Öncelikle bu kitaptaki her şey kurgudur ona göre okumaya başlayınız. Okurken rahatsız olacaksanız acilen bu kitabı kütüphanenize eklediyseniz çıkarın. Saygı çerçevesinde yorum yapmayı unutmayın. Oy verirseniz de çok sevinirim sağlıcakla kalın :)
Hayatlarımız hakkında hep pozitif cümleler söyleyip moralimizi yerine getirmeye çalışan insanların bizlere söylemediği bence, en temel acı gerçeklerden birisi ve hayatın en temel kanunu oluşturduğunu düşündüğüm cümle; 'Herkesin bu hayatta bazı konulardan ebediyen eksik kalacağı ve hiçbir zaman tekrar yerini dolduramayacağını..' söylemeleri gerektiğini düşünüyorum. Böylece, yaşantımızın acı gerçeğinin yüzümüze vurulması pembe hayallerin içinde yüzmemize engel olur. Bu konu elbette ki tartışmaya açık ama bu cümle bana önceden söylenseydi, kendimi bunca zamana kadar bu konuda psikolojik olarak yormazdım.
Konunun ne olduğunu benimle beraber yaşadıkça anlayacaksın. Günler artık bitmek bilmiyor, borçlar kapıya dayanmış, kardeşimin okulundaki saçma sapan en fazla iki kere kullanıp atacağını bildiğim şeyleri isteyen öğretmenleri, annemin rahatsızlığı için kullandığı ilaçlar ve benim bunlara dayanacak gücümün kalmadığına dair artık bedenimin ufak uyarılar vermeye başlaması durumu özetler nitelikte. Şimdi her şeye küfürler savurarak kendimi odama hapsetmek vardı.. Lakin ben bunu yaparsam, paramızı kim verecek? İşten çıktım diyelim bir daha kim beni işe alacak? Tamam, dilendim ya da hırsızlık yaptım diyelim yakalanırsam anneme ve kardeşime kim bakacak? Cevaplarını direk söyleyeyim, kimse mesuliyet almak istemeyip kardeşime sahip çıkmayacak, annemin ilaçlarını fazlalık olarak görüp onu ölüme terk edecekler. Ben de ya müebbet yiyip içeriden hiç çıkamayacağım veya en sonunda intihar edeceğim. Bu durumda en masum ve en suçsuz olan kardeşimin yanacak olması ucunda olmasıydı gerçekten de bunca şeye katlanmaya çalışmazdım.
Şimdi asıl yıldızla sorulması gereken soru baban nerede? En başından başlayarak, bu durumda olmamızı kısaca özetleyeceğim. Babam ve annem ergenlik yıllarında birbirlerine karşı bazı duygular hissetmeye başlamışlar. Annem, babamdan hoşlansa da aynı durum babam için geçerli değilmiş. Babam, annemin güzelliğine ve onunla yaşayacağı sex hayatına karşı ilgi duyuyormuş ve bu durumu fazla belli etmemeye çalışıyormuş. Çünkü annem eğer bunu anlarsa anında iletişimi kesermiş. Zamanla artık hayatlarını evli çiftler gibi geçirmeye başlamışlar. Bu durum annemin hoşuna gitse de babamı sıkmaya başlamış. Gün geçtikçe küçük tartışmalar yerini kavga almaya başlamış. İlk kavgalarını ettikleri konu annemin bu ilişki için bir şeyler yapmayan babama ayrılalım demesiyle başlayıp, babamın anneme küfürler söyleyerek vurmasıyla son bulmuş. Annem, artık babamın bu son davranışından sonra bu ilişkinin zararlarının farkına varmış ve bu durum ona karşı nefret beslemesinin tuzu biberi olmuş. Sonra ki gün hiçbir şey belli etmeden babam işe gidince valizlerini alıp evi terk etmiş. Babam bu durumu öğrenince deliye dönmüş ve annemi aramaya başlamış. Annem başka bir eyaletteki arkadaşının yanına gitmiş. İlerleyen günlerde ilişkisinin tek taraflı olduğunu anlamanın verdiği üzüntüden dolayı bana olan hamileliğini dördüncü ayındayken öğrenmiş ve krizler geçirmeye başlamış. Arkadaşı artık bu duruma katlanamayınca