SYML- where's my love

247 26 81
                                    

uchiha klanının yerine gelmeden kapıda bekliyorduk ki saniyeler sonra buraya doğru yürüyen 2 erkek gördük.

sakura"sasuke-kun!" adamlar bize bakıp koşmaya başlamışlardı. neden koşuyorlardı ki?

bir terslik vardı. rahat hissetmiyorum.

yanlış olan ne? sezgilerimde yanılmam. (bu sözü iyi hatırlayın :') )

sakura'yı çekip bir çalıya atladıgım anda az önce olduğumuz yer kül içinde kalmıştı.  katon?

onlar kesinlikle sasuke ve itachi değildi.

sakura"b-bu neydi şimdi?!!"

"tek bildiğim... onlar kesinlikle sasuke ve itachi değil."  saniyeler içinde bir adam sesi duydum.

"sizi yer fareleri! her neredeyseniz ortaya çıkın!!!" yer faresi?!

m"sakura, burada bekle. bir şey olursa git ve yardım iste." hızla bir jutsu yapıp karşı tarafa geçtim ve yavaşca oradan çıktım.

"hey hey hey... sakin olun."

?"ELLERİNİ YUKARI KALDIR!" dediğini yapıp ellerimi kaldırdığımda ona karşı bir utanç duymuyordum. bana hiç bir şey yapamaz. isterse yondaime gelsin, hiç biri bana zarar veremez.  insanları böyle yönetirsiniz, istediklerini yaparak.

"her misafire böyle mi davranıyorsunuz? çok ayıp. oysa itachi-kun bana hiç böyle davranmıyordu.

?"o velet ile ne bağın var?!! kendisinin şuan uchiha klanindan bir sevgilisi var onu rahat bırak!"

?"EVET İTACHİ-SAN BENİMLE ÇIKIYOR!" hemen ardından duyduğum ses ile tüm yüzüme bir gülümseme yayılmıştı.

i"peki benim niye bundan haberim yok?"

?"i-itachi-san..."

i"kitsune hoşgeldin balım. beyler ve bayanlar. sizi de evlerinize alalım." bal... adamlar saniyesinde kaybolmuştu. itachi yanıma gelip saçımı karıştırdığında sakura saklandığı yerden çıkmıştı.

sakura"sasuke-kun nerede?"

i"arkanda."

s"tch. hızlı ol, velet."

i"sasuke. sakura-san ile düzgün konuş."

m"ve hepimiz yaşıtız kendine de velet demiş oluyorsun." Sasuke göz devirip önden yürümeye başladığında sakura arkasından koşarak ona yetişmeye çalışıyordu.

i"sakura sasuke ile devam etmek istediğinden emin mi?"

"keşke olmasa. sadece kendini paraliyor. sasuke'nin gram umrunda değil."

i"aralarına girmeli miyim?"

"hayır gerek yok. kendileri halletmeliler. biz karışırsak ise yarayacağını sanmıyorum." lafımın bitmesi ile sasuke'nin sesini duymam bir oldu.

s"YETER BE SENDEN DE BIKTIM SENİN SAÇMA HİSLERİNDEN DE!!! KİMSE BANA ÂŞIK OLMANI SÖYLEMEDİ BEN SENİN SESİNE BİLE KATLANAMIYORUM SEN GELMİŞSİN SENİ SEVİYORUM DİYORSUN. SİKTİR GİT BAŞKA ERKEKLERE KENDİNİ SİKTİ-" şok içindeydim. sasuke'yi durduran itachi olmuştu. koşarak sakura'nın yanına geldim ve kollarından tutarak sasuke'den uzaklaştırdım. bu kadar taş kalpli olamazdı.

"sakura?" cevap vermemişti. itachi bana bakıyordu. ona dönüp bir kaç saniye tedirgince bakıp tekrardan sakuraya seslendim.

"sakura?"

"hey?"

"sakura?"

"hey sakura!!!"

