CHAPTER 11

82 5 0
                                    

SYDNEY ANDERSON

"Nababaliw ka na ba? Umalis ka na dito!! Tapos na tayo!!"

Umiling iling sya sakin "No Sydney... hindi pa..."

Mas lalo akong nanggalaiti dahil sa sinabi nya!!

"ANONG HINDI!!? NAKALIMUTAN MO NA BA ANG LAHAT NG MASASAKIT NA SINABI MO SAKIN? ANG KAPAL KAPAL NG MUKHA MONG MAGPAKITA DITO? KAKAKASAL NYO LANG DALAWA NG ASAWA MO NAGSAWA KA NA?"

Umiling iling sya at inabot ang kamay ko pero iwinaksi ko ito.

"Umalis ka na... hindi na kita kailangan pa... tapos na tayo... pinagsisihan ko din na pinapasok kita sa  buhay ko... kaya umalis ka na!!"

Itutulak ko na sana sya pero hinila nya ako at niyakap ng mahigpit.

"Ano ba!! Bitawan mo ko!!''

Tinulak tulak ko sya pero mas  lalo nyang hinigpitan ang pagyakap sakin..

"Im.. I'm sorry... please come back to me..."

Itimulak ko sya pero masyado syang malakas kaya hindi ako makawala...

"Bitawan mo sabi ako!!"

Umiling iling sya at isinubsob ang mukha nya sa leeg ko...

Hindi ko mapigilang sumigaw..

"DAN!! DANNN!! TULONG!!"

Agad agad syang kumalas at hinawakan ako sa magkabilang balikat.

Natatakot ako ng tiningnan nya ako ng masama.

"Don't ever called another name!! You only scream my name!!"

Naiiyak ako dahil sa takot...

"Please... let me go... I'm begging you Jace..."

Umiling iling sya "I'm sorry Sydney but your mine.... and I don't have any choice.."

"A-anong..."

Bago ko pa nagawang matapos ang sasabihin ay bigla na lang akong nahilo...

Unti unting dumidilim ang paningin ko...

That's when I've  realize what had happened nang makitang may hawak syang injection...

The next thing I felt is his arm slowly carrying me...

"NASAN ako?"

Nilibot ko ang paningin ko sa loob ng kwarto...

Hindi ito ang kwartong inuokupa ko sa bahay ni lola.

I've realize what is really  happening ng pumasok si Jace sa loob. May dala dala syang tray.

Sumiksik ako sa kama. Nilapag nya sa mesang nasa tabi ng kama ang pagkain bago umupo sa  gilid ng kama.

"You need to eat... hindi ka pa nagdidinner..."

Tiningnan ko sya "nasan ako?"

"It doesn't matter kung nasan ka just eat para makapagpahinga ka na it's already 10 pm."

"Pakawalan mo ko... paalisin mo ko dito..." sagoy ko.

Bumuntong hininga sya "Sydney just eat your dinner and sleep..."

Kinuha nya ang kutsara at nilagyan ng kanin at ulam...

Inilapit nya ito sakin pero hinawi ko kaya nahulog ito sa sahig...

"Paalisin mo ko dito..."

Dahan dahan syang tumayo at pinulot ang kutsara.

"Ayaw mo bang kumain? Ibabalik ko na lang ito sa kusina bumaba ka na lang pag nagutom ka... magpahinga ka na lilinisan ko ito pagkatapos kong ibalik itong mga pagkain..."

Mas lalo akong nainis sa inaasta nya!

"Ano bang problema mo ha? Paalisin mo sabi ako dito! Hindi ko kailangan ng mga pagkaing yan! Ang gusto ko makaalis dito  dahil ayaw kitang makita!! Ayaw na ayaw--"

"Pero gustong gusto ko!!! Gustong gusto kitang makita!! Para na akong mamamatay pag naiisip kong kasama mo sya kasi gusto ko ako lang!! Gusto ko ako yung kasama mo!!"

Ilang segundo akong hindi nakapagsalita dahil sa sinabi nya.

Gusto kong maniwala pero...

Hindi totoo lahat ng sinasabi nya Sydney... inuuto ka na naman nya ulit!! May asawa na sya... aasa ka lang kasi hindi ka nya mahal!!

Umiling iling ako sa kanya "pakawalan mo na ako dahil hinding hindi ako maniniwala sayo!! Manloloko ka!! Paalisin mo na ako at bumalik kana dun sa asawa mo!!"

"Syd--"

"Tumigil ka na Jace!! Tapos na kayo ni Sydney kaya ano pa bang hindi mo maintindihan dun? Akala ko  ba ayaw mo sa kanya?"

Napatingin ako sa taong nagsalita galing sa likod nya...

May pasa sya sa mukha habang matalim ang tingin kay Jace.

Napatingin ito sa akin at nakita ko ang pagalala nya..

Agad agaad kong tinulak si Jace at tumakbo kay Dan. 

Niyakap ko ito ng mahigpit at dun umiyak.

Naalala ko na naman ang mga masasakit na sinabi ni Jace sakin..

Nalilito  na ako! Bat nya ba toh ginagawa?

"Ssshh andito na ko!! Don't cry..."

Mas lalo akong napaiyak dahil dun. For the first time in my life, naramdaman kong may promotekta sakin...

At lahat ng mga pakiramdam na hindi ko naramdaman sa mga taong minahal ko ay ipinaramdam sakin ni Dan...

***

Lame hahah!!

Vote! Comment! Share!

The DEMON inside HERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon