~ÖLÜ KIZ~

1.BÖLÜM

Ölü bir kızla arkadaş olmak istermiydiniz? Ben bunu yaptım...
Ben ada 17 yaşında sıradan bir hayatı olan sıradan bir kızım yani en azından ben öyle sanıyordum şimdiye kadar.
Günlerden sıkıcı bir pazartesi yine aynı sıkıcılıkta okulum herzaman olduğu gibi sınıfıma gittim ve en arka sıraya oturup kimseyle konuşmama kararı aldım . İlk ders matematik'ti bu yüzden uyumaya karar verdim. Dersin bittiş ziliyle birlikte uyandım ve yanımda birinin olduğunu fark ettim tuhaf giyinimli bir kız gördüm fakat aldırış etmedim çünkü sınıfta kimse benimle koşmayı sevmez bu kızda yarın sabah başka bir sıraya geçmiş olur diye düşündüm. Fakat dayanamayıp bidaha ki ders kızı incelemeye başladım siyah saçları koyu kahve gözleri ve gotik bir tarzı vardı boyu neredeyse benimle aynıydı bunlar normal fakat kızı tuhaf bulmamın gerçekten çok değişik bir sebebi var elbette her insan üşür ama bu kız da bi değişiklik var bu kız resmen ölü gibi bembeyaz teni ve buz gibi bir vücudu vardı. Okuldan sonra eve gider gitmez hemen bilgisayardan bunun normal olup olmadığını araştırdım fakat tuhaf bir sonuç çıkmadı ama ben bu işin peşini bırakmıycaktım...

Üstümü değiştikten hemen sonra biraz kedimi sevip bilgisayarı aldım ve bu kızı araştırmaya başladım kansızlık gibi normal şeyler çıktı fakat kız hiç normal değildi. Daha sonra tek arkadaşım olan Esrayı aradım ve olanları anlattım oda kızın tuhaf olduğunu söyledi ve kızla yakın olmamı böylelikle kim olduğunu ve nerden geldiğini öğrenebiliceğimi söyledi haklıydı kızla konuşmam yakın olmam gerekiyordu böylece gerçekleri öğrenebilicektim.
Ertesi gün ilk dersin beden olmasını fırsat bulup hemen kızın yanına gittim nolduğunu anlamamış bi ifadeyle bana bakıyordu ilk adımı atıp selam verdim o hala nolduğunu anlamamış gibi bakıyordu kendimi tanıtmaya başladım "ben ada izmirde doğdum çocukluğum çok sakin geçmiş ailem öyle diyor pek hobim yok kitap okuyorum filim izliyorum falan sadece 1 arkadaşım var bunun sebebi sanırım pek konuşmamam..." diyerek kendimi tanıttım "peki sen kendini tanıtsana" diyerek ekledim o hala yüzüme aynı ifadeyle bakıyordu "konuşmak istemiyorsan anlarım tabi sende haklısın" diyip arkamı dönüp giderken anlatmaya başladı "bende ela" dedi ve ekledi "konuşmak arkadaş olmak isterim ama seni bilemem" dedi bu söylediği çok tuhaf geldi anlam veremeyerek yüzüne baktım tabi ki arkadaş olmak istiyordum ama bu tavrı çok korkumuştu...

Ama onunla arkadaş olmak ve gerçekleri öğrenmek zorundaydım bu yüzden "evet tabi ki arkadaş olmak isterim senin hakkında herşeyi öğrenmek istiyorum" diyerek ağzımdan kaçırdım bana donuk bakışlarıyla öfkeyle baktı "sende herkez gibi tuhaf bulduğun için arkadaş olmak istiyorsun değilmi" dedi öfkeyle hemen atlayıp konuyu toparlamaya çalıştım "hayır asla sen yeni kızsın herkez şuan arkadaş olmak istiyor bende olmak istiyorum ama bunun sebebi tuhaf olman değil arkadaşım olmaması" dedim bi anda yüzü üzülmüş bi hal aldı nolduğunu sordum açıklamaya başladı "şimdiye kadar hiç arkadaşım olmadı sadece tuhaf buldukları için hakkımda araştırma yaptılar "dedi bunu duyduğumda kendimi kötü hissettim çünkü bende herkez gibi onun hakkında araştırma yapmıştım gerçekten arkadaş olmak istememiştim sadece neden buz gibi olduğunu ve neden ölü gibi göründüğünü merak etmiştim.

Ela ile bu konuşmamızdan sonra zil çaldı ve sınıfa çıktık fakat hala kendini anlatmadı bende ağzından laf almak için hobilerini nerde yaşadığını nerde doğduğunu nasıl bi hayatı olduğunu ailesini sormaya karar verdim "peki ela kendini anlatsana biraz sonuçta arkadaş olmak istiyoruz birbirimizi tanımamız herşeyimizi bilmemiz lazım en büyük sırlarımızı bile" dedim ve anında yüzünde hayalet görmüş gibi bi korku oluştu beyaz teni dahada beyazladı ve bu beni git gide daha çok meraklandırdı tam nolduğunu sorucak iken "benim gitmem lazım çok önemli bi işim vardı" dedi ve koşar adımlarla kaçtı bu yaptığı davranış beni çok daha fazla meraklandırdı ve hemen peşinden çıktım fakat ne okulda nede okulun çevresinde yoktu.

