ထာဝရထက္တစ္သက္ပို {အပိုင္း၁၅}
……………………………………………………
မာန္ခ…ဒီမွာ နင္ ေနလည္ျကရင္ စားဖို့အတြက္ ငါအိမ္ကေန ျကာဇံေျကာ္ထည့္ယူလာခဲ့တယ္သိလား.."
မင္းမာန္ခ မနက္ခင္းပိုင္း အတန္းထဲမွာ ဆရာမ စာမသင္ခင္၊မေန့ကက်က္မွွတ္ထားေလတဲ့သင္ခန္းစာမ်ားအား ျပန္ေႏႊးေနစဥ္ ခ်စ္ဖူးငုံအနားမွာ လာရပ္လို့ေျပာသည္။
မင္းမာန္ခ ခ်စ္ဖူးငုံကို တစ္ခ်က္မွ်ေမာ့ျကည့္ေလျပီးသည့္ေနာက္ စာသာ ျပန္ငုံ့ဖတ္ေနလိုက္၏။ခ်စ္ဖူးငုံက ခ်ိဳင့္က္္ို စာသင္ခုံေပၚတင္လိုက္ကာ အဖုံးကို ဆြဲလို့ဖြင့္လိုက္သည္။အထဲမွာေတာ့ ပူပူေႏြးေႏြးသာရွိေသးေသာ ျကာဇံေျကာ္မ်ားက အေငြ့တေထာင္းေထာင္းထလို့ေနဆဲပင္.။
ဒီမွာေလ..ျကည့္ပါဦး'.မာန္ခရဲ့…ငါက အေမ့ကို အရမ္းခင္ရတဲ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုေက်ြးခ်င္လို့ဆိုျပီး ပူဆာလိုက္တာ အေမက ငါေက်ာင္းမလာခင္ ေျကာ္ေပးလိုက္တယ္ေလ'.ျကက္သားေျကာ္ေလးလည္းပါတယ္.ျကြပ္ရြေနတာပဲ သိလား.."
ေဆာရီးကြာ…ငါ မစားခ်င္ဘူး နင့္ဘာသာျပန္ယူသြားလိုက္..ဟုတ္ျပီလား.."
မင္းမာန္ခ စာဖတ္ေနရာက ေခါင္းေမာ့ကာ ေျပာလိုက္ေလေတာ့ ခ်စ္ဖူးငုံ မ်က္နွာေလး ငယ္က်လို့သြားေလသည္။သူမက မင္းမာန္ခကို အေတာ္ျကာေအာင္ မ်က္နွာငယ္နဲ့စိုက္ျကည့္လို့ေနျပီးမွ ေလသံသဲ့သဲ့နဲ့ေျပာလာခဲ့ေလ၏။
ဘာျဖစ္လို့လဲ မာန္ခရဲ့..ငါက နင့္ကိုစားေစခ်င္လြန္းလို့ ယူလာေပးတာကို..ျပီးေတာ့ နင္ဒီရက္ပိုင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲဟာ…ငါ့ကိုေရွာင္တိမ္းေနသလိုပဲ…"
မင္းမာန္ခ သူမကို တစ္ခုခုေျပာရန္ပါးစပ္ျပင္လိုက္သည္။ထိုစဥ္စာသင္ခန္းထဲသို့ ဖိုးဥာဏ္နဲ့ ဆိုးသြမ္းေက်ာင္းသားတစ္သိုက္ ဝင္လာတာကို မ်က္ဝန္းေထာင့္က ျမင္ေတြ ့လိုက္သည္မို့ ဘာမွဆက္ေျပာမေနေတာ့ပဲ စာသာျပန္ဖတ္ေနလိုက္၏။
ဖိုးဥာဏ္က အတန္းေနာက္ဆုံးက သူ့ေနရာမွာ ဝင္ထိုင္ကာ ခ်စ္ဖူးငုံနဲ့ မင္းမာန္ခရဲ့အေျခေနကို မျကည္သလိုမ်က္ဝန္းမ်ားနဲ့ျကည့္၍ အကဲခတ္သည္။
