𝑫𝒆𝒂𝒕𝒉 𝑪𝒉𝒂𝒕|𝒀𝒐𝒐𝒏𝒈𝒊✔

6

Bugün bir bölüm daha gelecek. Keyifli okumalar
🧡

4 ay sonra...

Ji Soon'un ölümden bu yana tam dört ay geçmişti. Tabi Yoongi'den ayrılmamın üzerinden de. İlk başlarda bir şekilde aldatabileceğimi düşündüğüm ayrılığım özellikle son zamanlarda beni çok rahatsız ediyordu. Aslında bu ayrılıktan sonra beni sevmediğini düşündüğüm adamı, ne kadar çok sevdiğimi anlamıştım. Her ne kadar etrafımdaki insanlara itiraf etmesemde mutlu olduğumu söyleyemezdim.

Özelliklede Yoongi benimle yeniden bir araya gelmek istediğini söylerken.

İçine ne kaçmıştı bilmiyordum ama geçen bu aylar içerisinde bana karşı olan tavırlarında ki değişimi görmüştüm ama tabii ki ona tamamiyle inanmak benim için kolay değildi. Benimle sevgili iken bana iyi davranmayıp, ayrı iken iyi davranmasının ne anlamı vardı ki?

"Şimdi siz Yoongi ile yeniden görüşmeye mi başladınız?" Kantin masasında hemen karşımda oturan Yoon Ah merakla soruyu sorduğunda, yanımda oturan Taehyung'un bakışlarını üzerimde hissettim.

"Öyle mi?" Tıpkı Yoon Ah gibi sesi meraklı çıktı ama ona kıyasla sanki bu duyduğuna inanamıyormuş gibi görünüyordu.

"Öyle diyelim. Benden bir şans daha istiyor." Ne yapacağımı bilmiyordum. Bir yanım risk alıp ona geri dönmeyi söylerken bir diğer yanım ise bunun tamamen aptallık olduğunu savunuyordu.

"Onunla barışmayı düşünmüyorsun herhalde değil mi Yumi?" Taehyung'un soruna bir süre hiçbir cevap veremedim çünkü bunun cevabı bende de yoktu.

"Emin değilim Taehyung. Bir süre daha düşüneceğim. Pişman olduğunu söylüyor ve samimiyetini hissediyorum." Sakin bir şekilde konuştum. Fakat Taehyung sinirle soluyup başını benden çevirdi. Verdiği tepkiye şaşırsam da bir şey dememeyi tercih ettim.

"Ben pişman olduğuna inanıyorum. Ayrılığınızın ilk haftaları iyi gibiydi fakat daha sonradan zor zamanlar geçirmeye başladı. Yanımızdayken sürekli senden bahsediyordu. Bence sana olan sevgisinin farkına vardı." Yoon Ah böyle bir açıklama yapınca kendimi garip hissettim. Ayrılığımız Yoongi'yi bu şekilde etkilediğini bilmiyordum.

"Ben sadece yeniden üzülmeni istemiyorum." Taehyung vücudunu bana doğru döndürüp,kısık bir ses tonu ile konuştu. Derin bir nefes verip gülümsemeye çalıştım.

"Beni düşündüğüm için teşekkür ederim Tae. Ayrıca hala emin değilim bir süre daha düşüneceğim. Bu kez bana olan sevgisinden emin olmadan onunla bir kere daha yola çıkmam zaten."

Taehyung bir süre öylece suratıma baktı fakat çok geçmeden gülümsediğini gördüm. "Pekala, nasıl istiyorsan öyle yap." Bunu söylerken sesindeki samimiyeti hissetmiştim.

Bakışlarımı onlardan çekip kantinde gezdirdim. Öyle arası olduğundan fazlasıyla doluydu fakat Yoongi'yi etrafta göremiyordum. Bazen bu konuda kendime sinir olsamda, gözlerimle sürekli onu aradığım bir gerçekti. Onunda çoğu zaman uzaktan bana baktığını, öyle olduğunu belli etmesemde, fark ediyordum.
Belkide birbirimizi gerçekten istiyorduk ama benim hala emin olamayan halim birleşmemize engel oluyordu.

"Ben ders başlamadan sınıfa çıkıp biraz kitap okuyacağım." Derken oturduğum yerden ayağa kalktım. "Sonra görüşürüz."