"Saraaaa"
Ahh nalet olsun bu yetimhaneden nefret ediyorum hergün bizi kaldirmak icin sabahın köründe gelen öğretmenlerden nefret ediyorum.
Ben sara 18 yasindayim orta boylu siyah uclari turkuaz uzun dalgalı saclarim var hee mavi gozlerimide unutmamak lazim ve her kiz gibi normal bir fiziğe sahibim bu sene univesiteye başlayacağım yada basliyamiyacagim yasimi üniversite icin kucuk olduğunu biliyorum ama beni fazlahiperaktif oldugumdan yetimhane müdürü 1 sene erken yazdirmis.
Bu nalet yetimhanede kalıyorum nedeni ise annemin beni evli bir adamdan dogurmasi annem beni umursamayip bu yetimhaneye birakmis reşit olmama rahmen niye hala gitmedimi merak ediyorsunuzdur nedeni hala bir ev tutucak paramin olmamasi 10 yasimdan beri devletin bana verdigi paralarin hicbirini harcamiyorum ustune birde 14 yasimdan beri calisiyorum sık sık is degistirdimden belli bir yerde calismiyordum ama gecen seneye kadar sessiz sakin bir kafede sarki soyliyorum zaten kafeye gelenlerin hepsi benim icin geliyor hatta sehir disindan gelenler bile var.
Neyse hemen yatagimdan kalkip dolabima gittim icinden siyah ic camasirlarimi siyah taytimi ve siyah uzun salas tisortumu alip banyonun oldugu kapiya dogru gittim zaten her odada 4 kisi kaliyor.
Ben sinem zeynep ve arya ile ayni odada kaliyorum hepsi ile ne cok samimi ne de çok uzagim her odada bir banyo oldugundan oldukca sıkıntı cekiyoruz yani anlayacağınız en once kalkan banyoyu kapiyor.
Hemen banyoya girip orman kokulu erkek sampuanimi ve ayni kokudan dus jelimi surmeye basladim
Yaklasik yarim saat sonra isim bitti aldiklarimi giyip sac kurutma makinasini fise taktim saclarimi kuruladigimda eskisi gibi dalgali halini aldi aslinda bu sekil sanki kuaforden cikmis gibi gozukuyordu galiba hayatin bana verdigi tek hediye fizigim ve sesimdi.
Banyodan ciktigimda zeynep bıkkın bir sekilde yanima gelip"sonunda"dedi.
Zeynebe gozlerimi devirip odadan ciktim yemekhanenin oldugu bolume gectim kendime kahvaltilik tabagi olusturup bos en kosedeki masama oturdum o masaya benden baska kimse oturamazdi zaten bu yetimhanede 6 yasimdan beri kimse ike konuşmama karari almistim nedeni ise onlarla konusurken guvenip onlari kaybetmemek icin ...
Yetimhanede hergun iki saat her öğrenci bir sporla ugrasmak zorundadir ben 7 yasimdan beri boks dersleri aliyorum bu konuda iyi oldugum soylenebilir hatta 16 ve 17 yaslarimda boks kizlar Türkiye birincisi oldum.
Yenegimi bitirip boks salonuna gittim haldun abi yine çaylaklara bir sryler ogretiyodu beni gorunce icten bir gulumseme yollayip"sara gel de senin de bir boyunun ölçüsünü alalim"dedinde bu okulda en sevdim kisi haldun abi oldunu farkettim bunu simdi farketmemde ayri bir ironi...
O sirada haldun abiye hala bön bön baktığım aklima geldi hemrn kendimi toparlayip ona neydan okuyucu bakislar attim sonrada "hay hay bayim "dedimdeoda guldu hemen boks eldivenlerimi elime aldim kucuk cocuklarda birbirleriyle iddaya giriyolardi idda malzemeleri ise elmalariydi bize suana kadar verilen tek meyve elmaydi ancak ozel günlerde kiraz erik muz çilek gibi meyveler yiyebiliyorduk.
