Ali: Biz insanlara istemedende olsa kötülük yapamıyoruz. Hiç unutuyorum daha acemiyim arabayla birine çarptım körmüş gözleri açıldı lan iki yıldır duacım biliyo musun abisi?!
Gidene ne diyeceksin ki ? Gidiyorlar işte sen arada uğradıkları durak oluyosun.
Bilmiyorum ki bizim derdimiz ne yani birilerine hak ettiğinden fazla mı değer veriyoruz yoksa bunlar tamamen bi zamanlama hatası mı? Gereken zamanda gereken değeri vermiyoruz da sonra hatamızı anladığımızda çok mu geç oluyor? Niye yalnız kalmadan çift olmanın değerini anlamıyoruz ki biz? Niye her şey her zaman kötü sonuçlanıyor? Kötü değil hatta en kötü. Niye ne yapacağım diye düşünmekten bir şeyler yapmaya halimiz kalmıyor hiç?
Metin: Sınır tanımayan doktorlardanım. Afrika koşullarında bile böyle ağır vakayla karşılaşmadım dedi.
Ali: Siz Emrah'ı doğru yere gösterdiğinize emin misiniz abisi? Beyin röntgenine bakmış olmasın?
