~~~𝑶𝒏𝒆 𝑺𝒉𝒐𝒕𝒔~~~

Εκεί που δεν το περιμένεις💦

    ~Τα μάτια του στάζουν σοκολάτα,ενώ τα δικά μου στάζουν βλέποντας τα.~

Για ακόμη μια χρονιά φαίνεται να κάνω τα ίδια πράγματα με τη προηγούμενη,πηγαίνω στη σχολή μου,γυρνάω,τρώω και πηγαίνω για ύπνο, έτσι και σήμερα έβαλα τις πιτζάμες μου και πήγα να πλύνω τα δόντια μου.

Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη και όπως ήταν αναμενόμενο είδα την ίδια εξαντλημένη από τη κούραση κοπέλα που βλέπω πάντοτε. Οι κύκλοι κάτω από τα μάτια μου δεν πρόκειται να φύγουν ενώ τα μάτια μου γυαλίζουν από την αϋπνία. Το σατέν νυχτικό μου αγγίζει ελαφρά τα μπούτια μου καθώς πέφτει επάνω τους απότομα εξ αιτίας του αέρα που μπαίνει στο δωμάτιο από το παράθυρο του μπάνιου.

Έπιασα στα γρήγορα τα μαλλιά μου σε έναν χαμηλό κότσο αφήνοντας τον λαιμό μου εκτεθειμένο. Βούρτσησα τα δόντια μου ενώ έφτυσα μερικές φορές τη περιττή οδοντόπαστα στον νιπτήρα.
Ανασαινα βαριά ενώ όλο και περισσότερος αέρας έμπαινε από το παράθυρο. Αισθάνθηκα ένα ρίγος να με διαπερνά και τις τρίχες στον σβέρκο μου να τσιτωνονται.

Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη για μια μόνο στιγμή ακόμα, όταν αποφάσισα να κάνω ένα διάλειμμα επιτέλους και να βάλω σε ένα ποτήρι λίγο από το ουίσκι που είχε μείνει στο σπίτι. Περπάτησα ξυπόλυτη τον διάδρομο φτάνοντας στο σαλόνι. Έβαλα το αγαπημένο μου βινύλιο με αργά blues και jazz τραγούδια στο pick up και παίρνοντας ένα φαρδύ ποτήρι για ουίσκι έκατσα στην πολυθρόνα να χαλαρώσω.

Η ώρα κόντευε 12.00 που σήμαινε ότι είχα ακόμη χρόνο ως που να γυρίσει ο Παύλος από τη βόλτα που είχε πάει. Είχα περάσει Πάτρα οπότε και έπρεπε να βρω συγκατοίκους να μείνω στο σπίτι για να μπορέσω να ανταπεξέλθω οικονομικά. Ακόμη έμενε μαζί μας και η Μαίρη, η οποία όμως είχε φύγει για το τριήμερο.

Η μουσική δεν είχε στοίχους και για αυτό μου επέτρεπε με κάθε διαφορετική πιο μπάσα από τη προηγούμενη νότα να φαντάζομαι πράγματα. Δε χρειάστηκε πολύ ώσπου να αισθανθώ ξανά εκείνο το πολύ γνώριμο κάψιμο κάτω,χαμηλά.

Σήμερα ήταν μια δύσκολη μέρα αλλά δε θέλω να κάνω κάτι για να χαλαρώσω περισσότερο, σκέφτηκα πίνοντας μια γουλιά ακόμα ουίσκι.

Η μελωδία ήταν τόσο χαλαρή και έντονη ταυτόχρονα, σχεδόν με ανάγκαζε να σκέφτομαι πρόστυχα, και έτσι εξ αιτίας της χωρίς καν να το καταλάβω βρέθηκα με τα μαλλιά μου λυμένα να απλώνονται στους γυμνούς μου όμως ώμους καθώς οι λεπτές τιράντες από το νυχτικό μου είχαν πέσει στα μπράτσα μου αφήνοντας εκτεθειμένα έτσι τουλάχιστον το μισό μου στήθος.