Indelibly Indebted (ON-HOLD)

PROLOGUE

CZARINA LEIGH doesn't know what to do, she felt hopeless by thinking about her mom fighting for life. She lost her father and it hurts like hell when her father died,  it pain her so much and she can't even think of her mom dying too.  She silently cried in so much anticipation, uncertain about what will happen if her mother would leave her alone.

Dumating ang kaibigan nya at kinumusta sya at ang lagay ng kanyang ina. Nanghihina nyang sinagot ito at ipinaliwanag ang nangyari kanina.

Tinanong din nito kung ano ang magiging resulta napayuko siya at sinagot ito, "Hindi ko pa alam Aira, wala pang resulta."

She is bothered about the condition of her mother, inatake ito kanina kung kaya't nawawalan sya nang lakas ng makitang naghihirap sa paghinga ang kanyang ina. Her mom doesn't deserve the pain, she was a great and responsible mom why does she need to suffer this much. Wala pa man ay nanlulumo na akong napaupo at natulala habang naglalaro sa isipan nya ang mga maaaring mangyari.

Paano nya kakayanin ang lahat 'pag nawala na ang kanyang pinakamamahal na ina na tanging nag-iisang pamilya nya, wala syang kakilalang kamag-anak na iba maliban sa mga magulang nya. She felt hopeless, negative  thoughts clouded  her mind what will happen if her mom will not survive, mukhang ikakamatay nya pag mangyari iyon  sa ina.

"Nandito lang ako, kami ni Migo para sa iyo 'wag kang mawalan ng pag-asa," pagpapalubag loob ng kaibigan ko.

Somehow she is  lucky to have friends who can rely on, a friend who can join her to grieve about her problems. Alam niyang walang maibigay na pinansyal na suporta sa kanya ang kaibigan pero alam nyang dadamayan sya nito. Her mind is clouded with complexities, minding about the condition of her mom she's also wondering how to compensate the bills.

Her friend knows what she was deeming, napatango tango ito at niyakap siya, ilang minuto muna ang itinagal nito sa tabi niya bago ito nagpaalam na umalis na.

Agad niyang sinalubong ang doktor na umasiste sa kanyang ina nang inatake ito. Kinakabahan man ay tinanong nya pa rin ang kalagayan ng kanyang ina.

"Well to tell you frankly Ms. Fuentes, your mother might suffer from that again, her heart is getting weaker so I suggest that she should undergo an operation." Agad siyang napatango at bahagyang napasandal sa pader, nanlalambot ang kanyang tuhod sa mga narinig. Nakasalalay ang buhay ng kanyang ina kaya agad niyang tinanguan ang doktor at hiniling na gawin nito ang lahat para mapagaling lang ang kaniyang ina.

Czarina was too preoccupied about the dilemma she's facing, she isn't aware that someone entered the room. Ang malamyos na tinig ang nagpabalik sa naglalakbay niyang diwa.

The woman in mid-forties, wearing a designer clothes with luxury bag, standing elegantly with a heart-shaped face claiming her beauty in a single glance. Her white complexion is radiant, all in all her aura screams wealth and power.

"Sorry po ma'am, sino po sila?"nagtatakang tanong ko, posible namang nagkamali ng pinasok na kwarto ang ginang. Tinanong nito ang pangalan ko at kung anak ba ako ni Carina at Leandro Fuentes na agad ko namang tinanguan. Ngumiti ito ng tipid at iginaya ko na umupo sa bakanteng upuan.

"Kaibigan ako ng Mama mo hija. You might not remember me. Ako nga pala si Isabelle," pagpapakilala nito, ngunit nang aabutin ko na sana ang kamay na iniuma niya ay agad nya akong hinila at mahigpit na niyakap. Nagulat man ay natahimik na lang ako at ginantihan sya ng yakap,  napagpalagayang loob ko naman agad ang ginang dahil sa mabait na pakikitungo nito.

"How's she? May maitutulong ba ako? How many years had passed, buti na lang at nahanap ko kayo pero ganito pa ang maaabutan kong kondisyon nya,"  ani nito habang pinagmamasdan ang nakahiga nyang ina.