Blurry Face | hyunmin

(3)

Kapıdan çıktıktan sonra Hyunjin ile beraber okula yürümeye başlamıştık aslında hep Hyunjin koşarak yanımdan uzaklaşıp arkadaşlarının yanına gidiyordu ve bugün gitmemesi beni şaşırtmıştı.

"Nasılsın Seungmin?"

"Bilmiyorum. Sen?"

"Ben iyiyim de sen neden bilmiyorsun?"

"Bilmemi sağlıyıcak bir duygu hissetmiyorum Hyunjin."

"Peki Seungmin neden hep yüzün asık?"

"Nasıl olmasını istersin?"

Bir anda önüme geçip durdu ve baş parmakları ile dudağımın kenarlarını tutup yukarı çekti "Gülümse."

İrkilmemle geri çekilmem bir oldu gerçekten kendimden başkası bana dokunmayalı çok uzun zaman olmuştu.

"Birdaha bunu yapma."

"Uhm pekii.."

Üzülmüşe benziyordu önümden çekilip yürümeye başlamıştı.

"Sen neden yüzünü astın."

"Seni rahatsız etmek istememiştim üzgünüm Seungmin."

"Tamam sorun değil."

Okula varmıştık ve sınıfa girdiğimde hiç tanımadığım çok kişi vardı çoğu yeni gelenlerden oluşuyordu sınıfın, arkanın bir önündeki boş sıraya oturmuştum ve Hyunjin yanıma gelip oturmuştu.

"Arkadaşlarınla oturmuyucak mısın?"

"Beni o kadar iyi tanıyorsun ki hepsinin okuldan gittiğini bilmiyorsun seungie."

Taktığı lakap garip gelmişti.

"Peki Hyunjin, sıra arkadaşı olmakta varmış kaderimizde."

Ders başlamadan önce sınıftaki tüm kızlar sürekli Hyunjini kesiyordu bazen bende üzerimde rahatsız edici bakışlar hissediyordum çantamdan bir kitap çıkartıp okumaya başlamıştım.