annemin ona parasını verip hiçbir sorumluluk yüklemeyip babam hakkında konuşmasına rağmen arkadaşı, babamı arayıp durumu ona bildirmiş. Babam, annemi arabaya bindirmiş ve onu eve götürmüş. İşler bundan sonra daha karmaşık hale gelmiş. Ben, doğuncaya kadar babam, annemin alkol bağımlısı olduğunu iddia edip doktora bildirmiş. Evde her türlü ihtiyacını karşılayacağını söyleyip sorumluluğu üstüne almış. Bu aylarda annem evin içinde hapsolmuş, ağlayarak yardım istemesine rağmen kimse inanmamış ve babamın psikolojik baskısının da etkisinde kalmış. Babam, benim üç yaşıma bastıktan sonra anneme katlanamaz hale geldiğini bahane ederek depoya kilitlemiş. Annem tüm bu yaşananlardan sonra tanınamayacak hale gelmiş ama beni kurtarmak için hayatta kalması gerektiğini fark edince elinden geldiğince babamın yaptıklarını görmezden gelmeye çalışıyormuş. Bu olaylar yaşanırken annemin ailesi annemi bir kere arayıp sormamış bile. Babam ise hem annemi aldatıp hem de anneme tecavüz etmeye başlamış. On yaşlarımda iken annem tekrardan hamile kaldığını öğrenince yine kendine zarar vermişti. Hala dün gibi aklımda. Ama bu sefer babam şans eseri annemi ve kardeşimi ölümden kurtardı.
On beş yaşlarımda iken annem ile kaçma girişimlerimizden biri şükürler olsun ki işe yaradı ve annemle kenarda biriktirdiğimiz paralar ve benim için alınan bütün mücevherler ile Alaska'da 2+1 olan küçük bir ev satın aldık. Ama bu bizim için çok lükstü. Babam bizi bulamasın diye annem ile saçlarımızı boyadık kardeşimin saçını da kazıdık. Annem kendi kimliğini bu parayı kullanarak kaçak yollarla değiştirdi ve şu anki ismi olan Gloria'yı kullanarak iş başvurusunda bulundu. Kardeşim ve ben o sıralarda okula gidemesek de kardeşime temel şeyleri öğretmeye başlamıştım ve ek olarak haftanın belirli günlerinde takma ismim olan ve şu anda da kullandığım Perla'yı kullanarak pazarda çalışmaya gidiyordum. Her şey güzel gidiyor derken annem yaşadığı durumları kaldıramadığı için ileri derecede kanser olduğunu ve hastane de tedavi olması gerektiğini öğrendiğim zaman yıkılmıştım. Kenarda duran bütün kalan parayı da kendi kimliğime yatırmak zorunda kaldım. Ve komşularımızın da yardımı ile part time garsonluk yapmaya başladım. Bu sırada kardeşimi sabahları hastaneye götürüp iş çıkışı alıyordum. Ama bu para bize yetmeyince bazı günler part time iş olarak barda içki servisi yapmaya başladım. Kardeşimin kimliğini kullanamadığımız için devletten yardım alamıyorduk. Bu durumda kardeşimin acil olarak kimlik parasını denkleştirmem gerekiyordu. Kimlik parasının yarısını çalıştığım bardaki patronum, sonraki ay vereceği maaşımın bir kısmını avans olarak verdi. Bende çok geçmeden kardeşimin kimlik işini hallettim. Artık ismi Evan'dı. Evan'nın, kimliğinde ki yaşını bir yaş büyük olarak göstertirmiştim. Elimdeki sigaradan son bir nefes çektim.
Molamın bittiğini içeriden anırarak bağıran arkadaşım Edward sayesinde oturduğum sandalyeden kalkarak içeri geçtim. Biraz daha otursaydım kesinlikle anırmaya devam edecekti ve bunu hiçbir şekilde istemiyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bu anne ve baba 🤢 ^ (bu karakterler hakkında en ufak fikrim yok başka bulamadım :'( )
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Perla ^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
