1 Bölüm

102 6 2
                                    

Annem hayata veda ettikten sonra derslerimle ve arkadaşlarımla ilişkilerimi kestim. Daha 17 yaşında bir kız olarak hayata erken küstüm. Babam da derslerim yüzünden beni teyzemin yanına gönderdi çünkü teyzem matematik öğretmeni. Ben annem ölmeden önce, dersleri iyi normal biriydim ama annem meme kanserinden hayata veda ettikten sonra insanlardan biraz elimi eteğimi çekmiş tim. Ailem ne çok zengin nede fakir, babamla birlikte yuvarlanıp gidiyorduk işte. Önce ankarada yaşıyorduk şimdi ise istanbula teyzemin yanına gidiyorum. Babamla vedalaşmayı hiç istemiyordum ama sonradan bunun bana iyi geleceğini anladım. Yolculuk sırasında babama :

"Baba haftasonları geliceksin dimi bak söz verdin" dedim

"Ececim sana sözüm sözdür"

Babam çok tatlı dilli bir adamdır bir yüzümü buruştursam ne istersem yapar iyidir ya. Derken yolculuğumuz bitti. Aslında teyzemlere gitmeyi başta istemesemde, anneminde onun kardeşi yani onun bir parçası olduğunu düşündüm böylesi daha iyiydi. Evin kapısından girerken babamı yolculayıp arabaya binmesini bekledim. Teyzem beni büyük bir sevınçle karşıladı. Onlarada bayadan beri gitmiyordum meğersem evlerinden taşınıp bir sitede oturmaya başlamışlar. Sitenin koca havuzu yaklaşık on tanede iki katlı müstakil evi vardı. Teyzem bana odamı gösterdi ve evin içini tanıttı. Odanın kapısınada hoş geldin ece yazmışlar ya yerim onları ben. Teyzemlerin çocukları yok bende onların bi manada çocuğu olacağım. Eniştemse emlakçı ve iyi birisi.

"Ece kızım hadi akşam yemeğine" diye bağırdı teyzem ta merdivenin başından

"Tamam teyzem geldim" diyerek hoplaya zıplaya aşağıya indim.
Sofrada okul mevzularından bahsettik eniştem bir anadolu lisesine gideceğimi söyledi. Ne kötü yarın pazartesi ama okul kıyafetlerim yok işte bu okula gitmemek için bir bahane derken.

"Ececim biz senin bedenini babandan öğrendik kıyafetlerini de yaptırdık yani yarın okula başlarsın. Okuldan geldikten sonrada alışverişe çıkarız olurmu" dedi teyzem hayallerimin suya düşüşünüde izlemiş oldum.
"Olur teyzem seni kırmak istemem ve karnın doydu ben yukarı çıkıp kıyafetlerimi yerleştireyim" ikiside başıyla onayladıktan sonra odama geri çıktım. Erkenden uyumak istiyordum çünkü yolculuk biraz ağır gelmişti.

Sabah hava az çok iyiydi teyzemin odama koyduğu formaları bir çırpıda giydim ve hızla aşağı indim. Eniştem:
"Prenses günaydın" dedi. Eniştem hep bana prenses derdi. Adımımı unutuyo yoksa bilerekmi söylüyo bilemiyorum.

"Sanada günaydın enişte, o yine teyzem döktürmüş galiba"

"Valla ne bileyim yaptım birşeyler " dedi teyzem.

Hemen sofraya oturduk. Ağzıma bir şeyler tıkıştırdıktan sonra, teyzem bana :

"Seni yan tarafata oturan Ayşegül teyzenin oğlu Burak götürücek okula hemde aynı sınıftasınız" dedi

"Kız yokmuydu be teyzem neysede kaydımı yaptırdınızmı ?"

"Evet, evet bir hafta önce hallettik, hadi Burak seni dışarıda bekliyor" bende ofluya puflaya teyzenin bana aldığı çantaya bir defterle kalem sıkıştırıp evden çıktım. Sitenin kapısından çıkarken, elinde telefonuyla uğraşan bir çocukla çarpıştım çocuğun yüzüne bile bakmadan hemen siteden dışarı çıktım ve Burak ı beklemeye başladım. Arkamdan seslenen birini duyunca o tarafa baktım ve bana koşan birisini gördüm yanıma gelerek ;
"Ben burak sanırım sende ecesin" dedi. Bende başımla onayladım,
"Biraz hızlı olmalıyız yoksa otobüsü kaçıracagız"dedi ve elimden tutarak beni sürüklemeye başladı. Uzun boylu sempatik ya aslında yakışıklıydı işte. Tam kanka olunacak bir çocuk sgsgahjak........

ARKADAŞLAR HER HAFTA BİR BÖLÜM YAYIMLAYACAĞIM VE DAHA UZUN OLACAK. UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: May 14, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Tek BaşınaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin