Bana iyi gelen tek kişi...

Okulun İlk Günü:

Sabah uyandım ve üstümü değiştirip kahvaltı yapmak için mutfağa gittim. Annem kahvaltıyı hazırlayıp çıkıp gitmiş ve bir not bırakmış notta:

"Ben çıkıyorum kızım
Yemeğin masanın üstünde daha fazla soğumadan ye, ve yemeği yemeden okula gitme."

Kahvaltımı yapıp, okula gitmiştim.
Sınıfa girdim.

Seule: Sanırım herkes birbirini tanıyor.

Sombre: Gerçekten bunu mu taktın kafana

Seule: Galiba :)

Sombre: kendine gel seni yemezler

Seule: Pek-

*Arkadan İtlenir ve Sombre İle Bağlantısı Kesilir*

A ve B öğrencileri:
Ahaha bu eğlenceliydi. Yere ne güzel kapaklandın.

Seule: Hey, bu hiç hoş değil.

*Ayağa Kalkar*

Seule: Gerçekten yeni sınıf arkadaşlarım siz misiniz? Galiba en kötü yılılarım Ortaokulda olcak

Devam Edicek...

Şizofren Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin