K.1

324 23 1
                                    

Hapa deren e klases dhe hyra brenda. Pershendeta mesuesen me nje buzeqeshje te zbehte dhe zura vend ne nje banke bosh.

"Suksese per kete vit Alex." me tha ajo.

"Edhe ju." I thash me nje ze paksa te ulet pasi isha ende pergjumesh.

Hodha syte rreth e rrotull. Te gjithe ishin mbledhur grupe-grupe dhe po flisnin per veren e tyre, vetem une 'e cuditshmja' rrija vetem. Ishte dita e pare e shkolles. Kisha rreth 2 vjet tek kjo klase, por nuk kisha shoqeri pasi cdo gje ketu eshte e tmerrshme. Menyra se si kane te jashtequajturen shoqeri mes tyre eshte e shpifur.

Hapa ditarin.

<<Hey Ditar,

Ja ku filloi makthi serisht. Ja ku filloj shoqeria midis shokve te mi te klases. Nuk e kuptoj se si mund ta kosiderosh veten ne nje shoqeri, kur nuk ia di ende kuptimin asaj. Shoqeria eshte si familja vetem se nuk ke lidhje gjaku. Ndjenjat duhet te jene te pastra, dhe jo mizore, jo tradhetuese sic ndodh rreth meje. Ndoshta mund te jem i vetmi person realistik ketu, e di qe ky eshte shkaku qe une jam e vetmuar. Gjithsesi leri keta njerez te bejne te veten. Me duken te gjithe te trashe. Meqe ra fjala, ende nuk te kam gjetur nje emer. Mendoj se nuk do te gjej kurre dicka qe te perfaqsoje ty. Duhet te iki tashme fillon ora e pare. >>

Mbylla ditarin kur ra zilja. Te gjithe u ulen me nje zhurme qe te shurdhonte. Nxorra librat mbi banke. Oren e pare kishim Gjuhe. Te them te drejten mesuesja ime eshte robi me i trashe qe egziston ne lete planet. Hapa ditarin.

<<Se kuptoj se si nje njeri i cili e ka kaluar jeten duke studiar letersin dhe duke hyre ne boten e librave nuk arrij te kuptoj gjerat me normale tonat.>>

Kjo ishte e verteta e hidhur. Kisha nje problem. Vetmine. Dhe kjo ishte arsyeja qe fjalet qe mund tja thoja nje miku, une i shkruaja ne ditar. Ne fillim lodhesha nga shkrimi por me kalimin e kohes isha mesuar.

Ora kaloi e merzitshme. Te gjithe folen per veren e tyre. Kur erdhi radha ime, thjesht thashe se ishte nje ere si gjithe te tjerat. Ndonese znj. Lia ironizou duke the e se c'tjeter mund te me ndodhte mua, une nuk iu kundervira, thjesht nuk kisha fuqine te duroja fjalet e saj.

<<Se kuptoj as vete se si nuk mund te cmendesh kur rri e rrethuar nga kater mure te larte dhe degjon vetem fjale te cilat nuk kane piken e imagjinates brenda. Me ndihmoo!!!>>


Kalouan dhe oret e shkolles dhe u ktheva ne shtepi. Fjeta per rreth 3 ore. I sha shume e lodhur. Shokva poshte tek mami.

"Ca ben ma?"i thashe."
Ajo ishte ulur ne divan dhe po shkruante ne telefon. "Ja po rri. Si kalove sot?"
"Mire, pra si gjithmone e merzitshme."
"Lere merzine ti po ulu meso se eshte e veshtire shkolla sivjet."
"Po." i thashe.
"Sot kishin ardhur disa te rinj ne klase."
"Cte duhet ty me ata. Shiko veten ata e kane terezi shpirt."
"Une po iki lart." i thashe.

Nuk po duroja dot me.

<<Kjo eshte lidhja ime ma mamin. Asnjeher nuk mund t'i tregoj per gjendjen time. Ajo i anashkalon bisedat e mia. Kjo gje dhemb shume. Doja ti tregoja per 'shoqerine' time, per gjerat q ebera sot, por jo. Asnjehere nuk e kam patur ate lidhje me mamin. Ndonjehere eshte e dashur dhe perpiqet te afrohet me mua, por kurre te flase per ate cka ndodh. Eshte e veshtire. Kam nevoje per dike kur te shfyh gjithcka qe mbart brenda, por ky 'dike' nuk egziston ende, te pakten jo frymor. Me duhet te beje disa detyra tani. Syte i kam ende me lot.>>

Isha shtire ne krevat dhe fillova te beja detyrat. Hera here fshija lotet qe me rridhnin si lumenj te nxehte ne faqe dhe kapja floket pasi topuzi gjithmone zbriste. Kam floke bjonde kacurrela, gje e bezditshme per ti kapur pa u ngaterruar mire. Gjithsesi detyrat jane te thjeshta per mua pasi gjithmone kam qene e avancuar ne mesime. 

<<I mbarova. E di qe me jane bere shume te besditshme. Do me pelqente qe ne vend te tyre te shkruanim tregime, ese per ndjenjat tona, botet ku jetojme. Dhe atehere kur mesuesja e gjuhes na jep ese, na jep tema koti. Me eshte merzitur ky vend. Neser do dal do blej disa rroba te reja. Pashe disa pantallona te zeza dje dhe di them babit t'mi bleje. Asnjeher nuk mi prishin deshirat, pasi ekonomia jone eshte e mire. Por e ke parasysh ate thenien "When you get what you want, but not what you need" ...po pra do doja qe leket tane te blinin nje shoke te sinqerte per mua. Leket nuk jane lumturi, thjesht nje bonus. Sa per emrin tend nuk kam menduar gje, mund te te quaj gjithcka per mua, por le te mbetet thjesht dhe bukur Ditar. Me duhet te shtrihem dhe te luftoj me mendimet e mia ne erresite tani. Bye.>>

Ditari i Zi (Black Diary)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang