Undo the most mysterious wait of mine
The stars are falling, wind is blowing
Finally, once again you are in the embrace of my arms
Our two hearts tremble
Believe in my unwavering sincerity
A thousand years of wait, you have my promise
No matter how much winter has passed
I will never let you go.............
.........................................................................
Junkook pov,
අතේ තිබුනු පෑනෙන් අපෙ කතාවට තිත තියපු මම මගෙ දින පොතත් වහලා ඔෆිස් කාමරෙන් එළියට ආවෙ අනිත් අතෙ තිබුනු දේත් සාක්කුවට දා ගන්න ගමන්...
මට මතක නැ මන් අන්තිමේටම පිරිසිදු උන දවසක්..මට මතක නැ අන්තිමේටම මන් කෑව දවසක්... මට මතක නෑ මම නිදා ගත්ත දවසක්.. මට මතක නැ මගෙ ඇස්වලින් කදුළු නොවටුනු දවසක්..මන් දන්නෙ නැ මන් මෙ කාලෙ කොහොම ජීවත් උනාද කියන්න.
වැනි වැනිම මන් ඔහේ ඇවිදන් ගිහින් අපෙ ගෙදර සාලෙ ගාවින් නැවතුනා... එතන තිබුනු විශාල පින්තූරෙ දිහා මන් බලන් හිටියෙම පපුව පැලෙන්න තරම් ඇදුම් කද්දි...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ඔයා හිනා වෙනකොට ලස්සනයි ජිමිනී..
අදට මගෙ මැණික මාව දාලා ගිහින් මාස දෙකක් වෙනවා..
මගේ මේට් මගේ පැටව් , මගෙ පවුල මාව දාලා ගිහින් දැනට මාස දෙකක්...
ඔයා කොහොමද ජිමිනි මාව තනි කරේ?
අප්පව කොහොමද පැටව්නෙ තනි කරේ? ඇයි එහෙම කරේ? ඔයාල හොද නැනෙ..අප්පව තනි කරා...
ජි...මි..නා...හ්................
ඇයි? ඇයි එහෙම කරේ?
ඇස්වලින් වැටෙන කදුළු ඔහේ බිම සිප ගනිද්දි මන් ඇවිදින මලමිනියක් වගේ පඩි ටික නැගන් උඩට ගියා...
මට මැවිලා පෙන්න ගත්තා එදා මගෙ මැනිකගෙ ඇගෙන් පිටවුනු ලේ මේ ටයිල් පොලව පුරා රටා ඇදිලා ගිහින් තිබුනු හැටි..
YOU ARE READING
The Hymn of death ( Complete )
FanfictionThe tears seem to remember He fill My place again I try to erase you but I can't you have become my all you,even if I can't see you ,even if I can't listen to you I'm still ok even if the break up is sad and my heart again hurts if you are hap...
