Ben sensiz yapamıyorum sera. Ne kadar cabalasam da olmuyor. Dört yıl gecti ve ben senin sesini bile unutamadım. Hala diyaloglarımız canlanıyor zihnimde. Bende sifresi olan eski hesabına giriyorum arada, bakarken ellerim titriyor. Bana "İleride is sahibi oldugumuz zaman sizi evime yemege davet edecegim. Herkes bu zamana kadar yaptıklarını anlatacak." demistin. Duydum ki numaralarımızı bile kaybetmissin. Asla ayrılmayacagız demistin, simdi iki yabancıdan baska bir sey degiliz. Gün gelir dostluk biter, insafsızca terk eder. Tüm bunların ardından sadece göz yası kalır. Simdi sen gittin, her taraf sessiz. Hayatımda senin gibi biriyle tekrardan karsılasacagımı sanmıyorum. Eminim ki sende benim gibi biriyle karsılasamazsın. Gün gelir devran döner sende elbet bir gün unutulursun.
