Dünyaya ağlaya-ağlaya geliyoruz.En kötüsü de odur ki,hayat hemin göz yaşlarımızı yaşadığımız sürece bizden eksik etmiyor.Hayatımızın birinci hissesi sevinç aramasında geçiyor.Bu hisse de çocuklukluğumuzdan ibaretdir.Daha sonraki hisse ise korku ve hastalık içinde geçiyor.
