boruto : Kader

7.bölüm

Boruto
üzerime atlayan biriyle uyandım "oni-chan uyan gitme zamanımız geldi " hemen sesi tanıdım himawariydi "acele et " dedi beni yataktan kaldırmaya çalışarak bense yarı uykulu bir şekilde "sakin ol biraz daha hazırlanmadım bile " dedim o ise "o zaman kalk hadi" dedi ve merdivenleri aşağı inmeye başladı bende ilk önce saati kontrol ettim 08:00 di ardından yataktan kalkıp ilk önce lavaboya gittim yüzümü yıkadım sonra üzerimi değiştirmek için odaya döndüm üzerimi değiştirdikten sonra pencereyi açtım gökyüzü parlak ve güzeldi o yüzden ceketimi evde bırakmaya karar verdim sonra yavaşça merdivenleri aşağı inmeye başladım ve mutfağa girdim annem ve babam oradaydı ikisine de "günaydın" diyerek selam verdim onlarda aynı şekilde cevap verdiler biraz gözlerimle onları süzdüm annem burada son günlerim olduğu için üzgün görünüyordu babamsa gece kanepede yaptığı için beli tutulmuş olmalı ki kollarını iki yana açarak esneyip duruyordu bir süre birbirimize bakmaya başladık ardından himawari mutfağa girip sırtıma atladı ve "hadi gidelim " dedi heyecanlı bir şekilde onun varlığı odayı aydınlattı ardından babam konuştu ve "nereye gidiyorsunuz"diye sordu himawari ise "abim ve ben sabahı birlikte geçireceğiz"dedi ve annemin yüzünde bir gülümseme büyümeye başladı ardından "bizde size katılabilir miyiz" diye sordu babam anneme bakarak" bense "evet daha iyi olur" dedim gülümseyerek "yaayy" diye bağırdı kardeşim sırtımda sonra kardeşim annemlerle birlikte ayakkabılarını giymek için kapıya doğru yöneldi bende arkadaşlarımı aramak için telefona yöneldim "çabuk ol " diye seslendi Kardeşim bense "bekle birini aramam gerek " dedim ve bir numara çevirip beklemeye başladım bir süre sonra shikadai telefonu açtı ve "merhaba"dedi uykulu bir sesle bende "merhaba shikadai"diyerek cevap verdim "sen miydin boruto sabahın bu saatinde ne istiyorsun " dedi tekrar uyumak için can atarak bende "bu gün beşte herkesi yıldırım burgere çağırır mısın " dedim "neden ki " diye sordu anlamaya çalışarak bense "geldiğimde size söylerim " dedim shikadai ise iç çekti ve "iyi beşte görüşürüz " dedi bense " teşekkürler kardeşim sonra görüşürüz "dedim oda "sonra" dedi ve telefonu kapadı bense ayakkabılarımı giydim ve kapıda beni bekleyen ailemin yanına gittim annem"kimi aradın" diye sordu meraklı bir şekilde "shikadai ,onlara gideceğimi haber vermeliyim " dedim annemse babama bakarak "haklısın gideceğini bilmeleri lazım " dedi babamsa bir eli ile ensesini kaşıyarak bir yandan da gülmeye çalışarak " iyi o zaman ilk önce bir kahvaltımı yapsak " dedi konuyu değiştirmek için sonra hep bir ağızdan "evet" dedik ardından şehir merkezine doğru ilerlemeye başladık ilk önce kahvaltı ettik ardından saatlerce bir yerden bir başka yere giderek bütün şehri dolaştık annem ve babam yüzlerinden mutlu oldukları belliydi en son parkta yürüyüş yaptık ve eve dönmek için yola koyulduk evin sokağına geldiğimizde ise saatin beşe gelmek üzere olduğunu gördüm ve " az kalsın unutuyordum arkadaşlarımın yanına gitmem gerek " dedim babamla annem ise "fazla geç kalma" dediler bense koşarak uzaklaşmaya başladım uzaklaştıkça annemin yüzündeki ifade hüzne dönmeye başladı ve arkalarına dönerek kardeşimle birlikte evin yolunu tuttular doğrusu annemi bu şekilde görmek beni mahvediyor .

saatime baktım saat beşi on dakika geçmişti "lanet hep geç kalıyorum" dedim kendime kızarak sonra olabildiğince hızlı koşmaya çalışarak çatıdan çatıya atlayarak arkadaşlarım yanına doğru gitmeye başladım vardığımda ise iwabe,denki, inojin, shikadai, metal, mitsuki, sarada ve arkadaşları ile karşılaşmak için restoranın kapısından içeri girdim ardından bana bir yer ayıran shikadainin yanına oturdum ve fısıldayarak "kızları da mı çağırdın" diye sordum o ise "sadece chochoya söyledim onun ne kadar konuşmayı sevdiğini bilirsin " diye fısıldayarak cevap verdi ardından inojin dikkatimi çekmek için "peki bizden ne istiyorsun" dedi sonra herkesin gözü benim üzerimdeydi derin bir nefes aldım ve" ben gidiyorum" dedim herkes kafası karışmış bir şekilde bana bakıyordu ardından "nasıl yani" diye sordu mitsuki bense "sasuke-sanla birlikte yarın bşehirden ayrılıyorum " dedim herkes söylediğim şey karşısında çok şaşırdı mitsuki ise "peki ne kadar süreliğine" diyerek sordu "aslında bende bilmiyorum ama uzun süreli olacak o yüzden gitmeden önce kutlayalım diye düşündüm " dedim bir süre sessizlik oldu ardından iwabe elini omzuma koydu ayağa kalktı ve " o zaman arkadaşımız için kutlayalım " dedi " ardından herkes hep bir ağızdan " evet !!" diye bağırdılar