Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Salvio Gguk Gguk İşten sonra nereye kayboldun? Beraber eve döneriz diye düşünmüştüm (Görüldü) 00:41
Aster Önemli bir yere gittim
Salvio Özel değilse nereye diye sorabilir miyim?
Aster Bugün ailemin ölüm yıldönümü Mezara gittim Mezarlarına Lavinia çiçeği bıraktım
Salvio Ah bugün gelmeseydim işe Ve Lavinia çiçeğini biliyorum ben ve Taeyong da Her yıl ailemizin mezarına Lavinia çiçeği bırakırız En uygun çiçek bu zaten Sen neredesin şu an?
Aster Mezardayım, elimin altındaki toprağı okşuyorum ve yaşasaydılar hayatım nasıl olurdu diye düşünüyorum
Salvio Eve gelmedin mi daha? Ah Tanrım.. yağmur yağacak ve sen hâlâ dışarıda son Ne ile gittin oraya?
Aster Taksi ile gelmiştim
Salvio Bu saatte seni taksiye güvenip bırakamam Konum at bana
Aster Gerek yok cidden Kendim gelebilirim
Salvio Güzelim konum atar mısın? Hadi arabayla seni alacağım
Aster *Konum* (Görüldü)
♪♪♪
Arabayı park ettiğimde yağan yağmuru umursamayarak hızlıca arabadan çıkmış Jeongguk'u aramaya başlamıştım. Zaten küçük olan mezarlıkta duyduğum hıçkırık sesiyle hızlıca o tarafa doğru ilermiştim. İki mezarın ortasına oturmuş toprağa yaslanır, ağlar halde gördüğüm bendenle içim yanmıştı. Üstümdeki ceketi çıkartıp korkutmamak için minik bedene yavaşça yaklaşmış ve ceketi omuzlarına koymuştum.
"Gguk?"
İrkilerek doğrulup bana baktığında dolu galaksilerin görünce onu kendime çekip sarılmıştım.
"Şş tamam geçti" saçlarını okşamaya başladığımda hıçkırmış ardından içli içli ağlamaya başlamıştı.
"Onları çok özledim, neden burada değiller Tae"
Hıçkırıkları artmış ve sıklaşmıştı. Atak geçirebileceğinden sırtını sıvazlayıp kollarımın arasındaki bedeni sakinleştirmeye çalışıyordum. "Aster'im sakinleşmen gerekiyor, derin nefesler almaya çalış. Ben senin yanındayım ve hep senin yanında olacağım bunu biliyorsun" Bir eli kazağımı sıkarken diğer eli ise boynuna çıkmış boynunu kaşıyarak derin nefesler almaya çalışıyordu. Jeongguk'u göğüsümden uzaklaştırıp boynundaki elini çekip bana bakmasını sağlamıştım.
"Hiçbir şey yok, nefes alabiliyorsun sadece biraz sakinleşmek gerekiyor biliyorsun"
Başını sallayıp sakinleşmeye başladığında kendi kendine mırıldanmaya başlamıştı. "İyiyim, nefes alabiliyorum, ölmeyeceğim, bu minik bir atak, Tae benimle, bana bir şey olmayacak"
Dedikleriyle ufak bir tebessüm etmiş ve yavaşça Jeongguk'u kucağıma alıp arabaya doğru adımlamıştım. "Eve gideceğiz tamam mı?"
"İstemiyorum, tek kalmak istemiyorum" kazağını sıkıca tutan eline bakıp saçlarının arasına ufak bir öpücük kondurmuştum. "Tek kalmayacaksın, ben yanında olacağım.
♪♪♪
"Gguk? Bunlar olur sana giyebilecek misin?" Yatağımda oturup boş boş yere bakan bedenin önünde diz çökmüş ve bana bakmasını sağlamıştım. "Seni giydirmemi ister misin?" Başını olumlu anlamda salladığında üstündeki tişörtü yavaşça çıkartıp vücuduna bakmadan çabucak kendi tişörtlerimden birini giydirmiştim.
"Hadi güzelim birazcık ayağa kalk"
Ayağa kalktığında altındaki çamurlu pantalonu çıkartıp eşofmanımı bacaklarından geçirip belindeki ipi bağlamıştım. "Gel bakalım istek listedeki maddelerden birini yapalım"
Elinden tutup resim odama getirdiğimde etrafa bakınmaya başlamıştı. Elini bırakıp minik dolaptan yorganlardan birini almış ve koltuğa oturmuştum.
"Hadi gel buraya" yanına geldiğimde önüme oturmuş ve sırtını göğüsüme yaslayıp uzanmıştı. Yorganı üstümüze örtüp saçlarını okşamaya başlamıştım.
"Daha iyi misin Aster'im?" Başını cama çevirmiş yağmuru izliyordu. "Teşekkür ederim, beni sakinleştirebiliyorsun"
"Sadece panik atak sırasında yapılabilecek bir şey yaptım"
"Yani dediklerin sadece beni sakinleştirmek için miydi?"
"Hayır, gerçekten söyledim. Ben her zaman senin yanında olacağım"
"Ya gitmen gerekirse?"
"Seninle gideceğim"
"Gerçekten mi? Yoksa bunlar beni iyi hissettimek için söylediğin şeyler mi?"
"Gguk ben sana yalan söylemem" bu dediğine gülümsediğini hissetmiştim.
"Uyumak istiyorum Salvio"
"Uyu o halde güzelim, ışıltım seninle" Parmaklarımın arasında ipek gibi yumuşak olan saçları okşuyordum. İlgiye muhtaç bir çocuk gibiydi, ne kadar dile getirmesede gözleri her şeyi belli ediyordu. Ben ise ona hiç bıkmadan tüm ilgisini verecek kişiydim.
--,-- Rabbim herkese bir Tae versin amin
Uf panik atak olayında bu ne amw demezsiniz umarım çünkü yaşayan biri olarak en düzgün böyle anlatabilirdim. Panik ataklar kişiden kişiye değiştiği için ve benim yakınlarımdan birinin panik atağı olmadığı için ben kendi yaşadığım gibi olanı yazdım ve beni sakinleştirmek için yapılan şeyleri yazdım
Ama dediğim gibi bu kişiden kişiye değişebilir o yüzden "yo böyle değil" tarzı şeyler yazmazsanız sevinirim
