Indelibly Indebted (ON-HOLD)

CHAPTER 5

"CAN we just stay platonic in our relationship?" I bravely asked him. His aura became dark as he angrily glare at me. I slightly bit my lower lip avoiding his deadly glare. Ayoko lang naman na mag-expect sa lahat ng pinapakita nya. I don't want to hurt myself, I need to avoid being too attached to him. Habang maaga pa iiwasan ko na sya, lalo pa't ang tingin sa amin sa opisina ay sekretarya at boss lang.

Habang 'di pa malalim ang nararamdaman ko sa kanya kailangan ko ng pigilan ang nararamdman ko. Kinasal lang naman kami dahil yun ang kapalit ng pang-gamot ni Mama, at kinasal kami ng pasikreto sa tao.

"What the hell do you mean?" dumagundong ang malamig na boses nya na nagbigay ng kaba sa dibdib ko. Hindi sya sumigaw pero nararamdaman ko ang galit sa boses nya. Kinakabahan akong napaatras at nagtatangkang umalis ng hinila nya ang kamay ko.

"Talk or else I'll punish you. Don't test my patience Czarina Leigh," ani nito sa buo kong pangalan. My heartbeats crazily beats as I hardly bit my lower lips. Inangat ko ang tingin ko sa kanya, nang magtama ang mata namin agad na lumamlam ito nakita siguro ang takot sa mukha ko.

"B-bitawan mo muna ako at mag-uusap tayo ng masinsinan," saad ko dahil nasasaktan na ang pulso ko sa hawak nya. Imbes na bitawan ay hinawakan nya lang ang kamay ko at inaya akong umupo sa kama namin.

Wala na siyang nagawa at naupo na din sa tabi ng asawa. Napabuntong hininga muna ako at tska nagsalita, "A-ayoko naman na masira ang relasyon niyo ni Lauren. Kaya kailangan nating maging platonic sa isa't isa. Hindi ako magiging hadlang sa relasyon nyo, hahayaan kita at hahayaan mo din ako."

Nanatili syang tahimik habang hawak pa rin ang kamay ko. Akmang tatanggalin ko ito mula sa pagkakahawak nya ng pinigilan nya ako.

"I-i'm sorry about that, hindi ko nasabi sayo ang tungkol kay Lauren 'cause I feel it's not important to tell you," he calmly said while his voice sounds pleasing.

I remained silent and waiting for him to continue but he didn't talk again, kaya naman tiningnan ko ang mukha nya.

His cold gray eyes looking at me intently, I can't tell the emotions playing in his mysterious stares. He seems so lonely by the way he look at me.

"Galit ka pa ba sa 'kin?" tanong nito habang nilalaro laro ang kamay ko. Agad akong napa-iling sa sinabi nya.

"Pwede mo na bang bitawan ang kamay ko Kleint?" naiilang na tanong ko. Pero hinila nya lang ako pahiga at agad na yumakap ang libre nyang kamay sa baywang ko.

Agad akong napasinghap dahil sa lapit ng katawan namin, I tried to distance myself from his grip but he just pull me closer and hug me tightly.

Later he murmured something, his hot minty breath touching my earlobe that makes my heart beats erratically again.

"Let's sleep this way hon, I miss cuddling with you," he murmured in low voice. Ano na naman itong kasweetan nya, mas mahihirapan akong pigilin ang nararamdaman ko lalo pa't pamilyar sa'kin ang presensya nya.

I nodded as an answer while he hugs me tightly while I dozed off to slumber.

"Izach! Please don't do this to me," iyak na sabi ko. I can't clearly see his face, nakatalikod ito sa kanya habang humahakbang na palayo mula sa kanya.

She tried to scream his name again but he didn't even look back. Kaya't hinabol nya ito ngunit nahuli na sya dahil bigla na lang syang napatapon ng pagkalakas-lakas.

"No!" I scream while panting and catching my breath.

"Hon! Anong nangyari?" tarantantang tanong nito sa asawa. She cannot even utter any words because of what she feels. Her hands are trembling while she is quivering from fear.