Elle's P.O.V
Physical Education day naming ngayon. Meaning hindi kami naka-long sleeves, ngayon naka T-Shirt lang kami at jogging pants. Sad to say, malamig ngayon. This past few days palagi nalang umuulan. At kung minamalas naman ako, nakalimutan kong magdala ng jacket, mahina pa naman yung resistensya ko.
You know, madali akong magkakasakit especially if umuulan. At may slight fear rin ako sa ulan, lalo na yung malalakas na ulan. Natatakot akong marinig ang tinig ito kasabay ng pagsayaw ng hangin. Nakakatakot.
"Class, what is inductive and deductive research?"tanong ng teacher naming naka-upo sa table na nakaharap samin. Ngunit hindi ko ma sink-in sa aking isipan ang pinagsasabi niya dahil napakasakitng tiyan ko. Kung minamalas nga naman. Sana nagdala ako ng jacket, para naman maka-focus ako sa kung ano ang pinagsasabi ni Sir Mainit.
"Sir may I go out?"tanong ko kay Sir. Hindi ko na talaga kaya. Kailangan ko naglumabas. Ang lamig ng aircon plus umuulan pa. Lalabas ako para naman hindi masyadong malamig.
Nakatulala lang ako sa Basketball Court. Naalala ko naman si Gabriel. Yung time na matagal akong nakauwi dahil may practice pa kami sa Musical Ensemble naming sa school. Oo, kasali ako d'on. Hindi naman ako magaling pero pinasali parin ako ni Ma'am Repunte. Pero na-enjoy ko naman yung experience ko with the band kaya, pinatuloy ko na.
So as I was saying, matagal akong naka-uwi kaya paglakad ko patungo sa main gate ng school ng nakarating ako dito. Nakita ko si Gabriel na umupo sa bleachers, his alone. At ang kaanyang mga braso at nakatungkod sa kanyang tuhod habang ang kanyang ulo ay nakayuko. Mukhang dinadala niya lahat ng problema sa mundo. Lumapit ako sakanya at tinap yun balikat niya, lumingon naman siya sa gawi ko at hinila ang kamay ko at yinakap ako.
Hindi ko siya naintindihan, pero yinakap ko naman siya pabalik. Pakiramdam ko kasi malungkot siya.
"Oh, bakit ka nakatulala diyan?" may biglang nagsalita. Lumigon ako kung saan nang-galing ang bosses at nakita ko si Kuya Rafael, hindi niya suot ang complete uniform. Naka-jacket siya, pero suot parin niya ang jogging pants.
"Wala, may naalala lang ako...ikaw?Anong ginagawa mo dito?"tanong ko sakanya sabay titg sakanya. Hindi ko namalayan nakaupo na pala siya sa gilid ko.
"Ikaw dapat ang tinatanong ko niyan, bakit ka narito? Wala ka pang klase? O baka wala yung teacher niyo?"tanon niya. Oo nga pala, matagal na akong naririto baka pagalitan ako ni Sir, kasi matagal akong hindi nakabalik sa room.
"Hala, matagal na ako ditto. Baka hinahanap na ako si Sir. See you around Kuya,"sabi ko sakanya sabay hawak sa tiyan ko. Aray, masakit na yung tiyan ko.
"Oi, okay ka lang?"tanong niy sabay tayo. Mukahang alalang- alala si kuya.
Ngumiti naman ako"Okay lang ako Kuya, medyo giniginaw lang,"sabi ko sakanya habang hindi nawawala ang ngiti sa aking mukha.
"Oh..."sabi niya sabay abot nung jacket niya sakin"Gamitin mo muna...hindi naman ako giniginaw, wala kasi akong uniform kaya ikaw muna ang gumamit niyan,"
Tumitig lang ako sakanya. Seryoso ba siya? Kasi yung teacher naming sa Physical Education, nire-record niya kung sino ang sudents na naka complete P.E unform at wala, yung naka-complete ay may plus points.
"Ano ka ba Kuya, okay lang ako"sabi ko. Akma na sana akong tatalikod ngunit tinawag niya ulit ako. Paglingon ko ay nakita ko siyang lumalakad papalapit sakin and handed me his jacket.
"Oh, tangapin mo na yan. Okay lang talaga ako,"sabi niya sabay talikod sakin at tumakbo. Hays, sa tingin ko kailangan ko talaga itong isuot. Sinuot ko na yung jacket at nagmamadaling bumalik sa room.
A/N: Hi guys...this is partly true....This chapter and this story...thanks for reading this btw...Sarang!
BINABASA MO ANG
The One That Got Away
Fiksi Remaja"Bakit ba ang blind ko sa word na 'LOVE'? Minahal ko yung taong wala naming paki-alam sa'kin. Nung natuto akong bitawan siya, ay pagbitaw naman sa'kin ng taong karapat-dapat bigyang binigyan ko ng pagmamahal na sinayang niya. Kung alam ko lang. Sana...
