စိတ္အစံုေခၚေဆာင္ရာ ကမ္းစပ္သို႔ ေရာက္လာမိသည္။
သ
ူ႔အရပ္ ႏွစ္ဆထက္မနည္း ျမင့္တ့ဲ အုန္းပင္ေတြက ေျမာက္ဘက္မွ ေလေတြေၾကာင့္ ေတာင္ဘက္သို႔ ယိမ္းေနသည္။
ဖိနပ္မပါတ့ဲ ေျခဗလာက ေျခလွမ္းတိုင္းမွာ သဲေႏြးေႏြးေတြႏွင့္ တစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ကုန္သည္။ ကမ္းစပ္မွာ ဒူးေထာင္ရင္း ထိုင္ခ်မိသည္။ ထို႔ေနာက္ ႏုန္းသဲေတြထဲ ေျခေခ်ာင္းမ်ားကို ထိုးသြင္းနစ္ျမဳပ္ေစသည္။ တခါတရံ လိႈင္းလံုးေတြ ပုတ္လာခ်ိန္မ်ားမွာဆို ေရေအးေအးက Seungmin ေျခခ်င္းဝတ္မ်ားထံ လာေရာက္ ကလူက်ီစယ္ၾကေသးသည္။
အျဖဴေရာင္႐ွပ္အက်ႌကို ေအာက္ခံထားၿပီး အေပၚေအာက္ ဝတ္ဆင္ထားသည့္ အနက္ေရာင္အေနာက္တုိင္းဝတ္စံုက
ကမ္းစပ္ကသဲျပင္မွာ ထိုင္ခ်င္သလို ထိုင္ခ်ေနတ့ဲ သူ႔ပံုစံႏွင့္ ေတာ္ေတာ့ကို မလိုက္ဖက္။
လည္ပင္း႐ွိ နက္ခ္တိုင္ကို ဆြဲျဖည္ပစ္ၿပီး အဆံုးမရိွတ့ဲ ပင္လယ္ကိုေငးရင္း သက္ျပင္းခ်မိသည္။ သူ အရာအားလံုးကို အဆံုးသတ္လိုက္ခ်င္ပါၿပီ။
သဲေတြထဲက ေျခေခ်ာင္းမ်ားကို ျပန္ထုတ္ကာ မတ္တပ္ရပ္ရင္း ေရတိမ္တိမ္မွတစ္ဆင့္ ၊ ေရနက္ပိုင္းထိ တိုးသြားမိသည္။ တစ္ခ်ိန္က ေျခခ်င္းဝတ္မ်ွ ရိွခ့ဲတ့ဲေရျပင္က ယခုေတာ့ ရင္ဘတ္က်ယ္မ်ားကိုပင္ ကလူေနၾကသည္။
ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္..၊ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အေနနဲ႔ ဝင္သက္တစ္ခုကို ပင့္သက္ရိွဳက္ေမာလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ေရျပင္ေအာက္ထဲ သူ႔စိတ္ႏွင့္သူ႔ကိုယ္ နစ္ေစမိသည္။ ေရျပင္ေအာက္ ေရာက္သြားတ့ဲ ဦးေခါင္းက တစ္စတစ္စ မြန္းၾကပ္ျခင္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္လာရသည္။ ႐ွဴ႐ိႈက္ခ့ဲတ့ဲေလေတြက အဆုတ္လမ္းေၾကာင္းအတြင္းသို႔ သက္ဝင္ကုန္ဆံုးသြားၿပီ ထင္ရဲ႕။
ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အလိုအေလ်ာက္တံု႔ျပန္မႈျဖင့္ ေျခေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ လက္ဖ်ားမ်ားက သူ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို တြန္းလွန္ပုန္ကန္ကာ ေရျပင္ကို ခတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနၾကသည္။ သို႔ေပမဲ့ ႏြမ္းနယ္ေနတ့ဲ ခနၶာကုိယ္က သူ႔ရဲ႕စိတ္ကို မဆန္႔က်င္ႏိုင္ဘဲ အ႐ွံုးေပးရျပန္သည္။
YOU ARE READING
Where The Sky Belongs To • 황승
FanfictionSea is where the sky belongs to Tw // suicide attempt Written in burmese
