Maaga akong gumising dahil dapat raw maaga ako sa factory.
Naligo na ako, nagbihis at nag ayos. Pababa na ako ng stairs ng nag ring ang phone ko. Pagtingin ko si mommy.
"Yeah mom, hello."-Me
"Goodmorning darling margarette! So are you ready for your big challenge?? Hihihihi.. Goodluck dear." - mom
"Tsk. Seriously mom? You wake up this early just to call me and say goodluck? Owwww mom, how sweet!*note the sarcasm* and mom by the way, thanks. Im on my way to the factory." Sabi ko habang sumasakay sa sasakyan. Di ko na dinala si manong driver. Kaya ko naman, ehh. May mga panahon lang talaga kasi minsan na tinatamad akong mag drive .
"De, gusto lang talaga kitang tanungin kong okay ka lang? At kung ready ka na? Basta just enjoy. Mingle from the heart :) bye"- mom said and ended the call. Ang hilig talaga ni mommy mag end ng call without letting me say 'goodbye' to her. Psh , yaan na nga. At tsaka? Enjoy!? Pano ko naman maienjoy kung mga dukha ang mkakapiling ko boung linggo! Psh.>_>
Nakarating na ako sa factory. Andaming tao!!!
May mga nakawheelchair, naka tungkod, nakasaklay, at ano ano pa.
Ano ba naman yan!! Kinuha ko muna ang alcohol sa bag ko at nag lagay. Sus maryosep! Baka anong sakit pa ang makuha ko dito.
Di pa ako lumabas ng sasakyan at tinawagan ko muna si mom.
"Oh yes darl---"- di ko na pinatapos si mommy.
"Mom! I'm backing out!"- matigas kong sabi
"What? Tsk. Diba napag usapan na natin to?? Paano na ang porsche mo?"-mom
"Mom! Can't you just give it on my debut? As a gift? Why do i have to suffer like this just to get the things that i want?"- ako
"Margarette, anong turo ko sayo? Diba nga, dapat bago mo makuha ang isang bagay, pinaghihirapan muna. Buti nga yan lang yung hiningi naming kapalit sayo ehh. At tsaka sandali nga. Bakit ba nagbago ang isip mo diba okay na naman to kagabi pa?" - mom
"Ehhhh!! Mom!! From the first place, i dont agree with this idea. It was just... I had no choice."- ako
"Can't you please stop protesting? You're being stubborn again! This is the only favor your dad and i ask from you. Can't you just...do it...for us? Pleeasee? "-mom
"But what if mahawa ako sa mga sakit nila??? Mom!!!"- protesta ko
"Sakit? Don't worry, bago mo pa yan naisip, naisip na namin yan ng dad mo, sinigurado namin na walang nakakahawang sakit dyan. Bakit? Nakakhawa ba ang pilay? Bulag? Pipi? At bingi? Mga normal na kapansanan lang ang andyan scarlette. Kaya wag ka nang umarte dyan!"- mom
"Ugh, k fine."- wala na akong nagawa. Tapos inend ko na ang call. Oo ako ang unang nag end.
Bumaba na ako ng sasakyan at sinalubong naman agad ako ng mga taong may kapansanan.
Umurong ako kasi baka madaganan nila ako,"Uhh. Uhm.. Excuse mee... Excuse me lang po, paraanin nyo ako, tabi ng kaunti, paraanin nyo po ang boss namin. Ms.SM halika na po. Excuse."-
sabi ng secretarya ko.
SM ang tawag ila sakin dito. Mabuti na yung ganun. Dahil ang haba ng pangalan ko. Pumasok na muna ako sa opisina upang mag refresh.JOEY's POV
May sasakyang dumating. Napatingin agad kami dun.
Mukhang babae ang nasa loob. Ba't antagal niyang lumabas? Nahihiya ba sya sa kapansanan niya? Sus. Pero ang sosyal naman nyang may kapansanan. ,ay sasakyan pa talaga. Ayan. Ayan, bumukas na ang pinto at parang nag slowmo ang lahat sa paligid. Ang gaandaaa niyaaaa.....
Natulala talaga ako sa ganda niya, grabe!!! Kung pwede ko lang sana sya lapitan kaso.... Di pwede eh. Nakawheel chair ako, napilay kasi ako dahil sa aksidente. Basta mahabang storya. Papalapit na sya.
"Huyy! Tulala ka dyan . Boss natin yan wag kang assumero" nagulat ako ng may pumitik ng noo ko. Paglingon ko si Fred pala. Ang matalik kong kaibigan sa Disabilities Organization. Pilay siya.
"D-di n-nohh!!" Agad kong sabi, boss pala namin sya?
"Asuus, di daw" patuloy parin sa pang aasar si Fred. Di ko nalang pinansin kaya tumahimik na . Mehehehhe,
Narinig naming nagsalitanna yung sekretarya nung magandang dalaga na boss raw namin.
"Uhm so guys, let us welcome the daughter of the owner of this Ruiz's High Class Clothing factory, Ms. Scarlette Ruiz. A round of applause please" sabi nung sekretarya niya, tapos nakita kong lumabas na sya at pumunta sa gitna at nag smile, ang ganda ng ngiti niya!
"Uhmm , hi? " parang naiilang sya, parang... Napipilitan lang?
"Uhh so, pasensya na kayo ah. First time ko kasi tong mag lead ng dination para sa isang organization. So ah,. You can call me Ms.SM . Wag na scarlette okay? So uhh. I hope you'll enjoy."- tapos nagsmile nalang sya at pumunta na sa line up kung saan magbibigayan.------
A/N: Helloooo poooo:) ang init ponkasi ng panahon kaya di ako makkasulat ng tama. Hahhaha de, joke lang, so, sa susunod po na chapter magsisimula na po ang lovestory. Hihihi. Better watch out guys! Sorry po talaga dito ahh... HihihihiParamdam naman po kayo kung may nagababasa ba neto, nawawalan ako ng gana na magupdate eh ;(
BINABASA MO ANG
Mr. Imperfect meet Ms. Perfectionist
Teen Fiction"I love you" will that three words enough for you to believe that she really loved you despite of your imperfection? You have your disablities. She wants everything to be perfect. Even the one she loved, should be perfect in her eyes. She's perfect...