Kâhinin ihaneti bir nebze de olsa düzeni bozarken. . .
Lord Malachi tahtında oturmuş ezici otoritesi ile Dilfu'ları diz çöktürmüştü. Salonun dev gümüş kapısı aralanınca Lordun bakışları yukarıya tırmandı. Tahtın önüne gelen üç kişi yüzleri yere bak...
UYARI: Rahatsız edebilecek sahne bulunur, kitabı okuyanların dikkatine!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♫ Rusty Cage - The Hearse Song ♫
Adam elindeki iskambil kağıtlarını karıştırıp Kadının önüne koydu, bu tür fal işlerine pek güvenmezdi ama gerçeği öğrenmek için de başka seçeneği yoktu. Kadın, Adama bakıp kartı yarıya böldü.
"Fal bakmıyorum . . ." Dedi Kadın. Başını çevirip yanlarında ki devasa heykele baktı. Heykelin başında Güneş'e benzer dikenler vardı, yüzünde ise bir maske. Gözleri bedeni saran Nyxsed zırhına kaydı. Heykel bir elinde hilal bıçak tutarken diğer elinde Soğuk nefes silahını tutuyordu. Silahın ucu, Heykelin ayakları altında ezilen köleye doğrultulmuştu. Adam Kadın'ın baktığı yere baktı.
"O kim?" Dedi Adam, heykelin kime ait olduğunu bilmiyordu ama aurasından kadim bir yaratık olduğunu az çok anlamıştı.
"Lord Malachi" Dedi Kadın, sesinde büyük bir hayranlık ve de saygı vardı. Adamın boş bakışlarını görünce heykeli tanımadığını anladı.
"O bütün kahinlerin lideri."
"Fal bakmıyorsun sanıyordum?" Dedi Adam.
Kadın gözlerini devirip böldüğü kartları masanın etrafına dağıttı. "Bir fal ve kehanet arasında uçurum kadar fark vardır."
Adam merakla bakınca, Kadın devam etti, "Fal sadece bir ön sezidir, çıkan kartların bir tür yorumudur. Kehanet ise ileride kesin olarak gerçekleşecek bir rüyadır."
"Tabii bunlar benim düşüncelerim. . ." Diye ekledi Kadın.
Adam kesik bir nefes alıp önünde ki masaya serilmiş kartlara baktı, Adamın düşünceli gözüktüğünü gören Kadın kaşlarını çattı ve kartlardan birini çekti. Diğer kartlar masadan çekilip Kadına yer verdi. Kapalı kartı çevirip açık bir şekilde masaya koydu Kadın,
Maça yedilisi.
Kadın parmaklarını kartın etrafında gezdirdi. Adam kaşlarını çatıp karta bakarken konuştu,
"Yedi maça, her biri özel ve değerli ancak . . ." Dedi ve işaret parmağı ile bir maçayı kapattı. Parmağını çektiğinde etrafa yanık kokusu dağıldı. Adam başını eğip karta baktı, bir maça eksilmişti. Kartta ki küçük ateş ilerleyemeden kadın eliyle ateşi köşeye sıkıştırdı.
"Bu küçük maça diğerleri için kendini feda edecek." Dedi ve doğrudan Adamın gözlerinin içine baktı. Adam tüm duygularını saklamakta bir uzmandı ancak gözleri onu ele veriyordu. Titreyen göz bebeklerini nasıl durdurabilirdi ki?
Kadın stresle derin bir nefes verdi, "Bir diğeri ise," Dedi ve yok olan kısmın yanında ki bir başka maçayı gösterdi. "Gerçekte bir Kupa ve asiller gurubuna ait ama bir Maça gibi davranıyor. . ."
