On Each Side

Rozdział 1: Nowy Najlepszy Przyjaciel

Jak to zazwyczaj bywa w środku tygodnia, bar straszył pustkami. Można było zaryzykować stwierdzenie, że nie pojawił się tam nikt poza ich dwójką i barmanką przez kilka dobrych godzin.
Usiedli przy niewielkim, drewnianym stole stawiając na nim swoje kufle.
Skyler spojrzał w stronę towarzysza, delikatnie stukając opuszkami palców w grube szkło naczynia. Ivan wydawał się być w fantastycznym nastroju, na pierwszy rzut oka da się zauważyć, że zawieranie nowych znajomości nie sprawia mu najmniejszego trudu. Po prostu podchodzi i zagaduje z szerokim uśmiechem. Sky był w jakiś sposób pod wrażeniem.

- Więc.. Nie jesteś stąd? - Zaczął niebiesko -wlosy, kierując swój wzrok w stronę kufla. Czy on w ogóle miał ochotę pić? Raczej nie, nie przepadał za alkoholem. W młodości pił w takich ilościach, których dziś nie byłby w stanie sobie nawet wyobrazić. Po raz kolejny podświadomie jego myśli uciekły w przeszłość, o której najchętniej nie chciałby pamiętać. Mimo, że wszystko co przytrafia Ci się w życiu kształtuje to kim będziesz za kilkanaście lat to czasem zwyczajnie wolałbyś nie być tego świadomym i po prostu zapomnieć. Skarcił się w myślach, wracając wzrokiem na swojego rozmówcę, który właśnie upijał łyk piwa.

- Całe życie mieszkałem w Rosji. Ja, rodzice i czwórka rodzeństwa. Mieliśmy domek w górach, całkiem fajna sprawa ale daleko w chuj.. wszędzie. Do najbliższego sklepu to mieliśmy z 3h rowerem. Ciesze się, że uciekłem, tutaj naprawdę wszędzie jest już lepiej.
- Uciekłeś? Co na to twoja rodzina? - Dopytał zaciekawiony, upijając łyk piwa. Czyli jednak dzisiaj pochował topór wojenny z alkoholem.
Przynajmniej wyłącznie na ten wieczór.
- Nie mam pojęcia tak szczerze.. Nie próbowali mnie znaleźć, ani się ze mną skontaktować od miesięcy więc zakładam, że jest im to obojętne. - Ivan wypił kolejne kilka łyków piwa, odstawiając kufel na blat.
- A ty? Jakie masz stosunki z rodziną, jeżeli mogę o to zapytać? - Powiedział łagodnie, nawiązując na chwilę kontakt wzrokowy. Oczy Ivana były ciekawe. Duże, fioletowe tęczówki z ciemnymi kręgami idącymi od źrenicy, aż po jej koniec. Skyler nie był pewien czy widział takie wcześniej. Zdecydowanie należały do bardziej wyjątkowych.

- Em.. ojca nie znam, ale z mamą mam bardzo dobry kontakt. - Rzucił pokrótce, uśmiechając się lekko na myśl o swojej rodzicielce. Nie było to kłamstwo, mieli naprawdę fantastyczny kontakt czego wiele osób mogłoby pozazdrościć.

- Super! - Powiedział radośnie Ivan, śmiejąc się. Jednym większym łykiem opróżniając naczynie przed sobą. Nie minęło nawet 20 minut, picie z tym człowiekiem to koszmar.

- Damn, ty naprawdę patrzyłeś mi w oczy przez całą rozmowę. - Dodał po chwili, krzyżując ręce na piersi.
- Huh? - Brwi Skylera uniosły się, a ten wyprostował się powoli na krześle widocznie zmieszany.
- Zawsze patrzę w oczy osobie, z którą rozmawiam, przepraszam, jeżeli poczułeś się z tym niekomfortowo..- Dodał po chwili, wbijając zrezygnowane spojrzenie w swój nadal praktycznie pełny kufel. Radosny śmiech rozmówcy znowu wypełnił pomieszczenie.

- Nie, stary, nie w tym rzecz. Po prostu jestem psysidersem i wiesz.. ludzie zazwyczaj wręcz unikają mojego spojrzenia. - Skyler uchylił delikatnie usta. Rzeczywiście, to by wyjaśniało nietypowy wygląd tęczówek tego gościa. Sky nie zadawał się w swoim życiu z innymi ludźmi niż pozostali naturalsi, więc zupełnie wypadł mu z głowy nawet tak oczywisty znak szczególny konkretnej sekcji. Myślał chwilę nad tym, co powiedział jego towarzysz. No tak.. Psysiderzy potrafią kontrolować czyjś umysł, a jedyne czego potrzebują by tego dokonać to nawiązanie kontaktu wzrokowego. Z jakiegoś, niezrozumiałego powodu nie umiałby uwierzyć w to, że siedzący na przeciw chłopak mógłby wykorzystać swoją moc z złym celu. Skyler nie umiał tego wyjaśnić, ale w jakimś stopniu mu ufał mimo, że znali się od zaledwie kilku godzin. Czy właśnie to samotność robi z człowiekiem? Czy może rzeczywiście po prostu Ivan ma w sobie "to coś"? Ciężko było określić.