නොහිතපු විදිහට ඒ පාලු තැනින් කටහඩක් ඇහෙද්දී jiyang හැරිලා බැලුවා...
"Haoxuan...?"
ඒ රුව සම්පූර්ණයෙන්ම haoxuan වගේම වෙද්දී කොල්ලා පුදුම උනා...
"Xiao Xingchen Daozhang..."
"කවුරු..?"
"ඔයා ජීවත් වෙනවා..."
"Xue Yang..?"
"හ්ම්ම් ඔව්..."
"මම Song Jiyang...ඔයාගේ daozhang නෙමෙයි..."
"මොකක්...? ඒත්...ඔයා..."
"ඔයා විස්වාස කරන එකක් නෑ...මම ආවේ අනාගතේ ඉදලා...ඔයාගෙන් උදව්වක් ඉල්ලගන්න..."
"අනාගතේ ඉදලා...මාව විහිලුකාරයෙක් වගේ පේනවද..?"
"මේක බලන්නකෝ...මේ ඉන්නෙ haoxuan...ඔයා වගේමයි නේද? හැබැයි මේ ඔයා නෙමෙයි මෙයා ඉන්නේ අනාගතයේ..."
"මොකක් මෙහෙ එන්න..."
Jiyangගේ අතින් අල්ලගත්තු xue yang එයාව එක්කන් මිනිපෙට්ටියක් ලගට ගියා...
ඒක ඇරපු xue yang jiyang දිහා බලලා ආපහු මිනිපෙට්ටිය දිහා බැලුවා...
"මේ ඉන්නේ...Xiao xingchen..?"
"ඔව්...එයා ඔයා වගේමයි..."
"හ්ම්ම්..."
"ඉතින් මොකක්ද ඔයාට ඕන උදව්ව...?"
"Yin Tiger Seal"
"ඔයා විහිලු කරනව? මොකටද ඒක..?"
"මගේ Haoxuanට පන දෙන්න... එයා සියදිවි නසාගත්තා..."
"ඔයාට ඒක කරන්න පුලුවන් ද?"
"සමහර විට..."
"හරි මම උදව් කරන්නම්...හැබැයි ඔයා මටත් උදව්වක් කරන්න ඕනේ..."
"මො...මොකක්ද?"
"ඒක මම පස්සේ කියන්නම්..."
"ඔ...ඔයා මට ඒක දෙනවද..?"
"නෑ..."
"එහෙනම්...?"
"මාව ඔයා එක්ක එක්කන් යන්න..."
"ඔයාට හොදටම විශ්වාසද..?"
"ඔව්...සීයට සීයක්..."
Xue Yang එයාටම ආවේනික අපහාසාත්මක හිනාව දාන ගමන් කිව්වා...
කාලයන්ත්‍රය පන ගන්වපු jiyang xue yangවත් දාගෙන ආපහු වර්තමානෙට ආවා...