Haldun abi ve bende ayni pozisyonu alip saldiriya basladik ben ucak tekme attimda beni bir hareketle savusturdu bir saattir maçta hala bir galibiyet yoktu ikimizinde yetimhanede inasini bilmeyen yoktu en sonunda haldun abi beni durdurup tumccocuklara"maç berabere"dediginde yanina gidip"hadi itiraf et yenemeyeceginde oule yaptin dimi"dedim haldun abi bana bakti arsindan da birbirleri ile boks maci yapan cocuklara yinr baba donup"eger sen yada ben kazabsaydik bu cocuklar elmalarindan olurdu sence bu onlar icin kötü bir durum degil mi"diye sordugunda kendime kizdim ve haldun abiye mahcup bir sekillde bakip"haklisin galiba bencillik ettum"dedim elini omzuma koyup "buradakileri en iyi sen anlarsin üzülme"dedi ona sarilip "benim kafeye gitmem lazim "dedim
Odama doğru gittim odaya girdigim de kimse yoktu bende hemen siyah deri sort bol mavi uzun gomlegimi onun ustune deri ceketimi giydim
Banyoya gectim siyah bir aylaynir kirmizi ruj surup siyah deri bilekliklerimi taktim ayagima ise siyah yazlik botlarimi giydim son olarak saclarimida salik dalgali bir sekilde biraktim aynanin karsisina gecip kendime bir goz gecirdim mavi gomegim mini sortumu kapatmis tatli bir gorunum vermisti kendime biraz daha baktimda kırmızı rujun biraz abartili oldunu görüp sildim ve eveeeet simdi hazirim...
Yetimhanenin kapisindan cikinca mersinin yuzume vuran meltemi ile bas basa kaldim yolda yururken ayl bu sehri basima gelenleri dusunuyordum mersin guzel sehirdi bazen keske bu sehirle bu sekilde karsilasmasaydim diye dusunuyorum belki o zaman bu sehri sevebilirdim...
Kafenin onune gelmistim yine tıklım tıkışıkşıktı hemen iceri girdim patrona selam verip arkada benim icin ayarlanan odaya gittim
Esyalarimi birakip sahneye ciktim etrafa baktimda herkez beni bekliyordu beni gördüklerinde yuksek bir alkis tufani koptu bende Irem Derici Bensiz Yapamazsın sarkisini soylemeye basladim.
"Bensiz yapamazsın yalnız kalamazsin bence geri don sen bu sonbahar
Vurdun beni yordun olsun ama kalbim durgun deli bu aralar
Bensiz yapamazsin yalnız kalamazsin bence geri dön sen bu sonbahar
Vurdun beni yordun olsun ama kalbim durgun deli bu aralar
Masada boş kadehler elimde bir çeçeve olmayan resmine ağlıyorum
Kolaysa gel sen unut bana can verir umut seninle gelen günü bekliyorum
Masada bos kadehler elimde bir çerçeve olmayan resmine ağliyorum
Kolaysa gel sen unut bana can verir umut seninle gelen günü bekliyoum
O sirada etrafa goz gezdirdimde bir masanin her uyesi dikkatle bana bakiyordu masada toplam 3erkek vardi hepsi orta yaslardaydi
Sarkinin ikinci kismina geldigimi haturlayip tekrar gozlerimi kapatip kendi hayal dunyama aktim ve sozler azimdan ister istemez cikiverdi
"Madem gidecektin yorgun dusecektin keske daha önce yok deseydim
Bir gun geri doner derken ömür biter zaten ölümdu geceler
Masada bos kadehler elimde bir çerçeve olmayan resmine ağliyorum
Kolaysa gel sen unut bana can verir umut seninle gelen günü bekliyorum"
Daha siddetli bir sesle devam ertim
"Masada bos kadehler elimde bir çerçeve olmayan resmine ağliyorum
Kolaysa gel sen unut bana can verir umut seninle gelen günü bekliyorum "
Burda ise sisimi fisilti gibi tatli cikmasini umarak son kez
"Masada boş kadehler elimde bir çerçeve olmayan resmine ağliyorum
Kolaysa gel sen unut bana can verir umut seninle gelen günü bekliyorum"
Sarki bittiginde bir alkis tufani koptu mikrofonu yerine birakip kafedekilere selam verdim etrafa goz gezdirdimde o adamlarin bwni ayakta alkisladiklarini gordum sahneden inip odama dogru gittim odama geldimde sesli bir nefes verdim benden sonra kapiyi biri tıklatıp iceri girdi o tarafa baktigimda gelenin patronum oldunu gordum iyi adamdi benim zor durumda oldugumu bildigi icin burda calisanlardan 2 kat fazla maaş aliyordum bana cok iyiligi dokunmustu bana sevecen bir sekilde bakip"seni gormek isteyen 3 tane adam var..."sozunu kesip "cihan abi allah askina daha gecen ne olduğunu hatırlamiyormusun?"dedimde bana tekrar bakip kendini savunmaya gecti "hayatinin firsatini sunacaklarini soyluyorlar kizim hem bende yaninda olacağım.... "dedi benim aklimda kalan tek sey
HAYATIMIN FIRSATINI SUNACAKLAR ???
