'bu kahrolası ayrılıkların gözü kör olsun
K.
bir daha satırlarıma uğramayacaksın dediğim günün yenilgisini taşıyorum öpemediğin omuzlarımda
lakin bu yenilgi eskiden korkunç gelen bir gerçekle yüzleştiriyor beni
adına adadığım satırlarımın yavruları gün geçtikçe ölüyor
her birini dudakları kanlı suskunluğun öldürdü
suçlayamıyorum seni
gönlüm bi deli vurgundur sana
fakat korkuyorum
korkuyorum çünkü hâlâ
gönlümün zaafısın
korkuyorum çünkü
seni hiç delicesine öpmek istememişim gibi konuşamıyorum
iki kelamına vurgun olduğumu söyleyemiyorum
belki de söyleyemediklerinden ötürü gönlüm bu denli feryat figandır
çoğu zaman seni düşünürken buluyorum kendimi
hoş , gün yirmi beş saat olsa
yirmi beş saatimi de sana adayabileceğimi bilmezlikten gelerek yazıyorum bu cümleyi
sadece merak ediyorum
özlemimle yaşlanıyor mu gözlerin ?
bu sorunun getirdiği bir burukluk var şimdi yüzümde
biliyorsun
ben kıyamazdım damlalarına
her bir damlan
gönlümde büyüttüğün karanfillere can verirdi
lakin sen
sen ve senin öpmeye doyamadığım parmak
uçların
her damlamda yeni kağıttan gemiler yapardı
hatırlamıyor musun
hıçkırıklarım geçince gemilerin de çözülürdü
yine limanında bulurdum kendimi
yuvamda bulurdum.
lakin bir yuvam yok artık
onlarca soru biriktirdim
gelmediğin , kaçışlarına sığındığın her bir gün için
şimdi yazılarımda sana yalnızca "sen" olarak hitap ederken
nar çiçeklerimi küstüren sorular var parmak ucumda
sevemediğin her an için yas tutar mısın?
hıçkırıklar doldurur mu nefeslerini ?
pişmanlık sarar mı yüreğini?
kaçmaya meraklı adımların bir kez olsun durur mu yerinde ?
biliyorum ansızın gelen sorulara suskunluğunla cevap verdiğini
habersizsin iki kelamına tutunacağımdan
tebessüm etmekten başka ne gelir ki elden ?
sonuçta
burada yasını tutmanın ne manası var sen başka gönüllerde huzurla gülümserken ?
içimin taşkınlığındandır bu söylediklerim
kırgınım , yarım bıraktın beni
şimdi de yararı olmayacak bir çırpınıştasın
seni , benden daha güzel sevebilecek başka birisi olmayacağına inandırıp
bir başkasına gülümsüyorsun
buraya gelip sana sancılılarımı bıraktıktan sonra
hiçbir şey olmamış gibi zamanımı sancılarımı azaltması dileğiyle gülüşlerimle devam ettirmem çok acı verici
her gün bir önceki günden daha çok özlüyorum seni
yarım bırakmak istiyorum seni
senin yaptığın gibi
ama bunu yapmak istemediğimi biliyorum
belki de bu asıl yapmam gereken şeydir ama
bu ihanetmiş gibi geliyor
ben daha beni bir başkasının sevmesine dahi hazır değilken
söylesene
aralık ayı sevişmelerimizin yerini
bir başkasının aralık ayından daha soğuk kollarında ısınışların mı aldı ?
sahi
aralık gecesi sevişmelerimizi , ne çabuk unutuverdin böyle?
korkuyorum
ya bir gün adını dahi anmak istemezsem
kesik kesin sızlanışlarım dahi almışken adını ?
hiç aklına geliyor mu
tüm bu kaçışların sonunda
gerçekleştirmek istediğim tüm hayallere lanet edersem?
geçmemişken benden
mişti dersem sana
işte bunlar bunlardır can noktamı en çok yaralayan düşünceler
seni her yerde her şekilde hayal etmeme neden olduğun için çok kızacağım demiştin
üzgünüm
sen bu kelamları adıma adarken
eylül ayının buhranını bir başkasıyla paylaşacağını düşünememiştim
şimdi sana güvende hissettiğin
huzura kavuştuğun
kim bilir öpücüklerle şımartıldığın kollarda
iyi geceler dilerim
nitekim
beni mürekkebimin soğukluğuna tezat
adına adayacağım şiirlerimin yanışları bekliyor.Uzuun bir aradan sonra yeniden merhaba karanfillerim sona doğru geliyoruz daha doğrusu yarım kalacak sonlara sizleri seviyorum yarım kalmışlıklarda görüşmek üzere 🖤