0.2

31 1 0
                                    


"gözlerimi kapattım, uzunca ve usulca.
belki son görüşümdü seni, kim bilir
belki de i-"
kulağımdan ne olduğunu anlamadığım anda hızlı bir şekilde çekilen kulaklığın bir ucunu yakalamaya çalıştım, nafile.. kim olduğuna bakmak maksadıyla kafamı arka tarafa çevirmeye çalıştım, çevirdiğim an saçlarım onu rahatsız etmiş olacak ki yüzündeki yapışmış kısa ve ince saç tellerimi ekşimser bir ifade eşliğinde çekip yüzüme bakmıştı, kalbim hiç bir şey olmamasına rağmen bu kadar hızlı atıyorken, ilerisini düşünmek dâhi istemiyordum.
bir süre yüzlerimiz birbirine yabancıymış gibi kenetlenirken ilk hamleyi yapmak amacıyla elini kulaklığa uzattığı anda diğer kulağımda olan kulaklığı alacağını düşünmüş ve reflekslerimin de yardımıyla elimi kulağımın tekinde sağ kalmayı başarmış olan kulaklığın diğer ucunu tutmak amacıyla sağ kulağıma götürmüştüm, bu halime gülümsemiş ardından tek bir dizinin üstüne çökmüş ve vücudumun üstünde sarkık şekilde duran diğer ucunu alıp saçlarını kulağının önünden çekerek kulağına diğer tekini takmıştı.
minik bir dudak burukluğunun ardından benim ellerimden irice olan güzel ellerini yüzüme yaklaştırıp yanağımdan aşağıya doğru durmaksızın süzülen gözyaşlarımda gezindirmişti ellerini, daha sonra ise dudaklarına götürmüştü gözyaşlarımda gezinen parmağını, papatyalardan bile daha güzel olan dudaklarına.
parmaklarını öpmüştü, gözyaşlarımı..
devam etti usulca, minik minik fakat acelesi varmış gibi akan göz yaşlarını umursamadan, gözlerini yumarak..
"ilk, ellerini tutacağım lakin tutamayacağımdan tek korkum, sonsuza kadar tutamayacağımdan."

atlantis.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin