Sadece 4 yaşında ki bi kız çocuğuydu. Evde ki erkek bakıcısıyla beraberdi. Odasında sakince barbieleriyle oynarken bakıcısı gizlice ona yaklaştı. Ve o gün Ezgi'nin kabusu oldu. Daha küçük olduğu için kimseye anlatamadı.
-12 yıl sonra-
Ezgi gece saatlerinde yatağında yatıyordu. Ve sadece düşünüyordu. Aşık olduğu kişiden kazık yemişdi. Üstüne üstlük depresyon zamanıyla denk gelmişdi. Bu onu daha da mahvetmişti. Geceleri durmadan düşünmek, kafasında ki sesler, yemek yiyememek, uyku uyuyamamak ve bunun gibi bir sürü şey çok üstüne geliyordu. Onu da tek ayakta tutan şey de onu bırakmışdı. Ağlamakdan gözleri kıpkırmızı olmuşdu. Kafasını dağıtmak için her hangi bir anime izlemeye karar verdi. Banana Fish herkesin dilinde ki o anime. Açtı ve izlemeye başladı çok güzel gidiyordu. Ta ki ona 12 yıl önce ki anılarını hatırlatana kadar. Bölüm de çocuk istismarı ile alakalı bir sahne vardı. Bu sahne ona sanki bir şeyleri hatırlatıyordu. Biraz düşündü ve en sonunda yıllar sonra o iğrenç mide bulandırıcı anısı gelmişdi. Iyice çökmüşdü. Zaten ailesinin bıraktığı travmalar yetmiyomuş gibi bir de bu aklına gelmişdi. Camın kenarına geçti.
Kulağında bir şarkı çok yorgun düşmüşdü. Yatağına girdi ve ağzından şu sözler döküldü "Bir gece ansızın ölmek dileğiyle" dedi ve uyudu.
