always and forever yours

Chapter 20

Shan's POV

"Why?" napabitaw ako sa yakap kay daddy ng marinig kong nagtanong si Venice.

Nilingon ko siya, nakayuko lang siya pero maya-maya lang inangat niya na ang ulo niya at tumingin sa akin.

"Why did you choose to pretend for someone your not? bakit mas pinili mong maging isang nobody?" naguguluhang tanong niya sa akin, I was about to answer her when Keith spoke up.

"To prove herself. To prove that even though she's just nobody, she can accomplish things by her own, not by being Xei Shanaia Sy."

"You knew?" tanong niya kay Keith and he just nodded.

"alam naming lahat, kaya nga kaibigan namin siya eh, we're childhood friends and when we went to school during elementary days, she changed her surname, from being an heiress, she became nobody. elementary pa niya tinatago ang totoong katauhan niya. ang taray niya di ba?" -Andrea

napangiti ako dahil sa sinabi ni drea, yeah ever since elementary, I already hide my true identity, that's why everytime na may parent teacher assembly, hindi nakakapunta si daddy, every recognition day, hindi siya ang sumasabit ng medal ko sa akin, every time I had an accomplishment, hindi siya ang kasama ko sa stage kundi si yaya, he will always smile at me from a far, nandun lang siya sa isang sulok, nakatingin sa akin. Telling me how proud he was for me, yeah he's smiling but he's hurting, I know that. That's why I decided to stop pretending, dahil gusto ko, this time siya na ang mag-aatend ng lahat ng parent meetings ko, siya na rin ang magsasabit ng mga medals ko at siya na ang kasama ko sa pagkuha ng mga trophies ko sa mga achievements ko.

masyado ng nagtiis si daddy para lang mapagbigyan ako sa request ko sa kanya dati. kanina, I saw it, nakita ko kung gaano niya ako gustong yakapin, in front of this crowd, pero pinigilan niya ang sarili niya dahil iniisip niya ako.

yeah, he grant my wish, kasi sabi niya para na rin daw maprotektahan ako sa mga taong may masamang balak sa akin, but now, I can handle myself, so he shouldn't be worry na.

tiningnan ko siya, and niyakap ko ulit siya.

"i miss you so so much daddy"

"ang sarap naman nun oh, isa pa nga" sabi niya sa akin kaya niyakap ko siya ng mahigpit na mahigpit.

"ui, ako naman." sabi ni kuya na parang bata.

"bleeeh, ayoko." sabi naman sa kanya ni daddy, at talagang dinilaan pa niya si kuya ha.

"dad naman" kuya said and pouted.

"hahaha, ano ka ngayon? dati nung inggitin mo ako, wagas eh, ngayon magdusa ka. hahaha" sabi ni daddy habang nakayakap pa rin sa akin na halata mo namang iniinggit si kuya.

nagpapadyak naman dun si kuya na akala mo eh, inagawan ng laruan. seriously, 21 years old na ba talaga to?