California Beach

Rozdział 1

Cały dom wypełniała głośna muzyka, a ja miałam ochotę magicznie zatkać sobie czymś uszy, aby móc choć na chwilę od tego odpocząć, bo sześć dni w tygodniu, gdzie mój ukochany brat postanawia łaskawie dać mi odpocząć od piątkowych melanży w naszym domu to o wiele za mało. Szczególnie dzisiaj, gdy jako kapitan drużyny futbolu i syn wokalisty jednego z najpopularniejszych zespołów w Los Angeles ukończył ostatnią klasę liceum stwierdził, że przecież to idealna okazja do urządzenia imprezy na połowę okolicy. Tym oto sposobem wszędzie kręciło się mnóstwo ludzi z czerwonymi kubeczkami w rękach, które wypełnione były alkoholem zabranym z kuchni, robiącej aktualnie za samoobsługowy bar. Niektórzy tańczyli do najnowszej piosenki The Weeknd, inni stali obok bilarda, gdzie rudowłosy chłopak zawzięcie starał się trafić czarną bilę, żeby wygrać z jakimś blondynem, po drodze szło zauważyć też pary całujące się i przypuszczam, że połowa z nich chętnie skorzystałaby z sypiali, gdyby nie fakt, że zamknęliśmy wszystkie na klucz.
I może nie przeszkadzałoby mi to jakoś bardzo, gdyby nie fakt, że zdecydowanie jestem osobą, dla która ceni sobie ciszę i spokój, a w towarzystwie tak wielu ludzi, których przeważnie nawet nie znam czuję się łagodnie mówiąc nieswojo. Miałam tak od dziecka, ale nigdy na to nie narzekałam. Wolałam siedzieć zamknięta w swoim pokoju słuchając piosenek, z których tekstami się utożsamiam, czytając książki lub oglądać kolejne odcinki skins, wzdychając do urody Effy Stonem.

Przeglądałam social media, stojąc przy jednej ścianie w korytarzu naprzeciwko lustra, w które co chwile obsesyjnie spoglądałam, poprawiając swoje czerwone włosy do ramion, które ewidentnie miały dzisiaj zły dzień, bo od rana za nic nie chciały się ułożyć, a na dodatek wiatr na dworze popsuł to, że rano zawzięcie je prostowałam, aby na zakończeniu roku szkolnego wyglądać jakkolwiek.
Miałam na sobie czarny top na ramiączkach, a na to zarzuconą koszulę tego samego koloru w białą kratę. Niebieskie, jeansowe spodenki z podwiniętymi nogawkami, odkrywały moje dosyć szczupłe nogi, które zawsze lubiłam, tak samo jak swoją figurę. Ogólnie mój wygląd nigdy mi nie przeszkadzał i mimo niedoskonałości akceptowałam siebie w pełni.
Byłam akurat w trakcie oglądania relacji na instagramie, gdzie Kylie Jenner pokazywała odcienie cieni do powiek ze swojej nowej kolekcji kosmetyków, kiedy dobrze znajomy głos mi przeszkodził.

-Sarah Claire Davis! - Krzyknął typowo pijackim tonem Stanley. Podszedł do mnie, lekko się przy tym chwiejąc. Uśmiechał się szeroko i spojrzał na mnie z tym swoim pozytywnym blaskiem w oczach. Trzymał dwa kubeczki wypełnione piwem, które przy okazji rozlał przez jego nadmiar w plastikowym naczyniu. - Napijesz się? - zapytał, podając mi jeden z nich, ale od razu pokiwałam głową ze skrzywionym wyrazem twarzy.

-Nie, Stanley - odpowiedziałam stanowczym tonem, patrząc na niego poważnie, na co mój brat jedynie przewrócił oczami.

-No już nie bądź taką pizdą, jest początek wakacji, więc myślę, że powinnaś się wyluzować, a rodziców nie ma w domu, więc okoliczności jak najbardziej sprzyjają - ciągle zachęcał mnie, nie dając za wygraną i chwilę rozważałam wzięcie kubeczka, jednak finalnie się powstrzymałam.

-Dziś nie mogę, muszę odwieźć Camerona i Heather -uśmiechnęłam się lekko w jego stronę, a on odpowiedział mi na to kiwnięciem głową ze zrozumieniem - Swoją drogą wiesz
może, gdzie oni są?

-Heather lizała się przed chwilą z jakimś typem przed łazienką, z Cameronem gadałem jakieś dwie minuty temu, jak palił zioło na tarasie, więc pewnie gdzieś tam się kręci - odpowiedział jak gdyby nigdy nic, wzruszając przy tym ramionami. Przytaknęłam głową i wyminęłam go szybko, szturchając przy okazji jego ramię. Po wiązance przekleństw, które usłyszałam jestem w stanie wywnioskować, że przez mój gwałtowny ruch wylał na siebie piwo, jednak nie oglądałam się w tył i zaczęłam odszukiwać wzrokiem moich przyjaciół, co po dłuższym czasie mi się to udało.