Just for the Cameras | HyunChan

Bölüm 2- Bu ilk öpücük

Hala gülüyor olan 6 şapşalı susturmaya Chan'ın attığı kalem yetmemişti belki ama yönetmenin bakışı yetmiş ve artmıştı bile. Usulca ışığın arkasına geçmiş yönetmenin Hyunjin ve Chan'la konuşmasını izliyorlardı.

Yönetmen direktifler veriyordu çekim sıraları gelmiş ikiliye. Hyunjin aklındaki soruların cevabını bulmuştu. Yönetmen oldukça tutkulu bir öpücük bekliyordu onlardan. Zaten şarkıya da bu yakışırdı. Önce ikisinin mutlu anıları çekilecekti çünkü daha sonrası için setin biraz dağıtılması gerekiyordu. Bu yüzden de yemek masasında başladılar. Chan köşede bekleyen çocuklara bir bakış attı kameraların hazırlanmasını beklerken ancak ışığın arkasında durdukları için pek göremiyordu yüzlerini. Yönetmenin başlıyoruz uyarısıyla Hyunjin'e döndü yüzünü. Müzik başladı, küçük bir yemek masasında karşılıklı oturuyorlardı. Önlerindeki masa bir sürü yemekle donatılmıştı. Güya Hyunjin yapmıştı bunları Chan için solo çekimlerinde. Chan yönetmenin isteği üzerine "musmutlu çift" rolüne büründü hemen. Sol eliyle masanın üstünden Hyunjin'in elini tutuyorken sağ eliyle de Hyunjin'in ağzına yemek götürüyordu. Klasik mutlu çift sahnelerini bilirsiniz, işte onlardandı bu sahneler de. Chan ikinci kaşığı Hyunjin'in ağzına götürürken yanlışlıkla yanağına değdirdi. Hyunjin'le beraber gülmeye başladılar ortamın da verdiği gerginliğin bir getirisi olarak. Chan gülmeleri azalınca usulca tekrar elini kaldırıp sildi Hyunjin'in yanağına değdirdiği kısmı. Romantizm yoktu bunu yaparken aralarında, ya da hızlanan kalp atışları olmadı ikisinde de. Yıllarca beraber yaşamışlardı onlar, daha neler neler yaşamışlardı beraber. O yüzden kimse garipsemiyordu bu tarz durumları üyeler arasında. Sadece dalga konusu yapıyorlardı birbirlerini kızdırmak için, o kadar.

"Çok özür dilerim elim kaydı, tutturamadım ağzını." Dedi Chan yönetmene dönerek. Onu kızdırdığını düşünmüştü ama arkasını döndüğünde yönetmeni kaydı incelerken buldu.

"Sorun değil, sorun değil. Doğal durdu, koyacağız bunu da." Chan'ın içine su serpmişti bu. Yalan söyleyemeyecekti Chan'ı bile geriyordu bu adam. Tek bir sahne için 1 gün uğraştıklarını hatırlıyordu daha önceden.

Böylece bir sonraki sahneye geçmiş oldular. Burada yemek sahnesinden bir sonraki ana geçiyordu. İkili keyifli bir akşam yemeğini bitirmişti ve Chan'ın Hyunjin'i kucağına alıp birlikte gülerlerken yatak odasına götürmesi gerekiyordu. Neticede aşk sarhoşu bir çiftti onlar. Hyunjin de Chan da çok yorgundu, bu yüzden sualsiz ne deniyorsa uymaya özen gösteriyorlardı. Yine yönetmenin direktifleriyle çekildi bu sahnede. Yemeklerini bitiren ikili sofrayı kimin toplayacağıyla ilgili tatlı bir münakaşaya girmiş gibi gözükürken Chan sofrayı boşverip Hyunjin'i kucaklıyor ve Hyunjin kıkırdarken omzuyla kapıyı açan Chan Hyunjin'i yatak odasına sokuyordu. Soktu da ancak yönetmen sonraki an için kararsızdı. Chan kucağında Hyunjin'le yönetmenin karar vermesini bekliyordu. Başını eğip Hyunjin'e baktı.

"İneyim mi? Çabuk karar verecek gibi gözükmüyor." Chan düşündü. Sahnenin aynı görünmesi için bölünmemesi önemliydi yoksa tekrar aynı açıyı ayarlamaları gerekecekti ve böyle mükemmelliyetçi bir yönetmen varken de bu çok uzun sürerdi.

"Birazcık daha duralım karar veremezse inersin."
"Tamam Chan hyung tamam en kaslı sensin" diye dalga geçti Hyunjin onunla. Chan güldü.
"Ama çok iyi sevgili olmadım mı? Yatağına bile taşıyorum seni, tam bir centilmenim. Sevgili olmak için doğmuşum resmen" deyip güldü yine Chan. Dalga geçiyordu tabii ki. Ama bu sorusu Hyunjin'i düşündürdü biraz. Chan'la beraber güldü tabii canım diyerek ama bir yandan da gerçekten Chan hyungunun nasıl bir erkek arkadaş olacağını değerlendirdi. Gerçekten çok kibar biriydi, üstelik yakışıklıydı da, ondan daha yeteneklisini görmemişti, hepsine çok iyi bakıyordu, ayrıca kaslıydı da, bu hoşuna giden bir şeydi Hyunjin'in-