still with you(დასრულებული)

1

საქართველო

-დედა რახდება?
-არაფერი ჩემო კარგო უბრალოდ რაღაცის თქმა მინდა.
-რისი?
-კორეაში გადავდივართ საცხოვრებლად.
-მოიცა შენ რა?
-თან კარგი სამსახური და ანაზღაურებაააა, ყველაფერი წინასწარ გავამზადე საბუთები, სკოლის საბუთები და ასე შემდეგ.
-კარგი მაგრამ იმ ენაზე როგორ დაილაპარაკებ.
-შენ დამეხმარები შენ ხომ კორეული იცი?
-კი.
-მოდი დედიკოსთან-
მარიამი დედამის ჩაეხუტა, ამ დროს გამოვიდა ნუცა.
-დედა მე?
-მოდი შენც.
მარიამს გაეღიმა.
-ჩემი პატარა და საყვარელი დაიკო, როგორ მინდა შეგჭამო
უცებ ნუცას წაავლო ხელი და ჩაიხუტა გულში.
-დედა რაზე საუბრობდით?
-მე, შენ და დედიკო სამოგზაუროდ მივდივართ.
-მართლა როდის?
-მალე ჩემო პრინცესა.

სამი დღის შემდეგ კორეაში გაფრინდნენ მარიამი, მისი და და დედა.

-დედა იქ ვინმე დაგვხვდება?
-არა პატარა ბინა გვექნება და ვსო.
-კარგი.
-სკოლის საბუთები შენ ხომ გაქ?
-კი.
-კარგი აბა წავიდეთ?
-კი.

მარიამი, მისი და და დედა სახლში მივიდნენ, თან კორეის ქუჩებს ათვალიერებდნენ, მარიამმა ტაქსს ფული გადაუხადა და მადლობა გადაუხადა.
-დედა რამე საჭმელი ვიყიდოთ?
-კი ნუცი რას შეჭამ?
-ლობიანს.
-ლობიანი აქ არარის მერე დავაცხოთ ჩვენით მანამდე რამე სასმელი და წასახემსებელი ვიყიდოთ.
-კარგი დაიკო.

მაღაზიაში შევიდნენ და ცოტა პროდუქტები იყიდეს შემდეგ კი სახლში წავიდნენ.

-დედა ძალიან ლამაზი სახლია-
ნუცა სახლში დადიოდა.
-ხო ერთი ოთახი, აბანო, პატრა სამზარეულო და დიდი მისაღები.
-კარგი მაშინ ბარგი ამოვალაგოთ და ვითამაშოთ(ნუცა)

ბარგი ამოალაგეს და საღამოხანს უკვე ყველაფერი მზად ქონდათ, მარიამი აივანზე იჯდა, როდესაც მასთან დედამისი მივიდა.

-როგორ ხარ?-ჩაი დალიე
თან ჭიქა გააწოდა და გვერიდთ მიუჯდა მარის.

-ლამაზი ქალაქია სეული მაგრამ აქ წამოსვლა დაუფიქრებელი და სწრაფი?
-არვიცი შვილო რა გითხრა.
-ისე ძალიან მომწონს აქაურობა.
-მემგონი მეგობრებსაც გაიჩენ?
-კი ნუ ღელავ.
-სკოლის ფორმა ხვალ ვიყიდოთ.
-კარგი.
-მაშინ წადი ახლა დაიძინე.