The Girl lost her mind

Chapter 47

Nandito lang ako sa kama ko at kaharap ang lop top ko ng tumunog na naman ang phone ko, aisshhh istorbo na naman

" What's your problem "

" I need to talk to you " kaagad ko namang nabosesan kung sino iyun ...

" Siguraduhin mong importante yan " saad ko

" Yeah ...dito sa garden " pagka sabi nya kaagad ko namang pinatay ang tawag , isinara ko na ang lop top ko at tuluyan ng lumabas ng kwarto ko ...

" Couss dinner is ready " bungad naman sakin ni erica kasi saktong paglabas nya ng kitchen nakita nya agad ako ..

" Sige susunod na ako " saad ko...

" Ok patawag nalang din si nathan "

" Yeah " tipid kong sagot ...

Hanggang sa makarating ako ng garden at na abutan ko sya doon na prenteng naka upo

" Ohh ano yun " kaagad ko namang sabi

" Aisshh umupo ka muna " saad nya ...

Umupo naman ako sa kabilang upuan at ngayun magkaharap kami ...

" Wag ka ngang tumitig sakin naiilang ako " saad nya ...

" Huyy diba dapat babae ang nag sasabi nyan "

" Pwede rin kaya kami "

" Aisshh ok ano ba kasi talaga yun " naiirita ko nang tanong..

" Si daddy kasi "

" Ohh ano naman si tito " tito narin kasi ang tawag ko sa daddy ni nathan kasi kaibigan naman sya ni dad

" Alam nya kung sino ang pumatay sa mommy mo " bigla naman akong nagulat sa sinabi nya ...

" Wh--at do you mea--n " nauutal kong saad ...

" Sinabi nya saakin yun noon "

" Si--no , sino ang hayop na yun " sigaw ko ...

" Hindi ko kilala dad never told me " saad nya ...

" Nasaan si tito "

" Wala sya ngayun dito sa bansa nasa Korea sya pero ang sabi nya babalik daw sya next week "

" Bakit ngayun mo lang sinabi to " saad ko

" Dahil nga umalis si daddy at alam kung tatanungin mo sya kung sino ang pumatay sa mommy mo, hindi naman sya pwedeng tawagan kasi lagi syang busy "

" Matagal na ba nyang alam "

" Hindi ako sigurado , pero ang sabi nya nag pa imbestiga sya pero wala din silang nalaman hanggang sa may binuksan syang email na galing sa daddy mo " ...

" Email !! Patay na si dad "

" Oo pero ang email na yun ay galing sa daddy mo at isenend yun kay daddy ng araw na mamatay si tito Marlo "

" Bakit hindi nya sinabi sayo kung sino "

" Hindi ko rin alam kahit anong pilit ko kay daddy ayaw nyang sabihin sakin "

" Huyy kayong dalawa ano ba laging ginagawa nyo dito huh " natigil ang pag uusap namin ni nathan ng biglang sumulpot si sain ...

" Kakain na daw " dugtong nya ...

" Sige susunod kami " saad ni nathan ...

Tuluyan naman syang umalis ..

" Wag mong sasabihin sa iba ang mga sinabi mo sakin "

" Pero ---- "

" Basta tumahimik ka nalang muna hintayin nating makabalik ang daddy mo dito para makausap ko sya at malaman ko kunh sino ang walang hiyang yun " nagtatangis bagang kong sabi ...