CHAPTER 2

22 3 1
                                    

ZHANEA XHULLIE MULLER

This is it. I'm going.

Tumingin muli ako sa whole body mirror na nandito sa kwarto ko.

"Perfect."

I smiled widely while I'm looking at the mirror. Pagkatapos ay napagpasyahan ko nang lumabas sa nirerentahan kong bahay. Hindi alam ng mga magulang ko ang tungkol dito. Ang alam nila is nagwawalwal ako kahit saan-saan. Yun naman talaga ang tingin nila sakin. Kaya pinabayaan ko nalang because it's useless fighting the truth kung may taong nagsusulsol sa kanila.

Ewan ko ba sa adopted nayan. Siya pa nga ang inadopt siya pay may ganang gumanyan. Pasalamat siya at siya ang pinili ko. Ako kasi nagpumilit na magkaroon ng kapatid because my mom can't have a baby anymore and I don't know why. Kaya nag-insist sila na mag-adopt at ako ang pipili.

Pinaandar ko na ang sasakyan ko at umalis na. Nagsikap ako ng mag-isa para mabuhay ko ang sarili ko , di kasi ako binibigyan ng kahit kunting pera ng mga magulang ko. Kahit man lang pang tuition ko wala. Inistop nila lahat ng credit cards ko sa bank para wala talaga akong makuha.

Ewan ko kung bakit sila ganyan. Kung ano bang pinagsasasabi nung adopted sa kanila para maging ganyan ang mga magulang ko.

Masakit oo aaminin kong apektado parin ako emotionally dahil naging ganito na sila sakin. Kahit pilit kong iwinawalang sabahala ang nararamdaman kong ito. Masakit at masakit parin. Nasasaktan parin ako pero ayokong ipakita sakanila dahil ayokong makita nilang mahina ako.

Inihinto ko ang sasakyan ko malayo sa bahay para di nila malaman na may sasakyan ako. Baka kasi kunin nila eh pinaghirapan ko pa nga to eh.

-----

BUMABA nako sa sasakyan at naglakad na papunta sa bahay. Marami-rami naring mga tao rito ang naglilibot. Siyempre ano pa nga ba eh yayamanin din ang pamilya ko. Ang gara nga ng mga design dito palang sa labas eh alam mo na agad na pinaghandaan talaga.

Sa likod nako dumaan kasi wala naman akong ibang gagawin dito. Ewan ko ba kanina pa kumakabog ng mabilis ang puso ko. Kinakabahan ako sobra.

“Oh hi Zhanea akala ko dika pupunta.”napalingon naman ako sa nagsabi nun

It's Kiel. Jarred's bestfriend which is my boyfriend.

“Hi, sino nagsabi sayo?” tanong ko

Parang t-nga kong tanong malamang yung boyfriend ko. Sino pa nga ba.

“Si Jarred. Nandun pala siya sa likod nagpaiwan. Iwan na kita rito ha, ingat.”sagot niya at umalis na

Nanigas naman ako at nadagdagan na naman ang kabang kanina ko pa nararamdaman. Dali-dali akong naglakad papuntang likod-bahay. Parang may mali kasi kanina pako kinakabahan na ewan. Gusto kong manuntok ano ba to.

“J-jarred...”pigil luhang sambit ko sa pangalan ng lalaking mahal na mahal ko

Napalingon naman ito sa akin at parang nagulat.

Pumatak na ang isang butil nang luha ko na pinipigilan ko. Napatingin naman ako kay Savana, nakangiti lang ito sa akin na parang panalong-panalo big time.

“I'll wait for you in the inside babe.” Savana said to my boyfriend before she kissed him on the lips again

I clenched my fist hardly as my anger fulfill me. Dipa naghiwalay ang mga labi nila ay kaagad akong lumapit kay Jarred at sinuntok ito ng malakas kaya napaatras siya.

“Ahhh!! Why did you that?!!” tili naman ni Savana at dali-dali siyang lumapit kay Jarred

“MOOOMM!! DAAADDD!!” tili niya ulit

Lumabas naman ang mga magulang ko. Napahinahon naman ako kasi parang alam ko na ang mangyayari.

“What's happening here?” my mom carefully ask our adopted

Napatikom ako ng bibig sa mga nakikita ko. Masakit! Hindi ganyan si mom sa akin dahil parang tratuhin niya ako ay parang ako payung ampon.

—————

“WHAT are you doing here?” gulat akong napalingon kay Jarred

S-seriously? Bakit ganito siya? Pati ba naman siya kukunin sakin ng ampon nayan? H-hindi... Hindi!

Naluluha ko silang tiningnan isa-isa pero nandidiring mga tingin ang mga isinukli nila. Mabuti nalang at nandito kami sa likod-bahay kaya walang mga tao dito kundi kami lang.

“Zhanea what you've done to Savana?!!” galit na tanong ni Dad

Tahimik lang akong nakatingin sa kanila. Nasasaktan ako. Sinasaktan nila ako. Ang sakit!

“No, dad. Sinuntok niya si Jarred baka nagseselos samin. Walanghiya siya!” galit-galitan namang sabi ni Savana

“What?! Ano na naman ba to Zhanea? Pati ba naman boyfriend ni Savana aagawin mo?!!”saba't naman ni mom

Mapakla akong napatawa. Aagawin? Bakit ano ba ang inagaw ko mula sakanya?

“Aagawin? Boyfriend ko yang lalaking yan! Si Savana ang nang-aagaw at hindi ako!”

*PAAK*

Napatabingi ako dahil sa lakas ng pagsampal sakin ni dad. Tiningnan ko naman siya ngunit galit na mukha ang bumungad sakin. Tumulo naman ang mga luhang kanina pa gustong lumandas sa mga pisngi ko.

“What are you talking about? Savana and Jarred has been in a relationship about 3 years ago and now are they engagement party but you ruined it!” mahinahong galit na paliwanag ni Dad

Napaatras naman ako sa sinabi niya. Hindi! Hindi maaari! Bakit? Bakit nangyayari sakin ang lahat ng to? Anong ginawa kong kasalanan para ganituhin ako?

Napatakbo ako papalayo. Jarred and Savana has been in a relationship? 3 years ago? So niloko ako ganon? Kakayear lang namin ni Jarred kaya posibleng niloko niya lang nga ako. Umagos naman ang mga luhang kinikimkim ko. Ang sakit! Bakit! Bakit ako pa?!

—————
I also have sad one shot's story , you can also read those too. I didn't make a happy oneshot. Walang happy ending yun lang HAHAHAHA lablots˙❥˙

#REPLY_BOX_POLICY

" Being Marked to a Mafia "Where stories live. Discover now