Yıllar sonra yeniden yolları kesişen bir aşk, geçmişte yaşananlar ve devamında yaşanan onca zorluklardan sonra yeniden bir araya gelebilecek miydi yoksa aşk galip mi gelecekti... "deli gibi kıskanıyorum" dedi adam ve tam anlamıyla sırılsıklam aşıktı, ve bir ân sevdiği kadını usulca öptü. Kadın heyecanlı, özlem dolu. Eve geçtiler ve Ozan ıslanmış Esrasının saçlarını kuruttu, öpücük kondurdu boynuna. Kendi hatalarının bedelini ödemişlerdi bunca zaman ve artık bu acılara son verecekler mi? "kahve yaptım" dedi Ozan ve birlikte o esintili havanın getirdiği üşümeye son verdiler sarılarak. Kollarına aldı Ozan Esrasının sıkıca sarıldılar koltukta ve bir film açıp izlediler, Esra ilk defa bu kadar huzurluydu. "Ozan" dedi ama devamını getiremedi sadece "çok özledim seni" diyebildi ve o ânın büyüsünü bozmak istemedi. Ozanda "bende, Esram bende" dedi ve kokusunu içine çekercesine öptü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öylece uyuyakaldı Ozan, Esradan sonra uyku problemi yaşarken yıllar sonra ilk defa huzurla uyudu, Esra Ozanın o kollarında savunmasızca teslim oldu ve özlediği kollara kavuştu. Sabah yanında Esrayı göremeyen Ozan korku ama sonrasında mutfaktan gelen Esranın günaydın sevgilim sesiyle delice tebessüm etti ve belinden sardı, yanağına öpücük kondurdu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yemeklede arası olmayan o adam Esrasının elleriyle hazırladığı yemekleri huzurla yedi "Esra sen yokken o kadar zor ve kötüydü ki herşey, hayatın anlamı yoktu benim için, sadece şu şirket vardı belki gelirsin diye ve hayalini kurduğun o ev" "inan benim içinde hiç kolay değildi Ozan, ama böyle olması gerekiyordu" "artık geçti sen benim yanımdasın, ve rüyadayım sanki" "hayır gerçek" diyerek dudağına öpücük kondurdu Esra ve munzurca güldü. O kadar değişik geliyordu ki onlara herşey aslında zaten tanıdık oldukları şeyler bi yandan yabancı gibi geliyorken aslında çokta yakındı, hâlâ liseli aşıkları gibi utanıyorlardı bir yandan. Yemek yerken Esra kendi elleriyle ekmeğe Ozanın sevdiği şeylerden sürüp yediriyordu, Ozanda Esrasına o çok sevdiği reçelden hazırlıyordu.Birlikte şirkete gittiler ve Ozan herkese söylemek için sabırsızlanyordu ama Esra henüz erken olduğunu söylediği için susmak zorundaydı. Fırsattan istifade Ozan devamlı Esrayı odaya çağırıp çağırıp devamlı öpüp sarıldı, hâlâ bir rüya gibi geliyordu herşey. Esra bir yandan bu güzel anları bozmak istemiyordu ama bi şekilde artık Ozanında bazı gerçekleri bilmesini istiyordu "ben sana hiç aşık olmadım" diye terkeden kadının neden öyle dediğini bilme hakkı vardı, belki Ozan bilseydi bunların hiçbiri olmayacaktı. "Ozan" "Esramm" "birşey demem gerekiyor" "şuan, şu güzel şey bozulmasın Esram lütfen" "Ozan önemli" Bir yandan Esrayı sarmış, ellerini tutmuş, aşkla, hayranlıkla bakıyor. "tamam hadi bakalım dinliyorum " Ozan ben şey diyecektim "
