PassionApp | taekook

13

Hikaye ve hikayenin gidişatı hakkında yorumlarınızı çok merak ediyorum. Yorum yaparsanız beni çok mutlu edersiniz...

Keyifli okumalar bebeklerim...

Kendimi kaybedeceğim gözlerini gözlerime dikti... Ve kanla kaplı dudaklarıyla fısıldadı...

Fakat o kadar güçsüzdü ki fısıltısı anlamsız bir mırıldanmaya dönüşmüştü...

Yüzünü sevmeye devam ediyordum. Elimden gelen tek şey buydu şu an.

"Taehyung!"

Adımı duymamla başımı sesin geldiği yöne çevirmem bir oldu. Ringin kenarında duran Yoongi ve Namjoon'u görmemle gözlerim parladı.

Şu an nasıl görünüyorduk bilmiyorum ama ikiside bir bana bir Jungkook'a bakıyordu. Normalde bu yaptığım için çoktan küfür etmeye başlarlardı ama sadece yüzüme bakmakla yetiniyorlardı.

Acıyan gözlerle...

"Namjoon yardım edin lütfen."

Söylediğim şeyle ikiside transtan çıkar gibi ringe çıktılar ve yanıma çöktüler.

"Noldu?"

"Dakikalardır baygın kimse dönüp bakmadı bile!"

"Taehyung biz ne yapacağız?"

"Evime götürün tamam mı? Jimin'i de yolda giderken arayın yarım saatliğine olsa bile gelsin zaten hastanesi bana yakın."

"Sen? Sen ne yapacaksın?"

"Benim çok ufak bir işim var. Onu halledip hemen geleceğim."

"Ne işin var Taehyung! Burda senin ne gibi bir işin olabilir saçmalama. Hadi hep birlikte gidiyoruz."

"Yoongi geleceğim hem de hemen geleceğim ama çok ufak bir işim var. Gelince de size her şeyi açıklayacağım ama lütfen şimdi onu burdan götürün... Hala baygın lütfen Yoongi..."

"Ben de kalayım seninle!"

"Hayır ikiniz birlikte gidin. Anca taşırsınız zaten şuna baksanıza!"

"O zaman telefonumu al. Seninkinin şarjı bitmek üzereydi. Bir şey olursa da hemen beni ara tamam mı?"

"Tamam! Hadi götürün artık onu burdan."

İkisi de başıyla onaylandıktan sonra ayağa kalktı ve Jungkook'u tuttular. Başını daha fazla sarsılmaması için yavaşça tuttum.

"Böyle taşımak zor olacak kendinde bile değil. Tutun da sırtıma alayım."

Namjoon'un söylediği şeyle Jungkook'u tuttum. Namjoon önüne geçtikten sonra biraz zorlansada sırtına aldı.

"Hemen geleceğim! Beni merak etmeyin."

Konuşuyordum ama gözlerimi Jungkook'un üzerinden ayıramıyordum ve onlar görüş alanımdan çıkana kadar da alamadım.

Aklım tamamen oradaydı sadece şu lanet kadınla görüşüp hemen yanına gitmek istiyordum.

Arkamda duran korumaya döndükten sonra hala olduğu yerde durduğunu gördüm, beni izliyordu.

Kendimi toplamak istercesine derin bir nefes aldım ve yanına doğru ilerledim. Onu görmek için başımı biraz kaldırmam gerekiyordu. Çünkü haddinden fazla uzundu.

"Çıkabiliriz yukarı."

Hiçbir şey demeden yürümeye başladığında bende onu takip ettim. Çıktığım odaya tekrar girdiğimde gördüğüm manzara karşısında göz devirdim.