Dear Magic

Chapter 6

Magic's POV

Anong nangyare? Bat nandito na ako agad sa bahay? Tangina ang galing nung jeep nahatid ako hanggang kama? :O

Ayyy. Hindi. Niligtas ako ni Evo. Oo nga, tama siya yung naghatid sakin dito. Teka, may naaalala ako sa panaginip ko, pero hindi ko alam kung panaginip yon or totoo talaga -_-

Lumabas agad ako ng kwarto at hinanap si Ate Dess.

"Ms. Magic ok ka na po ba?" tanong ni Ate Dess

"Yes Ate Dess. May naghatid ba sakin kanina dito?"

"Opo ma'am. Hihi, at ang gwapo po" kinikilig na sabi ni Ate Dess.

"Haha. Anong kulay ng kotse niya?" tanong ko

"Dilaw po ma'am na napakaganda, ngayon lang po ako nakakita ng ganung kotse" Oww, si Evo nga.

"Uhmm, hanggang saan niya ako hinatid Ate Dess?"

"Hanggang sa kwarto niyo po Ma'am" Shet. Hindi lang ata panaginip yung naaalala ko. Niyakap ko nga ata talaga siya -_-

"A-ah. Sige sige Ate Dess. Salamat po ah" tapos bumalik na ako sa kwarto.

Shet! May iba pa kaya akong nasabi? :(

Urghhh.

Time Check: 7PM

Gabi na rin pala. Nagpadala nalang ako ng pagkain dito.

I checked my facebook, at nag online sa skype. Few seconds later bigla ng tumawag ang kuya ko thru video call.

"Hi Magic. How's your day? Wala ka bang sinapak kanina?" nagaalalang tanong ni Kuya

"Muntik na Kuya" sagot ko, kainis kasi yung Britt na yon eh. Kala mo inaagawan eh.

"Haha. Why? What happened?" he asked

"Nothing kuya. No biggie." sagot ko lang.

"Hmm, ok. Then how about Luke?"

"Si Luke? I don't know, kahapon parang ok na kame. Tapos ngayon parang cold nanaman" tapos nag pout ako

"Tsk, kaylangan ko na ba talaga siyang pakasalan Maj?" tapos nagpout din siya na parang bading.

"Hahaha. Bida! Ewan ko sayo kuya!"

"Haha. By the way, baka malapit na akong umuwi jan" he said

"Kahit wag na Kuya. Hahahaha" sagot ko

"Bastos ka talagang bata ka. Bibisita lang naman ho ako jan, di ho ako magtatagal boss" sarcastic nyang sinabi

"Goooooood! Haha"

"Oo nga pala Magic, may itatanong sana ako" seryosong sabi ni Kuya

"What is it?" sagot ko

"Bakit never mong hinanap at inalam man lang kung sino ang mommy naten?" tanong niya, medyo nagulat ako, di ko rin alam kung bakit.

"Well, maybe because she don't deserve to be missed. Or maybe, I just don't care. Because she made Daddy so miserable, I know na kahit nangiti sa Daddy in front of us, alam ko na sa likod non nandun yung lungkot"

"Eh paano kung makita natin siya?" he asked, hindi ko alam kung bakit niya tinatanong to. Basta ang alam ko, si Kuya ang mas close kay Mommy dahil siya kahit papano naalagaan ni Mommy. Eh ako? Kakapanganak palang ata sakin iniwan na kame.