Zilin çaldığını duyup sınıfa koştum ve akşam olmasını bekledim o sıkıcı berbat dersleri dinleyerek. Zil çaldıktan sonra koşar adımlarla çıktım ve baktığımda okulun köşesinde elayı gördüm ağacın altında ki banka oturmuş herkezin çıkışını izliyordu bi anda neden kaybolduğunu ve şuan burda naptığını merak ediyordum ona baktığım sırada beni fark ettiğini anladım ve hemen kalkıp kaçmaya başlamıştı aslında kötü bi amacım yoktu ama o beni çok yanlış anlamıştı sanırım hemen hızlı adımlarla peşinden koştum fakat okulun arkasında yoktu duvardan atlaması imkansızdı çünkü bi insanın boyunu aşırı aşıyordu diğer taraftan dolaşmış olmasıda imkansızdı çünkü okulun deposu vardı yani çıkmaza giriyordu peki bu kız nereye kayboldu bunu düşünürken ne kadar vakit geçtiğini anlamadım ve servisi kaçırdım otobüsüde kaçırmamak için koşarak okuldan çıktım eve gider gitmez üstüme değişmeden hemen esraya mesaj attım "esraaa bu kız gerçekten garip bugün yanına gidip konuşmaya çalıştım daha sonra sınıfta bişeyler daha sordum en büyük sırrını sorduğumda işim var diyip sınıftan kaçtı bende hemen peşinden koştum ama ne okulda nede okul çevresinde yoktu akşam üstü ise okul bahçesinde gördüm oda beni gördü ve koşarak kaçtı ama sorun şu ki okulun arkası çıkmaz sokak gibi ve orda yoktu"dedim Esra mesajımı anında gördü ve yazmaya başladı "ne diyeceğimi bilemiyorum ama evet haklısın bu kız çok garip sakın peşini bırakma o kaçtıkça sende peşinden git sonunda zafer bizim olucak" yazdığını görünce kahkaha attım daha sonra telefonumu elimden bırakıp üstümü değiştim ve annemin seslenmesiyle aşığı inip yemeğimi yedim ödevlerim olduğu için hemen odama döndüm tam araştırma yapmak için telefonu elime aldım ki bilinmeyen bir numara aradı açtım fakat ses gelmedi ve bi anda kapandı birinin şaka yaptığını düşünüp araştırmaya devam ettim fakat aynı numaradan bir mesaj geldi hemen mesaja girdim ve gördüğüm şeyle bir şok olup olduğum yerde kaldım napıcağımı bilemez halde numaranın gönderdiği resmime baktım tamda odamın camından çekilmişti bunu farkedince hızla dışarı baktım ama birinin oraya çıkması imkansızdı 3 katlı bi apartmanda yaşıyorduk ve odamın olduğu tarafta dikenli çalılıklar vardı korktuğum için hemen esrayı aradım fakat ulaşamadım...

Bu beni korkutmuştu esra aramalarımı açmamazlık yapmazdı benden 1 yaş büyük olduğu için pek işi ödevi olmuyordu ve sosyal medyada aktifti her dakika telefon elindeydi cevap vermemesi ve az önce yaşadığım o olay beni aşırı germişti kapıyı kitleyip camı ve perdeyi kapattıktan sonra rahatlamak için sıcak bi duşa girdim fakat hala o numaranın kime ait olduğunu o resmi nasıl çektiğini esranın aramamı neden açmadığını düşünmekten kafayı yiycektim duştan çıktıktan sonra saçımı kurutup yatağıma uzandım fakat bu düşünceler beni uyutmadı bende tekrar esrayı aradım ama yine açmadı mesaj attım fakat oda teslim edilemedi ona ulaşabileceğim başka hiçbir yol yoktu ben ankarada o istanbulda yaşıyordu telefonu yastığımın altına koyduktan sonra tam uyuyacakken bir mesaj geldi esradan geldiğini düşünerek hemen baktım yine o numaradan gelmişti "artık uyu sabah edebiyat dersinde uyuya kalıcaksın" yazıyordu yarın hangi dersim olduğunu nerden biliyordu sıradan bi hayatım vardı ve bi anda nasıl kendimi burda buldum bu resmi atan numara bizim okuldan olabilirdi yoksa yarın edebiyat dersim olduğunu bilemezdi o yüzden korkmuyordum ondan...

Zor zahmet uykuya dalmayı başarmıştım en sonunda sabah annemin sesiyle terler içinde uyandım en başta nolduğunu anlamamıştım fakat sonradan herşeyi hatırlamaya başladım rüyamda o kızı görmüştüm o mesajı onun attığını ve sihirli güçleri olduğunu ama sonrasını hatırlamıyorum sanırım beynim o kısmı unutmamı sağlamıştı yataktan kalkıp yüzümü yıkayıp kahvaltıya indim ama caniım hiçbişey istemiyordu annemin zoruyla birkaç lokma yiyip kalktım ve odama çıktım telefonu elime aldığımda bilinmeyen numaradan bir resim vardı yine hemen yatağımın yanından çekilmiş ve altında da günaydın:) yazıyordu...