Unknown Truth

Chapter 1: Transfer DAY

" Mom! Do I really have to transfer to another school? Because I have lots of kaibigan na in New York. I don't want to iwan iwan them."

" Of course kailngan mong mag transfer. Kailngan mong makilala ang Filipino partners natin."

" Mom! You can do it na diba! And marami na kong namimeet sa New York palang. Do I need to travel around the world para mameet ang business partners natin?"

" Di naman. Para magkaroon ka ng new friends. Bilisan mo na at papasok ka pa sa school baka ma late ka pa. Nakahanda na yung kotse mo."

At Stagen University...
(Mumuring students)
" Siya ba yung transferee?"

" She looks nice we should be friends with her."

" She's pretty"

My Mom told me that I should practice Filipino language so I bought a dictionary. I heard them talking about me. They said I'm nice. I'm not bothered with that. In fact, I knew that already. I know that I'm nice, beautiful, gorgeous, and I'm also a GODDESS. I'm proud of myself. Oh My GODDESS!!!

Let me introduce myself.. I'm Michelle jewel smith. Actually, my Mom insisted that I should aral here in the Philippines. I don't have a choice talaga when Mom decides para sakin. Well... My dad is in France for some business meeting. The next day, he is going to Japan. After that he is going to India, Canada, and some more places.

I looked for my section. I found it! It's 9-Modesty.

While walking... BOOOOOGSH!!!

" Don't you kita where you're going?! It's big kaya ng daan!"

" Sorry miss. Okay ka lang ba?"

" Do I look okay? don't you want to make tulong me to stand? I'm here kaya sa floor oh!"

"Ayy! Sorry." He said then he helped me stand na. I make pagpag na the dirt on my uniform.

" Miss sorry talaga gusto mo tulungan na kita dyan para makabawi naman ako."

" No need na." I said then walked out.

I go na to my room. My classmates looked at me when I'm at the door. I just walked na lang towards sa chair near the bintana.
Suddenly, our teacher went in.

" Goodmorning class!" She greeted. She's still young.

" By the way, we have a new transferee. Ms. Smith, please introduce yourself."

I went na in front of the class.

" Good morning everybody! I'm Michelle Jewel Smith." I went back to my seat after that.

" Hi! I'm Kiarra!" I'm shocked when my seatmate talked.

" H-hi I'm Jewel"she offered her hand to me. We shaked each others hand. FINALLY!!! I have new friend na!

" Gusto mo sumabay mamayang lunch?"

" Yeah, sure!"

Alexander's POV

"Manong bayad po."

Kinakabahan ako sa bago kong papasukan. pang Mayaman kaya yun. Di naman Ako papasok dun kung di sa scholarship na binigay sakin. Maarte kaya ung mga.... EEEECCK

" Manong ayusin nyo naman ung pagdadrive nyo. Baka masagasaan tayo."

" Eh may biglang dumaan eh. Ano magagawa natin?"

" Naku manong ayus ayusin nyo na Lang yan."

Makalipas ang ilang minuto nakarating na ko sa Stagen University. Isipin nyo pangalan pa lang pang mayaman na. Ano kayang pinabaon sakin ni nanay? Siguro tuyo nanaman. Ok Lang masarap naman eh.

Naglalakad ako papunta Ng classroom ko Ng biglang..... BOOOOOGSH!!!

Bigla may nabangga ako. Tumingin ako sa kanya. Ang ganda nya. Mukha syang sosyal na simple lang.

" Don't you kita where you're going?! It's big kaya ng daan!"

" Sorry miss. Okay ka Lang ba?"

" Do I look okay? don't you want to make tulong me to stand? I'm here kaya sa floor oh!" AY BUTIKI!!! Di ko napansin na nasa sahig pa pala sya.

"Ayy! Sorry." Tinulungan ko na sya syempre. Pinagpag nya na uniform nya.

" Miss sorry talaga gusto mo tulungan na kita dyan para makabawi naman ako."

" No need na."

" Ah.... Miss ako nga pala si.." Ayy nag walk out.

Pumasok na ko sa classroom ko. Kaklase ko pala si Klarise. Pumasok din pala sya dito,kala ko magpapatuloy sya sa pag-aral sa public school. Tingin ko Hindi nya ako napansin kasi Kung napansin nya ako Siguro tatabi agad sakin yun. Well ipapakilala ko sainyo..........

Si Karla Klarise Kaunlaran . Ang kababata ko, kapitbahay ko sya at palagi syang pumupunta sa bahay namin ng nanay at tatay ko. Sa pagkakaalam ko nga ehh gusto nya ako kasi dati gusto nya palaging nasa parehong eskuwelahan kami. Minsan classmates talaga kami. Magkakilala kami nung pinagtanggol ko sya sa mga nambubully sakanya. So naging friends na kami

Naghanap muna ako ng bakanteng upuan. Sana malapit sa bintana. Yun! Kapag sineswerte ka nga naman oh! Pumasok na ko at umupo sa upuan ko na MALAPIT SA BINTANA saka ko nilagay ang bag ko sa likod ng upuan.

Bago ko malimutan... Ako nga pala si Joshua Alexander Gabrielle Santos. Mahirap Lang talaga ako ang nanay ko ay labandera at ang tatay ko construction worker. Kaya eto ako nagsisikap sa pag-aral para makahanap Ng magandang trabaho gusto ko kase na magtayo Ng sarili kong kumpanya at mairaos sa buhay ang aking mga magulang. May kapatid pala ako na nawala sabi sakin ni nanay. Nalulungkot nga ako dahil Hindi ko man Lang sya nakilala kaya naman nananawagan ako pag nakita nyo sabihin nyo sakin ahhh.

" Hey bro whatcha name? Where ya from? Are ya new here?" Ang dami naman nitong tanong Hindi ko naman sya kilala.

" Alexander Santos. Manila. Yes."

"Nakakatawa ka naman Alexander." Loko-loko to ahh marunong naman palang mag-tagalog nag-English pa.

"Ikaw anong pangalan mo?"

" Adrian. Adrian Ramirez."

"Ok. Nandyan na si Ma'am."