Chan, duyduğu kapı sesiyle aynada en az onuncu kez kendine baktı. Felix geleceğini söylediğinden beri bütün her yeri toparlamış, hatta mobilyaların yerini değiştirsem mi diye bile düşünmüştü. Son kez kendine bakıp iyi gözüktüğüne karar verdikten sonra kendisini bekleyen çocuğa kapıyı açtı.
"Biraz daha geç açsaydın evde olmadığını düşünmeye başlayacaktım."
"Henüz hazırlanmamıştım da. İçeri geçsene."
Yalandı. Ne giyeceği hakkında iç sesiyle muhabbetleri sonucu siyah eşofman üstüne de siyah tişörte karar vermişti. Şık giyinerek göze çarpmak istemiyordu çünkü.
Felix içeri geçmeden önce yanağına ufak bir öpücük kondurdu ve Chan'in konuşmasına izin vermeden hızlı adımlarla ilerledi. Sade ama hoş dizayn edilmiş salondaki koltuklardan birine oturdu.
"Eee bana ne yemek yapacaksın?"
"Aslında dışarıdan pizza söyleriz diye düşünmüştüm."
"Saçmalama ya!"
Chan onun tavrına güldükten sonra mutfağa geçti. Mutfak ve salon arasında duvar yoktu. Taşındığında böyle daha rahat olur diye yıktırmıştı.
"Madem dışarıdan yemek istemiyorsun, ne istersin?"
"Hm... Seni?"
Chan mutfak tezgahına dayalı bir şekilde malzemelerle uğraşıyorken şaşkınlıkla bir anda arkasına döndü.
"Evime gelip bana ahlaksız tekliflerde bulunmayacağını söylemiştin."
"Ne zaman demişim inan bilmiyorum. Ama öyle demişsem herhangi bir yemeğe okeyim."
Chan düşünerek arkasına geri döndü. Yemek yaparken çok ciddi gözüküyordu. Malzemeleri de değerlendirerek Meksika usülü bir et yemeği yapmaya karar vermişti.
"Acı sever misin?"
"Fazla acı olmazsa iyi olur."
"Tamamdır."
İlk önce eti doğramakla başladı. Bu sırada Felix hem onu izliyor hem de evi inceliyordu.
"Diğer odalara da bakabilir miyim?"
"Tek yaşadığımdan çok fazla oda yok. Benim odam ve banyo var sadece. Misafir geldiğinde salonu ayarlıyorum."
Felix göremeyeceğini bilse de kafa salladıktan sonra yan taraftaki odaya geçti. Aynı salon gibi rahat ama şık bir şekilde düzenlenmişti. Yatak, çalışma masası ve dolap haricinde büyük bir eşya yoktu. Duvara asılı iki üç rafın üzerinde kitapları vardı. Kitapların hepsinin kendi sevdiği kitaplar olduğunu görünce gülümsedi. Rafın yanındaki polaroid fotoğrafları incelemeye başladı. Birinde Chan'in küçüklüğü vardı. Çaktırmadan telefonunu çıkardı ve yakalanmamak için hızlıca resmini çekti. Diğer fotoğraflarda Chan hep başkalarıyladı. Ailesi ve arkadaşları başta olmak üzere birkaç tane de köpek fotoğrafı vardı. Telefonunu çıkardı ve fotoğrafları arkadaşlarına yollamaya başladı.
Jeongin bebesi
Felix: Bakin neler geliyor
Felix:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
