Yeterince gevezelik yaptım artık yatma zamanın gelmiştir. Masanın üstünden telefonumu aldım saate baktım .NE!! 23.39 mu ne ara bu kadar ilerlemişti zaman. Telefonu masanın üstüne tekrardan koydum. Bu karton yığınını toplamamam gerekti. Yapmaya çalıştığım şeyi elime aldım lanet olası şey hiçbir şeye benzemiyordu. Onca saat bununla mı uğraşmıştım. Cidden kullandığım malzemelere ve zamanıma yazıktı. Ya adamlar kartondan evler falan yapıyordu ben daha bir küp haline bile getiremiyordum. Kartonları elime alıp poşete doldurdum yarın geri dönüşüme götürecektim. Makası ve yapıştırıcıyı masamdaki rafa yerleştirdim . Başka malzeme kalmamıştı ama onların yerini dolduracak kadar minnacık karton parçaları yerde duruyordu . Bunları elimle toplayamazdım mecburen süpürgeyle alacaktım.
Ama alt komşum sesi duyarsa sanırım beni sopayla sitede kovalardı. Şu an yapmasam en iyisi olacaktı. Ayakkabılarım, ne yapmıştım onları .AH! Kapının önünde kaldı of Allah' ım bir iş bulup çalışsam ve bu bu binadan def olup gitsem en iyisini yapacaktım .Böyle kural mı olur ya? Yok kapınızın önüne KATTİYEN ve ASLA bir şey koymayın benzer çok saçma kurallar da var ama söylemeyeceğim zamanla öğreneceksiniz zaten. Kapıya doğru yürüdüm ansızın bir bağırış koptu . Bir kadından geliyordu ses. Kapıyı hızla açtım ,ses aşağıdan geliyordu. Merdivenleri ikişer üçer inemeye başladım. Ama tek bir basamakta durdum. Giriş kapısının önünde kanlar içinde yatan ,acısından inleyen arkadaşıma ,Beyza 'ya baktım. Koşarak yanına çömeldim .Ne yapacağımı bilemedim. Şaşkınlıkla yüzüne baktım
"Be-Beyza ne oldu sana kim yaptı bunu?" bir şeyler söylemeye çalıştı.
"Ah aptallık ,konuşma bekle geliyorum." yanda yere düşmüş telefonunu alıp kilidini açtım ve 112' yi aradım. Telefonla durumu bildiriyor ve yukarıya daireme gitmeye çalışıyordum .Sonunda vardığımda hemen içeride bir kumaş parçası batikon ve kolonya pamuk gibi şeylerle hemen aşağıya geri fırladım .Kullanabileceğim işe yarar bir şey bulduğumda aynı hızla merdivenleri indim . Girişe geldiğimde ise bir dakik Beyza neredeydi? kapıyı açıp dışarıya doğru seslendim.
"BEYZAAA! BEYZAAA! NEREDESİN?" Arabaların arkalarını aradım. Sitenin arkasına baktım. Nereye gitmişti bu kız, o halinle? Hayır kendisi yürüyecek kadar iyi değildi.
Allah'ım aklıma hiç iyi şeyler gelmiyordu .Birisi mi alıp götürmüştü ama birisi neden yapardı ki bunu ve bu kişi Beyza ise? Ama hayır hemen bunları aklıma getirmemeliydim. Binadan birilerine sorabilirdim . Belki gören olmuştu ama gören olsa buralarda bir yerlerde olmaz mıydı ?Ya da görüp hastaneye falan götürmüştür, evet olabilirdi. Evet öyle olmuş olmalıydı hemen yukarıya çıkıp arabamın anahtarını ve cüzdanımı alıp aşağıya indim . Arabamın yanına gittim ama lastiği patlamıştı. Daha dikkatli baktığımda bunun bildiğiniz bıçakla kesilmiş olduğunu anlayabilirdiniz. Her şey üst üsteydi. İyi de kim neden benim arabamın lastiğini keserdi ki ? Oyun oynarken bahçelerine mi girmişti .Allah'ım ya, sabır! Ne yapacaktım şimdi taksi bile mi çağırsam acaba? Başka çarem yoktu zaten. Telefonu açıp bulunduğum konuma bir taksi rica ettim. İlk olarak hastanelere bakacaktım. Eğer yardım için oradan alındıysa hastanelerden birinde olmalılardı. Siren sesiyle başımı yola çevirdim. Ah ambulansa haber vermiştim şimdi ne diyecektim ben. Ambulans sitenin girişinde tam önümde durdu.
Aşağıya inen sağlık görevlilerinden birisi de hastanın yerini sordu. Bende bir olay nasıl karmaşık anlatılabilirse öyle anlattım Sonunda gönderdim yani onun hemen 10 dakika sonrasında taksi geldi .Bize yakın olan bir hastanenin yerini söyledim .Yola çıktık. Ona ne olduğunu nasıl o hale geldiğini düşünüyordum gecenin bir saati bizim binaya ne için gelmişti acaba yardıma ihtiyacı falan mı vardı da gelmişti, yani tabi ki bir şeyler olmuştu ve yardıma ihtiyacı ardı . Neler olduğunu onu bulunca soracaktım ama sadece şuanda tek isteğim güvende ve sağlık durumunun iyi olmasıydı.
MERHABAA SEVGİLİİİ ARKADAŞLARR
BU BÖLÜMDE BURAYA KADARDI EĞER BURAYA KADAR GELİP OKUDUYSANIZ İÇTENLİKLE TEŞEKKÜR EDERİM. YORUM YAPIP OY VERİRSENİZ SEBVİNİRİM
GÖRÜŞMEK ÜZEREEEEEEEEE :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALKIN ALKAN
Fiksi RemajaAlkın Aktan ,kalkan gibi ehe. Kendimizle konuşmayı biz seviyoruz çünkü çok kimsemiz yok canım arkadaşım.