BABALI KIZLI

🍯4. Bölüm 🍯

Kızımın isteği olmuştu istediği kişilerle buluşucaktım Halası ile her şeyi planlamışlardı nerde buluşucağıma
neler konuşucağımı
hangi konuda onu sıkmayacağıma kadar aralarında konuşup bana da bunu anlatmışlardı

"Baba başara bilirsin" Arabadan inerken kızıma doğru baktım sahte de olsa gülümseyip yanlarından ayrılıp kafeye doğru ilerlemiştim

Elimde kadın'ın resmi vardı Fotoğraftan başımı kaldırıp gözlerimle etrafı taradım
Kafe biraz kalabalık olduğundan gözlerim zor seçiyordu fotoğrafta ki kadını

"Hemen bitse de sıkılsa da bitse şu çile" En sonda kadını bulduğumda adımlarımı ona göre attım Aslında güzel bir kadındı ciddi bir ilişki düşünecek olsam kararım bu kadından olurdu Tabi ki tanımak görüşmek büyük mesela

Masasına ilerlediğimde telefondan başını kaldırıp bana baktı Gülümseyişi sahte değildi bende ona sahte olmamasını çabaladığım bir gülümseyiş kondurdum yüzüme

"Hoş geldiniz Asım bey" Kalkıp elini uzatmıştı sanki bir evlilik görüşmesi değil iş görüşmesi gibiydi tavrı

"Hoş buldum helin hanım"Elini sıktım ve birbirimize 2 saniye gülüştükten sonra sandalyelerimize oturmuştuk

Giyinişi vücut hatlarını ne çok kapatıyor ne çok açık bir şekildeydi bu aslında iki şekilde abartmadığı sadelik ve şıklık arasında kalıp tam ortasında kalmıştı

"Sizde mi birinin zoruyla buradasınız" Birkaç saniye düşündüm vereceğim cevabı çünkü bu hayatta en nefret ettiğim şey bir insanı kırmaktır

Helin bunu anlamış olmalı ki elini sallandırdı

"Lütfen ama dürüst ola bilirsiniz" Gülümseyip yerimde daha çok yerleştim

"Aslında kızım için burdayım yani sizin kötü olduğunuz anlamınj taşımıyor kesinlikle sadece kızım olmasaydı ne bu konuşmayı olurduk ne de beni tanımış olurdunuz" Helin gülümseyip saçını arkaya atmıştı

"Çokta farklı şeyler yaşamamışız sanırım ben çocuğumdan değilde annem tarafından zorlandım diyelim bilirsiniz işte çocuğa tek başına bakamazsınlar bir babaya her zaman ihtiyaç vardır diye konuşur" Onu onayladığımı kafamı sallayarak göstermiştim

"Ben kızım hariç kimseyi dinlemezdim elalem ne derse desin pekte umrumda olmazdı doğrusu ama bu fikir ve istek eğer kızımdan geliyorsa ona hayır diyemedim" Konuşması çok nazikti karşısında ki dinlemeyi seviyor gibiydi

"Aslında bende bir süre sonra ona bakamamaya başladım yani annemin istediği olmuştu Tek başıma yetememeye ona birçok şeyde eksiklik veriyordum Çünkü daha gençim ve erkenden anne de olunca insan olduğu yere anca belli bir mesafeye kadar ilerlete biliyor" Doğruydu bazen benimde kızıma yetemediğim ya da yetişemediğim şeyler oluyordu ama o zamanlar da şu an askerde olan kardeşim çok yardımı dokunmuştu

"Doğumdan önce öğretmenlik yapıyordum -Güldü hafifçe başını eğip saçını düzelti- Anaokulu öğretmenliği eşimle o zaman tanışmıştık kendisi bir velinin babasıydı çok sıcak kanlıydın onunda eşi ölmüştü" Yok artık adamla aynı hayatı yaşıyor gibiymişiz meğer

"Sonrasından tanıştık anlaştık ve evlendik onun çocuğu benim çocuğum olmuştu ta ki benden başkasına bakana kadar" Derin bir nefes alıp etrafı süzdü Demin ki lafımıda geri alıyorum bazı yaşanmışlıklarımız olsa da ben bu karaktersizliği yapmazdım

"Bırakmasının sebebini sora bildin mi ?" Kafasıyla onaylamıştı beni masaya doğru sandalyesini hareketlendi daha da yakınlaşmıştı

"Birçok sebep saydı aslında 1. Sebebi iyi anlaşıp sonradan sıkılmasıymış en başta gelen 2. Çocuğuna iyi bir anne olamıyormuşum ki bu yanlış ben Anaokulu öğretmeniyim ve onun çocuğu benim çocuğum gibiydi ayırt etmezdin onu o çocukta beni severdi Hatta ayrıldığımızda çok ağlamıştı beni ayırdın ondan diye babasına kızmıştı" Bazı insanlar bazı insanların hayatında iyi etki bıraka biliyordu belki onun babasının yaptığı bu yanlış ilerde o küçük çocuğun birçok kararında katkısı olucaktı