İmkansızım...

Pişmanlık

Sa askolar okul başladı biliyorsunuzkii. Sınavlarınız nasıl hadi notlarınızı yazınn.

"Eski sevgilin olabilir ama benim sevgilim!"

"Ne? BEYZA NE DİYOR BU SARIŞIN!"

"DUYDUN BENCE ESMER!"

"BOĞARIM LAN SENİ!"

"EHH! YETER YA REZİL ETTİNİZ BENİ EGE BİR RAHAT DUR RAYN SENDE SAKİN OL!"

"Beyz-"

"KES EGE!"

"Gidelim bebeğim!"

O an Rayn elimi tutmuştu. Beni bir yere götürüp konuşmaya başladı.

"Beyza lütfen şu şerefsizin yanında sevgiliymişiz gibi davran. Hem öcünü alırsın"

"Tamam Rayn"

"Beyza!"

"Ne var Ege!?"

"Gelsene bi!"

"Dur şöyle bi güzelim"

"Rayn hayırdır bilader?"

"Sevgilimi köpeklerden koruyorum"

"Bak elimde kalırsın!"

"EGE HİÇ BİR BOK YAPAMAZSIN HADDİNİ AŞMA UZAK DUR SEVGİLİMDEN!"

O'an çok ağır konuştuğumun farkındaydım. Ege'nin rengi beyazlaşmış ve eli titriyordu. 1,2 dk sonra panik atağı başlıyacaktı.

"EGE! EGE!"

Ege hareketsiz bir şekilde bana bakıyordu. Farkında olmadan ağlamaya başladım çok kötü olmuştum. Onu ilk defa böyle görüyordum. Böyle bir hastalığı olduğunu biliyordum fakat ilk defa yanımda böyle olmuştu. Kollarıma düşen Ege'yi yavaşça dizime yatırdım ve yardım çığlıkları atmaya başladım.

"YARDIM EDİN YALVARIRIM AMBULANSI ÇAĞIRIN NE OLUR!"

"Beyza dur sakin ol Beyza!"

"BIRAK HEPSİ SENİN SUÇUN SEN BENİ GAZA GETİRDİN!"

"Beyz-"

"KES YA!"

Yaklaşık 15 dk sonra ambulans gelmişti. Apar topar hastaneye geldik ve Ege'yi hastaneye yatırdık.

"Beyza konuşalımmı?"

"Ryan sonra..."

"Beyza önemli"

"Tamam..."

"Beyza bak ben senin gözlerinde Ege'yi halen sevdiğini gördüm. Gel vazgeç bu inattan barış sevgilinle."

"Ne yaptığını bilmiyorsun Ryan affedemem..."

"Ne yaptıki bu kadar?"

"Aldattı hemde en yakın arkadaşımla."

"Oha"

"Sonra anlatırım şuna hiç iyi değilim..."

"Peki görüşürüz birşey olursa ara tamammı tatlım?"

"Tamam sağol görüşüz."

"Bu arada özür dilerim ona sinirlenip senide üzdüm."

"Ryan bende özür dilerim gereksiz çıkış yaptım."

"Önemli değil prenses :)"

Ryan gitmişti. 1 saat sonra Ege uyanmıştı. Beni yanına çağırmıştı.
Gittiğimde uzun uzun konuşmuştuk.
Ege yaptığı yanlıştan dolayı özür diledi ve Ryan'ı çağırmamı istedi. Bende salak gibi çağırdım. O sırada Ege'nin son kontrolleri yapılıyordu.

"Selam Beyza"

"Selam"

Tam dediğim anda Ege koşarak Ryan'a yumruk atmıştı. Neden yaptığınız anlamamıştım. O'anki sinir ile Ryan Ege'ye vurucakken benim gözlerimden ateş çıktığını gördü ve geri çekildi. Elimi yumruk yapmıştım. Geri açıp düz hale getirdim ve Ege'nin bana baktığı anda suratında 5 parmak izi çıkmasını sağlamıştım . Şok içinde bana bakarken konuşmaya başladım;

"Aptalsın sadece aptal!"

Ryan beni belimden kavrayıp hastaneden çıkarmıştı. Yolda bir taksi ile beni eve bırakmıştı. Eve geldiğimde elimdeki çantayı odama fırlatıp elimi ve yüzümü yıkadım. Sakinleşmeye çalışırken annem yanıma gelip ne olduğunu sordu ve o anki sinir ile anneme bağırdım.

"SANANE ANNE!"

Annemin gözleri dolmuştu. O an keşke geberseydimde anneme bağırmasaydım demiştim. Bir şerefsiz için bu dünyadaki en önemli kişiye bağırmıştım. Kendime gelir gelmez elimi yüzümü kurutup derin nefesler alıp salona geçtim.

"Anne..."

"Bir daha bişey sormam kızım özür dilerim"

O an yere dizlerimin üzerine çöküp hıçkırarak ağlamaya başlamıştım. Annemin o son sözü canımı o kadar yakmıştıki... annem yanıma gelip bana sarıldı ve saçlarımı okşayıp kafamı öptü.
Dizine yatırıp bana sinirlenmediğini sadece normal karşıladığını söyledi. Ama ben ise halen özür diliyordum. Kendimden iğrenmiştim. Berbat bir insanım lanet olsun!