"hey..." en son hareket ettiğinde ellerini yüzüne kapatıp bana arkasını dönmüştü. bir kaç saniye sonra hıçkırıklarını duyuyordum.

sakura"kitsune... neyi yanlış yaptım???" itachi'ye baktığımda bir kaç dakikaya döneceğini işaret edip sasuke'yi sürükleyerek gitmişti.

"bebeğim... gel..." sarılıp içini dökmesini izledim. ne yapacağımı veya ne yapmam gerektiğini gerçekten bilmiyordum. sadece sarıldım ve sakinleşmesini bekledim.

s"sasuke... benden... nefret ediyor değil mi?"

"sakura... bunları şimdi konuşmayalım. sasuke bugün gelmez. itachi gelsin gideriz tamam mı?"

sa"h-hai..." keşke onu getirmeseydim...

timeskip

Naruto" hey! sakura-chan nerede?"

"sonra konuşuruz Naruto. burası yeri değil..."

naruto kafa sallayıp hinata ile konuşmaya devam ettiğinde ben de kendimi itachi'nin omuzuna bıraktım. bir kaç saniye sonra o da kendi başını benim başımın üstüne koymuştu.

i"gidelim mi?"

"olur... çok sıkıldım." hepsi kendi aralarında sohbet ediyordu. ayağa kalktığımda bana dönmüşlerdi.

"biz gidiyoruz bir kaç işimiz var." el salladığımda gözüm tenten ve temariye kaymıştı.

kendilerini.

gülmemek.

için.

tutuyorlar.

"ve lütfen temari ve tenten gibi düşünmeyin sayın arkadaşlarım." cümlem bittiği gibi herkes kahkaha atmaya başlamıştı. itachi'ye döndüğümde onun da hafiften kızardığıni fark ettim...

hafiften... 

elimi alnıma vurup yürümeye başladım.

okulun bahçesinden çıktığımızda yapacağımız hiç bir şey olmadığını fark etmiştik.

"itachi?'

"efendim?"

"parka gidelim mi?"

"gidelim."

K"sence sasuke neden öyle davrandı..?"

i"bilmiyorum... olan sakura'ya oluyor her seferinde."

K"saku için üzülüyorum..."

İ"aynı şeyi biz de yaşıyor olabilirdik. normal bir şey."

K"farkındayım... ama yine de... ne bileyim, anlarsın ya."

İ"bunları düşünmeyelim. hadi otur sallayayım seni." önündeki salıncağı işaret ettiğinde hafiften gülümseyerek salıncağa oturdum ve kendimi yavaşça itachi'ye bıraktım. sallamaya başlamadan önce durmuş, kafasını saçlarıma gömüp koklamıştı.

derin bir nefes aldım. boynumu hafif geri bükerek dudaklarımı ona teslim etmeye hazırlandım. İtachi düşündüğümü anlamış olacak ki kafasını yavaşça yaklaştırıp küçük bir öpücük bıraktı. küçük ve uzun bir öpücük.

hafif gülümseyip önüme döndüm ve ellerim ile salıncağın iplerini tutmaya başladım. itachi arkamdan hafifçe ittirerek yavaş yavaş hızlanmaya başlıyordu. bir kaç dakika sonra yeterli olduğunu ve onun da oturmasını istediğimi söylediğimde dediğimi yapmıştı.

"kötü bir şeyler hissediyorum..."

i"yanında ben olduğum sürece kimse sana bir şey yapamaz." gülümseyerek ona baktım ve tekrardan önüme döndüm.

İtachi benimle olduğu için... Çok şanslıyım.

"Anonim bendim."

İ"ha-?" itachi in yüz ifadesini gördüğümde kahkaha atmadan duramamıştım. Nasıl bir şaşkınlıktır o PWHDPSHDKQHD

i"dediğini yapmakta ne kadar kararlısınız peki bayan uchiha?"

"Ha-?"

Bölüm sonu

Uchiha İtachi x reader okuyucu yn oc Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin