Derin bir soluk aldı ve ayağı kalktı. Küçük odada dolabın altına itilmiş kutuya doğru ilerleyip kutuyu eline aldı. Bir şeyler yanlıştı. Hissediyordu . Kutunun kapağı bir ileri bir geri giderken korkuyordu. Aşık değildi. O Felix 'e aşık olamazdı . Jeongin vardı. Ama bir yandan da Felix' e zarar gelsin istemiyordu.
Kutunun kapağı bile Hyunjin 'in stresine dayanamamış ve yere düşmüştü. İlk başta kendi fotoğrafları vardı. Çok fazla . Hepsinde tarih ve aşk dolu sözler vardı.
' Gökyüzüne bakmaya aşıktım. Seni görene kadar .'
' Nasıl kafama düşen menekşe yapraklarında bile seni buluyorum .'
'Yine çok güzelsin. Yıllar benden alıp sana vermeye devam ediyor. Gocunmuyorum.'
'Bir insan gülünce güzel görünür bu normaldir. Ama sen gülünce çok huzurlu hissediyorum. Bir melek görmüş gibi '
...
Belki de yirmi düzine resim ve bu tarz cümleler vardı. Hyunjin biran kendini sorguladı. O Jeongin 'i bu kadar sevebilmiş miydi ? Gülümseyerek okuduğu notlardan sonra geriye sadece bir mektup ve telefon kalmıştı. Mektup ikiye katlanmıştı ve üzerinde;
" şifre: 12.04.2006 ilk konuştuğumuz tarih."
Yazıyordu .
Kendi çirkinliğine güldü bu sefer üzgünce. Hâlâ içinde sen haklısın diyen bir tarafı vardı. Bu notları görene kadar.
Telefonu eline aldı ve inceledi. Sevimliydi. Kabul etmese bile Felix'e yakışacak kadar sevimliydi. Şifreyi girdi. Bir süre ekranda takılı kaldı . Kendi fotoğrafıydı. Belki de bu kadarı takıntıydı. Mesajları açtı direkt. Biliyordu galerisi de kendisi doluydu. Sadece kendisi ve min diye kayıtlı biri ile konuştuğunu gördüğünde şaşırdı. İlk merak edip Min ile konuşmasına girdi. Son mesajı okuduktan sonra içindeki huzursuzlukla kendi mesaj kutusuna girdi. Sadece engelden sonrasını okuduğunda nefesi kesilmişti.
Elleri titrerken vicdan azabıyla Minho'yu aradı.
...
"Minho . Felix 'in evine götür beni. Lütfen . "
- ne oldu ?
"Ben , galiba katil oldum."
- ne saçmalıyorsun allahın manyağı?
"Intihar mesajı attı. "
-Aptalsın. Senden nefret de edemiyorum. Seni almaya geliyorum.
...
Telefonu kapattı ve mektubu eline aldı .
El yazısı çok güzeldi. Göz yaşları kağıda damlarken yutkundu ve okumaya başladı.
Onu sevmiyordu bu vicdan azabıydı.
...
12.04.2022 HwangHyunjin 'e sevgilerimle ;
Sevgilim...
Sana böyle hitap ederken bile utanıyorum. Ve üzülüyorum. Bunu asla senden duyamayacağım. Sana sesli bir şekilde asla sevgilim diyemeceğim. Büyük ihtimalle artık nefes bile almıyorum. Bunu yapmazsın biliyorum ama kendini affettiğinde mezarıma gelip bana bir kez seni seviyorum sevgilim der misin? Açtığım çiçeklerde duyarım seni. Bilirim ki benden nefret etmeyecek ya da geçmişinde yara olamayacak kadar geçmişte kalmışım. Bilirim ki artık affetmişsin kendini.
Neyse çok duygusal oldu galiba bu.
Gitmemin sebebi sadece sen değilsin. Bunu bil ve üzülme. Sana anlattıklarım kadar anlatamadıklarım da vardı. Anlatamam da. Sen sadece benim kısa ömrüme yaşayacak bir kaç yıl daha kattın. İlk tacize uğradığımda kendimi öldürecektim. Senle aynı sınıfta olduğumu o gün öğrendim ve belki kurtulurum dedim. Sen kurtarırsın belki diye bir kaç yıl fazla yaşadım. Aslında zorbalık yaptığın bir gerçek ama sana kızgın değilim . Olmam. Olamam.
Senden son bir isteğim var. Birini benim seni sevdiğim gibi sev ama öyle biri olsun ki o da seni sevsin. Benim gibi sevsin. Asla kendini geriye çekme. Kendimi büyük gördüğümden değil. Belki de unutman bir gününü almaz. Ama yine de unutmazsan beni engel olmak istemiyorum sana. Sev. Mutlu ol. Mutlu yaşa. Evlat edin ya da bir kadınla kendi kanından bir çocuğun olsun. Mutlu öl. Pişmanlık yaşamadan öl. Hatta benim yerime de yaşa. O kadar çok şey yap ki yanıma tekrar geldiğinde anlatacakların bitmesin. Sana yıldızlarla ilgili bir mesaj atmıştım. Yıldızını bulduğunda yanında olacağım diye. O günden beri görmüyorsun ya beni. Ben bilerek yazmıştım belki anlarsın diye . O zaman kararımı çoktan vermiştim. Biri ölünce onu sevenler için gökyüzünde bir göz açılır . Yıldızlar böyle oluşur . Garip bir inanç ama sana ölmeye karar verdiğimi farkettirmek istemiştim. Çok bencilce ama beni unutmanı istediğim kadar da asla senden silinmek istemiyorum. Birini sevme ihtimalin mutlu ettiği kadar üzüyor. Daha fazla bunlarla üzmek istemiyorum. Bencilim. Ama dayanacak bir şeyim kalmadı. O dokunuşlar çok ileri gitti ve artık benden bana bir şey kalmadı. Beni kalbinle yaşat. Bir gün gerçekten yapacak bir şeyin ve ardında pişmanlığın kalmadığında gel ve mezarıma bir çiçek ekip sana dediğim şeyi söyle.
Seni seviyorum. Beni kalbinde yaşatacağın için teşekkür ederim. Başka bir dünya da görüşürüz. Benim kitabımın son sayfası yazıldı.
Felix.
Bitmişti. Birinin hikayesini kendi elleri ile bitirmişti. Utanıyordu. Çok fazla utanıyordu.
*belki bir özel bölüm gelir. İstenirse...
