Zacznijmy od początku. Hamari jako dziecko była bardzo towarzyska lubiła spotykać się z innymi ludźmi , ale to uległo zmianie kiedy poszła do 4 klasy.
Poszła do klasy sportowej , ponieważ na testach była jako jedna z najlepszych. Lecz z powodu braku osób reszta została dobrana z tych którzy kompletnie nie brali udziału w testach.
Klasa z początku wydawała się spoko, ale im bardziej Hamari próbowała zdobyć nowych przyjaciół tym bardziej zrażała się do osób z klasy.
Z dnia na dzień stawała coraz mocniej zamknięta w sobie, a jednocześnie jej determinacja rosła, ponieważ starała się o nauczanie indywidualne.
Trzeba było mieć ze wszystkich przedmiotów znakomite oceny i najlepiej osiągnięcia w konkursach by, otrzymać je ze wszystkich przedmiotów. Uczyła się systematycznie.
CZYTASZ
Bo przecież nie jest aż tak źle
JugendliteraturHamari gnębiona w szkole uparcie darzy do celu mimo okropnej przeszłości i traum wychodzi na prostą i przeżywa niesamowite chwile i przygody
